فهد احمد و جفری موناگان می نویسند که کشتار بی رحمانه فلسطینیان در زمان واقعی انجام شده است، با این حال پارلمان میزبان جلسه ای پر از لاف زدن و انحراف در مورد “رادیکالیزه شدن” است.
محتوای مقاله
در جلسات استماع کمیته دادگستری مجلس عوام یهودی ستیزی در ماه مه، یکی از شاهدان «هیئت علمی رادیکال شده» را به تلقین به دانشجویان متهم کرد. یکی از سخنگویان گروه حمایتی Secure Canada ترس های بی اساس را از “کودکان رادیکال شده” و “اسلامیست هایی که هیتلر را نیز دوست دارند” مطرح کرد.
این اظهارات باید باعث توقف جدی ما شود. استدلال های ناآگاهانه و نادرست آنچه را که بسیاری به عنوان خشونت بی رویه اسرائیل در غزه می دانند، مخدوش می کند. گفتمان «رادیکال‌سازی» که پس از 11 سپتامبر پدیدار شد و همچنان در این روند طنین‌اندازی می‌کند، بر کلیشه‌های نژادپرستانه از اعراب و مسلمانان خطرناک تکیه دارد تا آنها و جنبش بزرگ‌تر طرفدار فلسطین را تهدیدی برای جامعه کانادا نشان دهد.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
همانطور که صدای مستقل یهودیان بیان کرده است، جلسات استماع کمیسیون عوام یک تحقیق واقعی درباره یهودی ستیزی نیست. آنها این ایده را ترویج می کنند که افرادی که با فلسطینی ها همبستگی نشان می دهند، مستعد خشونت غیرمنطقی هستند.
«رادیکال‌سازی» اشاره‌ای به اصطلاحات پر ارزشی است که در جریان «جنگ علیه تروریسم» برای دامن زدن به ترس مسلمانان و اعراب پدیدار شد. در اواسط دهه 2000، آژانس های امنیتی دولتی تقریباً به طور کامل بر به اصطلاح “تروریسم داخلی” تمرکز کردند: اعمال خشونت سیاسی توسط عاملان مسلمانی که در کشورهای غربی متولد یا بزرگ شده اند. در این زمینه، رادیکال‌سازی، همانطور که محقق ضد نژادپرستی آرون کوندانی اشاره می‌کند، به‌عنوان «فرآیندی روان‌شناختی یا الهیاتی که توسط آن مسلمانان به سمت دیدگاه‌های افراطی حرکت می‌کنند» درک شد.
رادیکال‌سازی به‌عنوان مقدمه‌ای برای تروریسم، جایی که ایده‌های مذهبی (به‌ویژه اسلامی) مردم را به ارتکاب خشونت سوق می‌دهد، اشتباه درک می‌شود. «تئوری‌های» رادیکال‌سازی با حملات 11 سپتامبر پشتیبانی می‌شد که توسط بنیادگرایان مذهبی که از «شیوه زندگی آمریکایی» متنفر بودند، به عنوان اقدامات غیرمنطقی تلقی می‌شدند. تئوری «برخورد تمدن‌ها» با غرب متمدن در یک سو و مسلمانان ظاهراً وحشی در سوی دیگر، در این چارچوب به چشم می‌خورد.
تبلیغات 3
محتوای مقاله
مدل‌های ساده‌گرایانه رادیکال‌سازی فرض می‌کند که یک مسیر خطی و قابل شناسایی برای رادیکال‌سازی وجود دارد. این در تضاد با پژوهش های موجود در جرم شناسی است که خشونت و جنایت را علل پیچیده ای می داند. تعداد کمی از محققان معتقدند که رفتار یا نگرش را می توان به طور قطعی قبل از اعمال خشونت آمیز شناسایی کرد. حتی زمانی که خشونت محتمل به نظر می رسد، اظهارات احتیاطی داده می شود. این احتیاط با «رادیکال‌سازی» کنار گذاشته می‌شود.
در طول دو دهه گذشته، پلیس و آژانس های امنیت ملی با اشتیاق تئوری های رادیکالیسم را پذیرفته اند. آنها معتقدند که شاخص های رادیکالیزه شدن می تواند توسط پلیس و بازیگران محله شناسایی و در نتیجه خنثی شود. در بیشتر موارد، پلیس متوجه شد که چیزی ذاتی در اسلام وجود دارد که منجر به رادیکالیزه شدن می شود و بنابراین مسلمانان یا کسانی که به عنوان مسلمان معرفی می شوند، هدف سرویس های امنیتی دولتی قرار می گیرند. مسلمانان و اعراب با افزایش نظارت روبرو هستند. کودکان بر اساس این پیش‌فرض مورد هدف قرار گرفته‌اند که در آینده پتانسیل رادیکالیزه شدن را دارند.
تحقیقات ما در مورد سمینارهای آموزشی RCMP در مورد رادیکال‌سازی نشان داد که چگونه اسلام آسیب‌شناسی می‌شود. تغییر در ظاهر (مثلاً گذاشتن ریش)، در دوستان یا اعمال مذهبی را می توان به عنوان نشانه هایی از رادیکال شدن تشخیص داد که منجر به گرفتار شدن افراد در پیوند امنیت ملی می شود. CSIS بازدیدهای بدون مجوز زیادی از خانه ها و محل کار اعراب و مسلمانان انجام داده است و از آنها در مورد اعضای خانواده، دوستان و آشنایان سؤال می کند.
تبلیغات 4
محتوای مقاله
درک اینکه چگونه گفتمان «رادیکال‌سازی» به عنوان بخشی از کارزار نظامی مرگبار اسرائیل در غزه بسیج می‌شود، ضروری است. اظهارات در یک کمیته مجلس عوام و مقامات دولتی اسرائیل مدعی است که اکثر فلسطینی ها برای نفرت از یهودیان “رادیکال شده” هستند. این ادعای نادرست و یک جانبه به طرز خطرناکی یهودی ستیزی را با انتقاد از اسرائیل در هم می آمیزد. برای توجیه کشتار کودکان در غزه یا مشروعیت‌زدایی از هرگونه مقاومت در برابر اشغال سرزمین فلسطین، از ایده‌های نژادپرستانه درباره اعراب و مسلمانان ذاتاً خشن استفاده می‌کند. در جریان جلسه استماع کمیته مجلس عوام، شبح معلمان و کودکان «رادیکال‌شده» از دستگاه‌های دولتی و افکار عمومی خواستند تا علیه معترضان طرفدار فلسطین در سراسر کشور اعمال تحریم کنند.
این فراتر از ریاکاری است که مدافعان اسرائیل “رادیکال‌سازی” را در بوق و کرنا کنند در حالی که به نظر می‌رسد اسرائیل نقض آشکار قوانین بین‌المللی است. کشتار بی‌رحمانه فلسطینی‌ها در زمان واقعی آشکار شد، و با این حال، پارلمان میزبان نشستی برای رجزخوانی و انحراف – حتی توجیه – تجاوز اسرائیل به غزه بود. این یک منظره ورشکستگی اخلاقی است.
فهد احمد استادیار گروه جرم شناسی دانشگاه متروپولیتن تورنتو است. جفری موناگان دانشیار موسسه جرم شناسی و عدالت کیفری دانشگاه کارلتون است.
توسط ویراستاران توصیه شده است
-
راهپیمایی آخر هفته: حامیان طرفدار فلسطین برای اعتراض به خشونت در غزه دوباره متحد شدند
-
آدام: داگ فورد کاری نداشت که به دنبال مهاجران باشد
محتوای مقاله