حذف رهبری سمی در نیروهای مسلح کانادا | نظر

محتوای مقاله

یکی از مشاوران ارشد هشدار می دهد که در پاسخ به خروج سربازان از نیروهای کانادایی به دلیل “رهبری سمی” نوشته شده است که در 28 می ظاهر شد:

نیروهای مسلح کانادا (CAF) انحصار رهبران احمق، جامعه شناسی، ظالم یا افراد بدون هوش هیجانی را ندارد. آنها را می‌توان یافت که شرکت‌های بزرگ را اداره می‌کنند، مدارس را اداره می‌کنند، بیمارستان‌های بزرگ را اداره می‌کنند، و حتی در کلیسا – هر جایی که بتوانند از سلسله مراتب بالا بروند. CAF ها از این مشکل رهبری سمی مستثنی نیستند. حتی می‌توانم استدلال کنم که CAF، به دلیل ماهیت سخت‌گیرانه و بسیار تنظیم‌شده‌اش، محیطی مساعد برای رهبری سمی فراهم می‌کند.

محتوای مقاله

چگونه رهبری سمی را تعریف کنیم؟ به تعبیر من، یک رهبر زمانی سمی می شود که تأثیر ناسالمی که او بر کارکنان خود اعمال می کند تأثیر جدی در خارج از محل کار داشته باشد.

یکی از افسران ارشد در مورد مافوقش چنین نوشت: او گفت: مافوقش «دستکاری می کند، دروغ می گوید، تحقیر می کند، از قدرت خود سوء استفاده می کند، به شما حمله می کند، شما را تحقیر می کند، با دروغ گفتن در مورد شما، محیط شما را فاسد می کند، به شغل شما آسیب می رساند، به شما حسادت می کند، به شما حسادت می کند. شما تا حدی که اعتماد شما را به زنجیره فرماندهی از دست می دهد، شما را منزوی می کند و به آرامی شما را نابود می کند و در همه سطوح تأثیر می گذارد: ذهنی، جسمی، عاطفی و غیره.

چرا رهبران سمی تحمل می شوند؟ زیرا آنها به سرعت به نتیجه می رسند و این باور را تقویت می کنند که از رویکرد درست استفاده می کنند. در کوتاه مدت، این تکنیک کار می کند. این غیر قابل انکار است با این حال، در درازمدت، چنین رهبرانی صدمات بی‌اندازه‌ای به بار می‌آورند و چیزی را که من «ردپای تخریب» می‌نامم، پشت سر می‌گذارند: مشاغل شکسته، کارکنان درمان، افرادی با زندگی‌های کاملاً خسته و بدبینانه و گاه شکسته.

با گذشت زمان، رهبران سمی یک جو ناسالم را در تیم خود ایجاد می کنند، آب و هوای هر انسان برای خودش. همتایان دیگر زمانی را برای پرس و جو در مورد سلامت روانی هم تیمی های خود اختصاص نمی دهند زیرا روحیه تیمی وجود ندارد. گاهی اوقات حتی یک تیم وجود ندارد.

محتوای مقاله

رهبران سمی اغلب به این دلیل تبلیغ می شوند که مؤثر هستند، حتی بسیار مؤثر. اما با یک رهبر سمی، مردم روی پوسته تخم مرغ راه می روند. آنها تلاش می کنند تا بهترین کار خود را انجام دهند، به خصوص در ابتدا، زیرا می خواهند از ناپدید شدن ناگهانی زمین بدون هشدار از زیر پایشان جلوگیری کنند. اما این رهبران فقط خواستار کمال نیستند. عصای خود را می شکنند تا جایی که بازگشتی ندارند. آنها میوه را فشار می دهند تا دانه ها و هسته آن له شوند. در نهایت کل سازمان ضرر می کند.

زنجیره فرماندهی به جای اینکه اثربخشی را در رهبری سمی ببیند، باید بداند که مستبدان به موفقیت کلی فکر نمی کنند. آنها فقط موفقیت خود را تصور می کنند.

من می دانم که به پرسنل نظامی بسیار بیشتر از غیرنظامیان نیاز است. این یکی از معدود زمینه های شغلی است که می توان در آن فداکاری نهایی را خواست. من همچنین می دانم که نیروها باید برای وحشیانه نبرد آماده شوند، مفهومی به نام تقلب. من به سخت شدن اعتقاد زیادی دارم. این یک فرآیند اساسی برای ایجاد جنگنده است. نیروها از طریق آموزش و تمرین سخت می شوند. الگوی رهبری که در طول این آموزش ها و این تمرین ها انجام می شود لزوما دشوار، خشن و شدید است. اما می توان بدون توهین، تحقیر و آزار، بسیار خواستار بود. مرز بین قدرت سخت و سوء استفاده باریک است، اما وجود دارد و همیشه باید به رسمیت شناخته شود.

محتوای مقاله

زمانی که آموزش های خود را به عنوان افسر پیاده نظام گذراندم، این عبارت ساده به من القا شد: “اول ماموریت، دوم نیروها”. رهبران سمی فقط نیمه اول این شعار را اعمال می کنند. خوشبختانه ذهنیت ها در طول زمان تغییر کرده است. امروز، “ماموریت اول، سربازان همیشه” است.

در گذشته، گاهی اوقات خودشیفتگی با کارآمدی و تکبر با رهبری اشتباه گرفته می شد. خوشبختانه روزگار در حال تغییر است. به عنوان مثال، آموزش در مورد تنوع، آزار و اذیت و نگرانی های شمول برای اعضای جامعه LGBTQ+ ارائه شده است. صداها هم بلند می شود. تردید کمتری برای تشدید نگرانی ها به سطوح بالاتر فرماندهی و محکوم کردن سوء استفاده از رهبران سمی وجود دارد.

هر چه بیشتر این رهبران را در همه سطوح حذف کنیم، الگوهای بد کمتری به افسران و افسران درجه یک ارائه می دهیم. امید هست.

اریک ساو افسر سابق پیاده نظام و اطلاعات است. او از سال 1992 تا 2014 خدمت کرده و مشاور دفاعی است.

محتوای مقاله