گرین جایزه پیتر اوستینوف را در جشنواره جهانی رسانه در بنف دریافت می کند

محتوای مقاله

او به پایان مصاحبه با کمدین تام گرین نزدیک می شود که گوشی خود را بیرون می آورد تا عکس قاطر خود را با افتخار نمایش دهد.

گرین در اتاق زیبای Norquay در Fairmont Banff Springs است که با Postmedia مصاحبه کرده است. سگش چارلی با اوست. او که نامش از سفرنامه 1960 جان اشتاین بک، سفرهای چارلی، گرفته شده است، همچنین همتای سگ گرین برای برخی ویدیوهای یوتیوب با همین عنوان بود که سفرهای بین‌المللی او به مناطق دورافتاده آمریکا را شرح می‌داد.

محتوای مقاله

او اواخر این هفته جایزه معتبر کمدی سر پیتر اوستینوف را در جشنواره رسانه جهانی بنف دریافت خواهد کرد.

قاطر او فانی نام دارد و عکس گرین را در حال سوار شدن به او در نزدیکی مزرعه روستایی خود در خارج از اتاوا نشان می دهد. او بدون شک در سریال جدید آمازون پرایم گرین، تام گرین کانتری، بازی خواهد کرد. اما در سال گذشته، بخش عمده ای از زندگی روزمره او بوده است. این یک کمدی نیست.

گرین می گوید: «احتمالاً این چیزی نیست که شما فکر می کنید. یک سال پیش، اگر از من می پرسیدید که قاطر چیست، فکر می کردم قاطر یک الاغ است. قاطر یک هیبرید است. نیمی از مردم این را می دانند، نیمی از مردم نمی دانند: قاطر نیمی اسب است، نیمی خر. آنها واقعا حیوانات جالبی هستند. آنها حیواناتی فوق العاده باهوش، قوی و سرسخت هستند. آنها در جنگ مورد استفاده قرار گرفتند. از آنها برای سکونت در غرب استفاده شد. جورج واشنگتن قاطرها را به آمریکای شمالی آورد و واقعاً آنها را تشویق کرد زیرا بزرگ کردن آنها عالی بود. من یک سال است که آن را دارم. صبح بیدار می شوم، او را زین می کنم، مسیرهای مزرعه را سوار می کنم. هیچ تجربه قبلی با اسب یا هر چیز دیگری. این کمی غیرمنتظره بود، صادقانه با شما.»

محتوای مقاله

محتوای مقاله

سه سال پیش، گرین خانه 18 ساله خود در لس آنجلس را فروخت و ملک روستایی را خرید. با محل زندگی پدر و مادرش فاصله چندانی ندارد. در حالی که گرین عمدتاً در اتاوا بزرگ شد، اولین سال های خود را در پتاواوا در جنوب انتاریو گذراند. خانواده بعداً یک کابین در کنار دریاچه داشتند، جایی که گرین بیشتر تعطیلات آخر هفته را با پدرش، ماهیگیری و لذت بردن از بیرون از خانه می گذراند.

او می‌گوید: «من همیشه فردی در فضای باز بوده‌ام. هر زمان که در تور هستم به دنبال آن هستم. دارم سعی میکنم از شهر برم بیرون

مکان خوبی برای فکر کردن است و گرین در حال و هوای انعکاسی است. جایزه کمدی پیتر اوستینوف را مطمئناً می توان به عنوان جایزه ای برای دستاورد کلی در نظر گرفت. برندگان قبلی شامل جان کلیس، باب نیوهارت، ریکی جرویس و مارتین شورت و دیگران هستند. اما گرین همچنین هزاران ساعت فیلم از نمایش تام گرین را مدیریت می کند، سریالی که او قبل از اینکه توسط ام تی وی انتخاب شود و به کمدین تبدیل شود به یک ستاره، به عنوان یک کمدی کم هزینه در تلویزیون عمومی اتاوا شروع کرد. این در مورد مستندی است که او کارگردانی می‌کند، همچنین برای آمازون پرایم، که کار او را از روزهای اولیه‌اش تا موفقیت‌های سینمایی‌اش و بازگشتش به استندآپ در سال 2010 دنبال می‌کند.

محتوای مقاله

او همچنین یک فیلم کمدی ویژه را در مرکز هنرهای ملی فیلمبرداری کرد که سومین پروژه آمازون پرایم او خواهد بود و باید اواخر امسال یا اوایل سال آینده منتشر شود. بنابراین، گرچه متفکر، گرین هر چیزی جز بیکار بود.

گرین می‌گوید: «این هیجان‌انگیزترین کاری بود که من واقعاً از انجام آن در 15 سال گذشته خوشحالم، که در حال بازگشت به استندآپ است. “من بیشتر شبیه یک تور جهانی فعلی هستم که عالی است.”

روزهای اولیه آن در دهه 1990، کمدی شوک خام و متجاوزانه را ارائه می کرد که اغلب شامل کمدی خام، رویارویی های عجیب و غریب و شوخی بود. لحظات به یاد ماندنی شامل تبدیل ماشین پدر و مادرش به “موبایل شلخته” با ایربراش کردن یک صحنه پورنوگرافی لزبین بر روی کاپوت یا مکیدن شیر از پستان گاو بود.

این به سرعت گرین را به یک چهره بحث برانگیز تبدیل کرد. همچنین او را فوق العاده معروف کرد. او مجری برنامه Saturday Night Live بود، روی جلد رولینگ استون بود و در سال 2001 با درو بریمور ازدواج کرد. آنها کمتر از یک سال بعد طلاق گرفتند. همچنین سالی بود که گرین در فیلم Freddie Got Fingered، یک کمدی سیاه سوررئال با نقد منتقدان، نویسندگی، کارگردانی و بازی کرد که از آن زمان به جایگاهی کالت رسیده است.

محتوای مقاله

با توجه به شخصیت عمومی اغلب فرار گرین، به راحتی می توان فراموش کرد که او یک مبتکر است. تام گرین شو یک پیشروی کاملاً واضح و مستقیم برای نمایش های بدلکاری مانند Jackass بود. گرین در حالی که در نوجوانی در اتاوا از کمدی استقبال می کرد، یکی از معدود هنرمندان هیپ هاپ شهر نیز بود. بعدها، یک سری وب که در آن با مهمانان خانه خود در لس آنجلس مصاحبه می‌کرد، به عنوان پادکست‌های تأثیرگذار مورد توجه قرار گرفت. جو روگان گفت که پادکست بسیار موفق او از حضور او در سری وب گرین الهام گرفته شده است.

گرین می‌گوید که یکی از محرک‌های حرفه‌ای او همیشه به فناوری‌های نوظهور توجه داشته است، چه تلاش‌های اولیه‌اش برای ساخت آهنگ‌های رپ در اتاوا یا سریال‌های اینترنتی‌اش باشد.

گرین می‌گوید: «می‌توانید قبل از اینکه دیگران آن را بفهمند، وارد آن شوید و کارهای خلاقانه‌ای با آن انجام دهید، و در نهایت راهی برای متمایز شدن شما می‌شود.» “من متوجه شدم که در آن خوب هستم. من واقعاً از غواصی برای فهمیدن نحوه کار یک سمپلر و وصل کردن آن به رایانه و ترتیب دادن موسیقی و مواردی از این قبیل لذت بردم. این به طور غیرمستقیم منجر به نمایش تلویزیونی شد زیرا CBC داستانی درباره گروه ما انجام داد و یک تهیه کننده محلی در آنجا به نام کریس مولینگتون، که هنوز هم دوست من است و با من روی این مستند کار می کرد، دوربین فیلمبرداری خود را آورد و با ما مصاحبه کرد. من مجذوب آن شدم. من به تورنتو می روم و MuchMusic و میزبان RapCity و چیزهایی از این دست می کنم. من در سنین پایین به عنوان یک نوجوان می دانستم که این چیزی است که می خواهم انجام دهم و فقط خودم را به سمت فناوری پرتاب می کردم.

محتوای مقاله

زمانی که در اوایل دهه 2000 اجرای نمایش را متوقف کردیم، تصمیم گرفتم به آخرین فناوری آن زمان برگردم و پخش اینترنتی در مراحل ابتدایی خود بود. ما یک استودیوی تلویزیونی در اتاق نشیمن من در لس آنجلس ساختیم و اساساً یک پادکست را قبل از پادکست شروع کردیم.

در روز این مصاحبه، گرین قصد داشت با دوست دخترش به جاسپر سفر کند. این یک درایو زیبا و معروف است، اما حتی همین باعث شد کمدین به یاد خاطرات بیفتد. او فکر می کند که ممکن است 25 سال پیش زمانی که در حال فیلمبرداری نمایش تام گرین بود، این سفر را انجام داده باشد.

او می‌گوید: «در نقطه‌ای ممکن است اینجا روی یک گوزن مرده قوز کرده باشیم. “امینم در مورد آن رپ می زند.”

محتوای مقاله