Varcoe: آیا آلبرتا مشوق های بیشتری برای ماسه های نفتی CCUS ارائه خواهد کرد؟

محتوای مقاله

دولت آلبرتا متعهد شده است که برای پروژه های جذب کربن ساخته شده در این استان، از جمله توسعه جاه طلبانه 16.5 میلیارد دلاری پیشنهاد شده توسط Pathways Alliance، کمک های مالی ارائه کند.

اما آیا این استان آماده است تا مشوق‌های بیشتری را برای شبکه عظیم جذب و ذخیره کربن که تولیدکنندگان ماسه‌های نفتی می‌خواهند در آلبرتا بسازند فراهم کند؟

به نظر نمی رسد نخست وزیر دانیل اسمیت در را بر روی ایده ای که در هفته های اخیر توسط برخی از اعضای Pathways Alliance مطرح شده است، بسته باشد.

محتوای مقاله

“یک چیزی که ما باید از آن آگاه باشیم این است که هیچ پولی برای سرمایه گذاری در فناوری کاهش CO2 وجود ندارد. اسمیت در مصاحبه ای گفت: این فقط 100 درصد هزینه برای یک شرکت دارد.

ما در حال صحبت با Pathways هستیم. ما یک گروه کاری با آنها و همچنین دولت فدرال داریم تا بفهمیم آنها برای رسیدن به خط پایان این پروژه به چه چیزی نیاز دارند. . . بنابراین گفتگوهای ما ادامه دارد.»

کار بر روی شبکه اصلی جذب کربن این گروه در حال پیشرفت است زیرا تولیدکنندگان ماسه های نفتی قصد دارند تا سال 2050 به انتشار خالص صفر برسند.

این اتحاد نماینده شش تا از بزرگترین اپراتورهای ماسه های نفتی، از جمله Cenovus Energy، Canadian Natural Resources و Suncor Energy است. تاکنون شرکت های عضو اعلام کرده اند که مشوق های مالی در کانادا برای نشان دادن چراغ سبز نهایی به پروژه کافی نیست.

این شبکه بیش از 20 تاسیسات ماسه نفتی را از طریق خط لوله به یک مرکز ذخیره سازی در منطقه دریاچه سرد متصل می کند. این پروژه یکی از بزرگترین شبکه های کربن در جهان خواهد بود که سالانه 12 مگاتن را جذب می کند.

برای دیدن پروژه های کربن زدایی ساخته شده، دولت لیبرال فدرال یک اعتبار مالیاتی سرمایه گذاری ایجاد می کند که تا نیمی از هزینه های سرمایه واجد شرایط برای توسعه های جذب، استفاده و ذخیره کربن (CCUS) را پوشش می دهد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

انتظار می رود قانون اعتبار فدرال در اواخر این ماه به طور رسمی تصویب شود. اتاوا همچنین قول داده است که قراردادهای کربن برای تفاوت (CCFD) را ارائه دهد، که قیمت آتی کربن را برای چنین ابتکاراتی قفل خواهد کرد.

در ماه نوامبر، استان جزئیات برنامه تشویقی جذب کربن آلبرتا خود را معرفی کرد و 12 درصد کمک های بلاعوض را برای هزینه های سرمایه در پروژه CCUS ارائه کرد.

تخمین زده می شود که این ابتکار تا سال 2035 بین 3.2 تا 5.3 میلیارد دلار برای آلبرتا هزینه داشته باشد و حدود 35 میلیارد دلار سرمایه گذاری را آغاز کند.

موری ادواردز، مدیرعامل Canadian Natural Resources در مصاحبه ای در ماه گذشته بر اهمیت پروژه بزرگ ماسه های نفتی تاکید کرد.

محتوای مقاله

او گفت: “ما می خواهیم ببینیم که دولت فدرال تعهد خود را روی کاغذ بیاورد.”

این استان با برخی حمایت‌های اولیه از نظر (کمک‌های مالی) وارد عمل شده است، اما من فکر می‌کنم نیاز به حمایت بیشتری وجود دارد که به صنعت اجازه می‌دهد سرمایه‌گذاری بیشتری را به استان نشان دهد.»

به طور مشابه، درک ایوانز، رئیس اجرایی Pathways Alliance، گفت که حمایت بیشتر استانی به همراه اعتبارات مالیاتی سرمایه گذاری پیشنهادی (ITC) “بسیار مهم” است.

ایوانز در مصاحبه ای در ماه گذشته گفت: ITCها با جنبه سرمایه معادله سروکار دارند و ما اغلب در مورد اینکه چگونه باید حمایت سرمایه ترکیبی را در محدوده 75 درصد ببینیم، صحبت کرده ایم.

بنابراین آیا استان مایل است چیزی فراتر از کمک 12 درصدی را که در حال حاضر روی میز است در نظر بگیرد؟

نخست‌وزیر آلبرتا گفت که دولت می‌خواهد اطمینان حاصل کند که به کسب “حداکثر ارزش” از توسعه مداوم صنعت در این استان ادامه می‌دهد.

او به ساختار حق امتیاز فعلی استان اشاره کرد که نشان می‌دهد پروژه‌های ماسه‌های نفتی با نرخ پایین‌تری روبرو هستند تا زمانی که به مرحله بازگشت سرمایه برسند، زمانی که درآمد کل پروژه از کل سرمایه و هزینه‌های عملیاتی بیشتر شود.

محتوای مقاله

در این مرحله، نرخ حق امتیاز به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

اسمیت گفت: «وقتی به کارهایی که قبلاً انجام داده‌ایم نگاه می‌کنید، به شرکت‌های ماسه‌های نفتی خود اجازه داده‌ایم تا زمانی که هزینه‌های سرمایه توسعه‌شان را پرداخت نکنند، نرخ حق امتیاز پایین‌تری بپردازند.

«اگر باید در آن جهت فکر کنیم. . . ما باید منتظر بمانیم و ببینیم که دولت فدرال کجا وارد عمل می شود. ما باید کمی بیشتر بدانیم که چگونه به نظر می رسد. اما برای ما غیرعادی نیست که چنین کارهایی را انجام دهیم تا مطمئن شویم که صنعت قابل دوام داریم و می‌توانیم شاهد به ثمر نشستن پروژه‌ها باشیم.

بنابراین این نوع گفتگوهایی است که ما داریم. اگر می‌خواهیم به این سمت برویم، باید بر روی کاری که قبلاً در گذشته انجام داده‌ایم، بنا شود. و در حال حاضر تنها چیزی که روی میز داریم 12 درصد ITC است.

جاناتان ویلکینسون، وزیر منابع طبیعی فدرال اخیراً خاطرنشان کرد که اتاوا انگیزه‌های بیشتری نسبت به ایجاد استان برای CCUS روی میز گذاشته است.

کارولین سوانکین، دبیر مطبوعاتی وزیر منابع طبیعی در بیانیه‌ای گفت: «در چند سال گذشته، اتحاد مسیرها به اهداف مهمی برای کاهش انتشار ماسه‌های نفتی متعهد شده است.

محتوای مقاله

ما همچنان به تشویق Pathways برای تسریع اقدامات ملموس ادامه می دهیم.”

تحلیلگران می گویند هنوز برخی از قطعات گمشده از پازل برای پیشبرد پروژه CCUS ماسه های نفتی، به ویژه قراردادهای کربن فدرال برای تفاوت وجود دارد.

جارد ژیوبا، تحلیلگر از BMO Capital Markets، گفت که انتشارکنندگان نیاز به درک بهتری از ارزش بلندمدت قیمت کربن دارند.

همچنین در گذشته بحث هایی در مورد اینکه چه نوع هزینه های سرمایه ای را می توان واجد شرایط برای کمک های CCUS در آلبرتا در نظر گرفت، وجود داشته است.

«موضع گیری در مذاکرات در حال وقوع است. . . ژیوبا روز دوشنبه گفت: بین تمام سطوح دولت و صنعت.

منتقدان بر این باورند که مشوق‌های کافی در حال حاضر روی میز هستند – یا در وهله اول نباید به آنها داده شود.

کیت استوارت از سازمان صلح سبز کانادا در مورد تولیدکنندگان ماسه های نفتی گفت: «این افراد می توانند هزینه آن را بپردازند. دلیلی وجود ندارد که (آنها) از مالیات دهندگان آلبرتا بخواهند که صورت حساب را پرداخت کند.»

اما مارتا هال فایندلی، مدیر دانشکده سیاست عمومی در دانشگاه کلگری، معتقد است که اتاوا باید اطمینان حاصل کند که CCFD ها در دسترس هستند و اگر قیمت کربن صنعتی تا سال 2030 طبق برنامه ریزی شده به 170 دلار در هر تن افزایش یابد، احتمالاً هزینه ای برای دولت فدرال نخواهد داشت.

هال فایندلی گفت: «اگر مشخصات انتشار گاز و نفت خود را در آلبرتا کاهش دهیم، باید بتوانیم از حمایت نه تنها برای حفظ تولید، بلکه برای افزایش تولید نیز برخوردار شویم».

هر سه – استان، شرکت‌ها و دولت فدرال – باید دور هم جمع شوند و بگویند، “چگونه می‌خواهیم این مشکل را با هم حل کنیم؟”

کریس وارکو ستون نویس کلگری هرالد است.

[email protected]

محتوای مقاله