آیا اتاوا به یک شهر واقعاً دو زبانه تبدیل شده است؟ هنوز نه | اتاوا

محتوای مقاله

اتاوا رسما به عنوان چراغ دوزبانگی ایستاده است. با این حال این سوال پیش می آید که آیا واقعاً به جایگاه شهر دو زبانه دست یافته است؟ این موضوع فراتر از دستورات ساده قانونی مانند آیین نامه شماره 2001-170 و لایحه 140 انتاریو در مورد دوزبانگی در اتاوا است. به جنبه های عملی اجرا و کیفیت خدمات ارائه شده به زبان های انگلیسی و فرانسوی اشاره دارد.

محتوای مقاله

خط مشی دوزبانگی اتخاذ شده توسط شهر اتاوا به شهروندان این حق را می دهد که اطلاعات و خدمات مشابهی را به زبان انگلیسی یا فرانسوی دریافت کنند. با این حال، واقعیت از ایده آل فاصله می گیرد، به خصوص زمانی که از مرکز شهر دور می شوید. همانطور که بسیاری از ساکنان اتاوا تجربه کرده اند، با سفر به غرب، خدمات فرانسوی کاهش می یابد.

در عصر دیجیتال، دسترسی به اطلاعات همه چیز است. با این حال، تفاوت هایی در نحوه ارائه مطالب آنلاین و نوشتاری به دو زبان در اتاوا وجود دارد. اینکه آیا نشریات و صفحات وب به طور مداوم اطلاعات دوزبانه معادل را ارائه می دهند، نگرانی هایی را در مورد تعهد به گنجاندن زبان ایجاد می کند.

کمیته مشورتی شهر در مورد خدمات زبان فرانسه با هدف تقویت پیشنهادات زبان فرانسه است. با این حال، منابع محدود و حمایت ناکافی از سوی شهر، پیشرفت طرح های دوزبانه را کند کرده است.

قلب دوزبانگی در کانادا در حساسیت فرهنگی نهفته است. جدی نگرفتن زبان بر رفاه فرانسوی‌ها در منطقه اتاوا تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، تصویری را که اخیراً از تابلوی مسیر دوچرخه در اتاوا گرفتم، در نظر بگیرید که در آن کلمات “تک فایل” به اشتباه به فرانسوی ترجمه شده است. این علامت از کلمه فرانسوی “fichier” به معنای سند (سند Word، فایل PDF، فایل کاغذی و غیره) برای کلمه “file” استفاده می کند. این نمونه بارز کارهایی است که هنوز انجام نشده است. این مثال نیاز واقعی به اقدامات کنترل کیفیت دقیق را نشان می دهد.

محتوای مقاله

در شهری که برای تعالی دو زبانه تلاش می کند، چنین حذفیاتی صرفا حذفیات نیستند، بلکه نمادی از نقص های سیستمی هستند. ترجمه نادرست تابلوها در فضاهای عمومی نه تنها اعتماد به شهر را تضعیف می کند، بلکه ساکنان فرانسوی زبان را نیز بیگانه می کند و احساس طرد شدن و به حاشیه راندن را تداوم می بخشد.

سرمایه گذاری در خدمات ترجمه با کیفیت بالا که به زمینه و تفاوت های فرهنگی حساس هستند غیرقابل مذاکره است. این حق هر شهروندی است. فراتر از رعایت ساده دستورات قانونی، یک تعهد اخلاقی برای تضمین دسترسی برابر به خدمات برای همه ساکنان، صرف نظر از پیشینه فرهنگی آنها، وجود دارد.

به عبارت دیگر، مسیر دوزبانگی واقعی مستلزم تغییر از رویکرد واکنشی به موضعی فعالانه است. این ممکن است شامل استفاده از خدمات ترجمه با کیفیت بالا و بازنگری کامل محتوای انگلیسی و فرانسوی باشد. این توصیه‌ها به مدیریت شهری اتاوا محدود نمی‌شود، بلکه به بخش خصوصی نیز محدود می‌شود، که اکنون درک می‌کند که ارتباطات دوزبانه امکان دسترسی به مخاطبان بسیار بیشتری را فراهم می‌کند و بنابراین در نهایت کسب‌وکار بیشتری ایجاد می‌کند.

محتوای مقاله

در حالی که اتاوا گام های مهمی در سفر خود به سمت دوزبانگی برداشته است، نقطه پایانی همچنان مبهم است. چارچوب قانونی مشخص شده به عنوان یک طرح اساسی عمل می کند. با این حال، پایبندی به این دستورات باید فراتر از گفتگو باشد تا در عمل محسوس و ماهوی ظاهر شود.

برای تجسم واقعی روح دوزبانگی، اتاوا باید تلاش های خود را مضاعف کند. این امر مستلزم بازنگری جامع سازوکارهای موجود، با تاکید بر شمول، دسترسی و کیفیت است. مسئولیت فقط بر عهده سیاستمداران نیست، بلکه بر آگاهی جمعی ساکنان و سهامداران اتاوا است.

در جستجوی کمال، حد وسط دشمن است. وضعیت موجود رضایت بخش به نظر نمی رسد. اتاوا به‌عنوان شهری که به‌خاطر ملیله‌های فرهنگی‌اش شناخته می‌شود، باید به این مناسبت برسد و دوزبانگی را نه به‌عنوان یک الزام، بلکه به عنوان نمادی از هویت خود بپذیرد. تنها در این صورت است که می تواند به درستی جایگاه خود را به عنوان یک شهر واقعاً دو زبانه ادعا کند.

مایکل بول استn متخصص با تجربه که در بخش های دولتی و خصوصی کار کرده است. دارای بیش از 30 سال سابقه به عنوان مترجم و یک نویسنده او که در شهر کبک به دنیا آمده و به زبان های فرانسوی و انگلیسی تحصیل کرده است، معتقد است که با موفقیت توانسته شکاف بین انگلیسی زبانان و فرانسوی زبانان کانادا را پر کند. در اتاوا زندگی می کند. با او در: [email protected] تماس بگیرید

محتوای مقاله