دانش آموزان دبیرستانی یک اپلیکیشن مبتنی بر هوش مصنوعی برای سفر ایمن طراحی می کنند


محتوای مقاله

دو دانش آموز دبیرستان مریوال یک برنامه کامپیوتری طراحی کرده اند که از هوش مصنوعی برای ترسیم ایمن ترین مسیرهای سفر برای عابران پیاده و رانندگان بر اساس داده های تصادفات تاریخی در اتاوا استفاده می کند.

روهان بال و متیو ژو، هر دو 16 ساله، صدها ساعت را صرف ساخت اپلیکیشن Traffic Helper کردند که به عنوان یک تکلیف پایان سال برای کلاس علوم کامپیوتر سال دوازدهم آنها شروع شد و به چیزی بسیار بزرگتر تبدیل شد.

تبلیغات 2

محتوای مقاله

بال که همراه با ژو دانشجوی سال یازدهم در برنامه کارشناسی بین المللی (IB) در مریوال است، گفت: «ما می خواستیم آن را کمی بالاتر ببریم. زمان بیهوده ای برای ایجاد این سرمایه گذاری شد.»

باهل گفت که ایده این اپلیکیشن پس از تصادف عابر پیاده در محله به وجود آمده است: یک دانش آموز مریوال در ماه اکتبر هنگام عبور از خیابان در تقاطع جاده مریوال و ویومونت درایو با یک ون برخورد کرد و به شدت مجروح شد.

بال گفت: “ما تحت تأثیر این اشتیاق قرار گرفتیم که اجازه ندهیم چنین اتفاقاتی دوباره تکرار شود.” ما می‌خواستیم برنامه‌ای بسازیم تا مردم بتوانند نه تنها برای زمان و مسافت، بلکه برای ایمنی مسیریابی کنند. به این سوال پاسخ می دهد که چگونه امن ترین مسیر را انتخاب کنیم؟

باهل و ژو، دوستانی از اولین روزهای برنامه IB خود، تصمیم گرفتند یک برنامه کامپیوتری بنویسند که داده های منبع باز و هوش مصنوعی را برای بهینه سازی سفر ایمن ترکیب می کند.

این پروژه با توسعه الگوریتمی آغاز شد که کارآمدترین مسیر را بر اساس زمان و مسافت محاسبه می‌کند، سپس دانش‌آموزان آن را بر اساس داده‌های Open Ottawa تغییر دادند، که مجموعه‌های داده بزرگی را ارائه می‌دهد که حوادث ترافیکی را بر اساس مکان فهرست می‌کند.

تبلیغات 3

محتوای مقاله

دانش‌آموزان از چارچوب‌های OpenAI و مدل‌های یادگیری ماشینی مانند TensorFlow پایتون و PyTorch متا استفاده کردند.

Leaflet، یک کتابخانه جاوا اسکریپت، نقشه منبع باز اتاوا را ارائه کرد. آنها همچنین از OSMnx، یک ابزار پایتون که به آنها اجازه می‌داد شبکه‌های خیابانی اتاوا را مدل‌سازی کنند، و ابزارهای کدنویسی مانند HMTL، CSS و جاوا اسکریپت استفاده کردند.

ژو گفت که سخت ترین بخش این پروژه این است که مطمئن شویم همه قسمت های آن به طور یکپارچه با هم کار می کنند.

ژو گفت: «زمان زیادی طول کشید زیرا اطلاعات زیادی در مورد پایتون و APIهای مرتبط با جاوا اسکریپت (رابط برنامه نویسی برنامه) وجود ندارد. “اما در نهایت ما آن را فهمیدیم.”

برنامه به دست آمده، Traffic Helper، به کاربران اجازه می دهد تا تجربه سفر خود را شخصی سازی کنند. آنها می توانند مقادیر ایمنی، زمان و مسافت فردی را تعیین کنند، به این معنی که کاربران می توانند در صورت انتخاب بر ایمنی تأکید کنند.

بال گفت: «هیچ برنامه ترافیک دیگری وجود ندارد که ایمنی را بهینه کند. “همه ابزارهای دیگر وجود دارد – نقشه های گوگل و اپل – سریع ترین و کوتاه ترین فاصله را بررسی می کنند.”

تبلیغات 4

محتوای مقاله

به گفته وی، این اپلیکیشن همچنین کاربردهای بالقوه ای برای برنامه ریزان شهری دارد و می تواند پیامدهای ایمنی و ترافیکی اضافه کردن چراغ راهنمایی به یک تقاطع معین را پیش بینی کند.

در GitHub موجود است، برنامه منبع باز است. دانش‌آموزان هیچ برنامه‌ای برای تجاری‌سازی آن ندارند، اما می‌خواهند دیگران به آنها کمک کنند تا بر اساس آن بسازند تا مردم در سراسر جهان بتوانند از آن استفاده کنند.

بال گفت: «این برنامه مانند یک هسته یا چیزی شبیه به آن است: ما می‌خواهیم افراد دیگری وارد این برنامه شوند و در این برنامه مشارکت کنند، آن را بسازیم تا بتوان از آن به نفع افراد بیشتری استفاده کرد.»

بال گفت: این برنامه در حال حاضر محدود به اتاوا است، اما اگر قدرت محاسباتی بیشتری در دسترس باشد، می‌توان آن را به شهرهای دیگر گسترش داد.

باهل و ژو که هر دو در رشته علوم کامپیوتر یا مهندسی برنامه ریزی می کنند، می گویند که باید یک دستیار شخصی آنلاین متناسب با نیازهای سالمندان و افراد دارای معلولیت ایجاد کنند.

محتوای مقاله

دیدگاهتان را بنویسید