نلسون: سیاست در حال حاضر یک لیوان بازی است، به جز تعداد معدودی

محتوای مقاله

وقتی کار به پایان رسید، تصمیم NDP برای شرط بندی روی ناهید ننشی حتی نزدیک هم نبود. رأیی که او را به عنوان رئیس جدید هوچویی تبدیل کرد، بسیار زیاد بود.

این همان کاری است که فریب قدرت با مردم انجام می دهد. فرقی نمی‌کند که شهردار سابق کلگری در این زمان سال گذشته حتی یکی از اعضای حزب نبود یا علاقه چندانی به نامزدی حزب NDP در انتخابات استانی قبلی نشان نداده بود، اگرچه در آن زمان اساساً بیکار بود.

محتوای مقاله

نه، برای حزبی که بر کرسی سیاسی ادمونتون حکومت می‌کند، اما محبوبیتش درست پایین‌تر از بیماری جنون گاوی در روستایی آلبرتا است، این شرط بزرگی برای ننشی بود که شهر ما – مهمترین کرسی در هر انتخابات استانی قابل پیش‌بینی – را تبدیل به سایه روشن کند. نارنجی.

ننشی کرسی در مجلس قانونگذاری ندارد، اما بعید است که این دلیلی برای تمسخرهای تند از سوی گروه UCP باشد، با توجه به اینکه رهبر خودشان سکان هدایت را به عنوان یک فرد خارجی در دست گرفته و باید منتظر می ماند تا یک صندلی امن مناسب برای رسیدن به یک کرسی امن مناسب به دست آید. انتخابات میان دوره ای، قبل از اینکه مردم دانیل اسمیت را انتخاب کنند.

بله، شباهت های بین اسمیت و ننشی بیشتر از رابطه قبلی این دو به عنوان دانشجو در دانشگاه کلگری است.

روشی که همه رهبر می شوند – وفاداران حزب آنها را به عنوان کاندیدای ستاره انتخاب می کنند که به احتمال زیاد آنچه را که می خواهند ارائه می کنند – در این کشور بسیار رایج شده است. این یک روند خطرناک است.

وابستگی های حزبی را برای لحظه ای کنار بگذارید و از منظر یک کانادایی باهوش، جوان و باهوش که مصمم است با درگیر شدن در سیاست، اوضاع را به سمت بهتر شدن تغییر دهد، به همه چیز نگاه کنید. (اسمیت و ننشی زمانی چنین افرادی بودند.)

محتوای مقاله

محتوای مقاله

وزن کم می‌کنی، کار غرغر را در سطح حوزه انجام می‌دهی و در نهایت، پس از سال‌ها زحمت، به یک صندلی که به سختی به دست آورده‌ای، به گل می‌رسی. اما با وجود اینکه شما در حال شکست هستید، بسیار نزدیکتر از آن چیزی است که رهبران حزب انتظار داشتند.

بنابراین، دفعه بعد که برای شرکت در یک حوزه انتخابیه حاشیه‌ای تأیید می‌شوید و، هاللویا، کرسی را به دست می‌آورید. چند سال بعد، شما یک موقعیت کوچک در کابینه را اشغال می کنید، تا اینکه پس از یک دهه یا بیشتر به عنوان MLA، در نهایت یکی از آن نمونه کارهای دوست داشتنی – آموزش، بهداشت یا امور مالی را به دست آورید. این در حالی است که رهبر از این همه استرس روزانه خسته شده است و زمزمه هایی مبنی بر بازنشستگی به گوش می رسد و انتظار می رود نخست وزیری نیز در پی آن باشد.

احمق حزب شما را نخواهد: شما کلاه قدیمی هستید. آن‌ها آخرین ستاره را می‌خواهند، حتی اگر این ستاره کاملاً خارجی باشد که هرگز در یک خانه باز برای تعدادی از رای‌دهندگان احتمالی در سه‌شنبه‌ای سرد و دلهره‌آور ژانویه به هیچ دری نکوبیده یا به سؤالات احمقانه پاسخ نداده است.

چرا کسی به خود زحمت می دهد که به این تنظیمات متصل شود؟

محتوای مقاله

و بیشتر این کار را نمی کنند. دیگر نه. به همین دلیل است که این روزها رتبه ها اغلب مملو از افراد متوسط ​​است. آنها به تکان دادن سر و خراش دادن برای رئیس بزرگ راضی هستند که تنها دغدغه اش پیروی کامل از دستورات است. و پس از رفتن او، ستاره در حال ظهور دیگری با چتر به پایین پرتاب خواهد شد. (شاید کارنی را به عنوان رهبر بعدی حزب لیبرال فدرال علامت گذاری کنید؟)

به کابینه استانی یا بدتر از آن، تیم جاستین ترودو در اتاوا فکر کنید – تا حد زیادی بی ارزش. آنهایی که استعداد دارند، تهدید هستند و این روزها مخالفت پذیرفته نخواهد شد. فقط افراد ضعیف می توانند بمانند از جودی ویلسون-ریبولد وزیر دادگستری سابق لیبرال بپرسید که چگونه همه چیز کار می کند.

همیشه اینطور نبود پیتر لوغید مدتهاست که به عنوان بهترین برتر در این استان شناخته شده است. با این حال، به سختی یک سریال مستقل بود. دفاتر مختلف او مملو از استعدادهای واقعی بود: لو هایندمن، هیو هورنر، دان گتی، نیل کرافورد، کانی اوسترمن، مرو مور، جیم هورسمن، دیو راسل و بسیاری دیگر. این نوع امروز کجا هستند؟

قدرت به طور فزاینده ای در بالا متمرکز می شود. به همین دلیل است که اسمیت در مقابل ننشی همه چیز مهم است. اما اینگونه نیست که دولت باید کار کند.

کریس نلسون یک ستون نویس معمولی است.

محتوای مقاله