بررسی ها و توصیه ها بی طرفانه هستند و محصولات به طور مستقل انتخاب می شوند. Postmedia ممکن است از خریدهای انجام شده از طریق پیوندهای موجود در این صفحه، کمیسیون وابسته به دست آورد.
محتوای مقاله
در اواسط 30مین سالگرد بلوزفست چهارشنبه، یک کنسرت کانتری دیگر به نمایش گذاشته شد، گروه زک براون، که سبک خاص خود را از صداهای راک جنوبی به نمایش گذاشت.
پس از کنسرت‌های Orville Peck و Pokey LaFarge در هفته گذشته، Jelly Roll و Shaboozey در روز سه‌شنبه و Charley Crockett در اوایل چهارشنبه، Bluesfest شبیه یک جشنواره موسیقی کانتری است.
محتوای مقاله
براون و نمایش گروهش در نشویل در روز چهارشنبه کمک چندانی به رفع این احساسات نکرد. براون، خواننده ریش‌دار و خالکوبی‌شده در تی‌شرت ژلی رول، ماهیت قانع‌کننده صدای مخملی‌اش را در حالی که گروهش تمام نت‌های مناسب را با درخششی به سبک وگاس بر روی پایه راک کانتری خود به نمایش گذاشت.
در میان جمعیت، طرفداران برنامه های هواشناسی را زیر نظر داشتند. روز سه شنبه بارندگی شدید در طول روز همراه با یک سری هشدارهای وحشتناک را به همراه داشت که باعث شد برگزارکنندگان جشنواره بلوز برای مدت کوتاهی باز شدن دروازه ها را به تاخیر بیندازند.
با ورود هواداران به پارک LeBreton Flats، آسمان ابری بود، اما بارش باران بسیار کم بود. با این حال، تعداد تماشاگران کاهش یافت زیرا شرایط نامشخص بسیاری از هواداران را در خانه نگه داشت.
آنهایی که حاضر شدند و برای دوش های متناوب آماده شده بودند، هر لقمه ای از مهمانی راک اند رول مرغ سرخ شده براون را خیس کردند.
این کنسرت دارای تعداد شگفت انگیزی از کاورهای آهنگ بود، از جمله The Devil Went Down To Georgia، Rolling Stones's Paint It Black، و ترکیباتی مانند You Can Call Me Al/The Lion Sleeps Tonight و Free/Into the Mystic.
محتوای مقاله
در اصل، آن چیزی کمتر از یک موسیقی متن مهندسی هوشمندانه برای سرگرمی خوب نبود، با حضور بازیگران با استعدادی که به خوبی در کانتری، راک و هارمونی ها مسلط بودند.
چارلی کروکت، بازکننده صحنه اصلی، یک یافته عالی بود. این مرد 40 ساله تگزاسی با یک کلاه گاوچران سفید و جین قدیمی، خلاصه‌ای از کلاسیک‌ترین آهنگ‌های اصلی خود از جمله کابوی 10 دلاری، Welcome to Hard Times و Man From Waco، به‌علاوه چند بلوز برای این مناسبت، در اختیار ما گذاشت. نسخه غم انگیز Travellin Blues در T-Bone Walker.
او با صدای عمیقی خواند که الویس، جانی و استادان ترانه سرایی تگزاس را از گذشته عبور داد، و او یک گروه تمام ستاره را با خود داشت تا یک دمنوش قوی از روح کانتری قدیمی خلق کند.
بعد از یک روز تعطیل در روز دوشنبه و در اختیار گرفتن Jelly Roll در روز سه شنبه، Bluesfest دوباره در همه صحنه ها در روز چهارشنبه شروع به کار کرد، راک کانادایی Matt Good در River Stage، برخی از بلوزهای محلی در تئاتر با Murray Kingsley و Wicked Grin و DJ معمولی. شیطنت‌ها و گاو‌سواری‌های مکانیکی در سالن فوق‌العاده محبوب Crazy Horse.
یکی دیگر از نکات برجسته روز ششم برای من، خوانندگان پزشکی با جاناتان گات و لی رانالدو در استیج SiriusXM بود. گروه آواز و طبل محلی نبض را فراهم کردند در حالی که گیتاریست ها تمام تلاش خود را برای شکستن دیوار سازهای کوبه ای انجام دادند. جادار و شدید بود اما هرگز ضربان را از دست نداد.
Bluesfest با ترکیبی که شامل Neil Young و Crazy Horse نمی شود، پنجشنبه ادامه دارد. اسطوره راک چند هفته پیش به دلیل بیماری در گروه کنار رفت و برگزارکنندگان به سرعت گروه Offspring را به عنوان جایگزین رزرو کردند، با Cancer Bats و Silverstein که صحنه را گرم کردند.
همچنین در Bluesfest در روز هفتم Corb Lund از آلبرتا، استف استرینگ، راک مستقل استرالیایی، John Allaire از اتاوا و غیره حضور خواهند داشت.
این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید