بررسی ها و توصیه ها بی طرفانه هستند و محصولات به طور مستقل انتخاب می شوند. Postmedia ممکن است از خریدهای انجام شده از طریق پیوندهای موجود در این صفحه، کمیسیون وابسته به دست آورد.
محتوای مقاله
هنگامی که میراندا لمبرت در سال 2022 در تئاتر Zappos در لاس وگاس اقامت مخملی خود را انجام داد، نمایش خود را با تبدیل شدن به آنچه که او آن را “آتش بازی پیاده روی” می نامید به پایان رساند. جرقه ها به معنای واقعی کلمه از لبه های آستین او پرواز کردند. برای ما که به اندازه کافی خوش شانس بودیم که شاهد این منظره بودیم، این یک نقطه اوج هیجان انگیز بود. اما این احساس نیز وجود داشت که غیرضروری است. او واقعاً به فلش نیاز نداشت، او محتوا را داشت. او آهنگ ها را داشت.
محتوای مقاله
این امر جمعه شب در Saddledome مشهود بود، زیرا خواننده و ترانه سرا پیش نمایشی مطمئن از برخی از بهترین مطالب خود ارائه کرد. برای هنرمندی که در دنیای غالباً غیرقابل تخیل موسیقی کانتری جریان اصلی به چنین موفقیت عظیمی دست یافته است، این مجموعه آثار بسیار غنی است. در مقایسه با تعدادی از بازیگران کانتری که در صدر جدول قرار داشتند و در Stampedes گذشته Saddledome را بازی کرده‌اند، ست ساعت و نیم لمبرت با سرعتی معتدل و در پس‌زمینه‌ای نسبتاً ساده به نمایش درآمد. اما برای طرفداران ترانه سرایی خوب، شبی به یاد ماندنی بود. لمبرت پس از اجرای آهنگ اخیراً منتشر شده Dammit Randy، یک سرود روح‌انگیز «آن مرد، من اشتباه کرد»، مجموعه‌ای متشکل از شش تصنیف را اجرا کرد، از جمله تصنیف باشکوه The House That Built Me، همه‌نوع‌های لطیف و فوق‌العاده. معاون، آهنگی که از پشیمانی کشور مدرسه قدیمی رنج می برد. برای هنرمندی که متریال کمتری دارد، گنجاندن مجموعه ای طولانی از آهنگ های آهسته در اوایل این مجموعه ممکن است خطرآفرین باشد. با این حال، برای لمبرت، این اثباتی بود که او توانایی نوشتن یا مشارکت در نوشتن با عمق و مهارتی را دارد که بسیاری از همتایان جریان اصلی او فاقد آن هستند یا حداقل آنقدر ذوق نشان می‌دهد که آهنگ‌هایی را که توسط دیگران نوشته شده است را انتخاب کند. متناسب با حساسیت، بیان و قد او باشد. اکثر این آهنگ‌ها توسط گروه هفت نفره پشتیبان لمبرت با صیقل دادن آسان پخش می‌شدند، اغلب بدون تزیینات مانند outros طولانی یا آن گردش‌های خارج از جاده ناخوشایند که می‌توانند به راحتی کنسرت‌های کانتری را به یک حوصله طولانی تبدیل کنند.
محتوای مقاله
این بدان معنا نیست که جمعه لحظه های آتشین خود را نداشت. نفت سفید، آهنگ عنوان از اولین آلبوم او، با درخشش های بانجو و ارگ خود یک نقطه برجسته اولیه بود. رانگلرهای آهسته سوز با تهدیدی مناسب وارد شدند، در حالی که جرالدن بی پروا حال و هوای سبک و کانتری آبی پیدا کرد.
در حالی که شب مطمئناً پر از تصنیف بود – لمبرت قبل از ارائه یک نسخه آکوستیک انفرادی از تصنیف تحسین‌شده Tin Man گفت: «نمی‌توانم از یک آهنگ غمگین کمکی بکنم، نمی‌توانم کمکش کنم» – لحظات سبک‌تری نیز وجود داشت. این شامل انتشار جشنی از طریق Tequila Does بود که تغییر سرعت می داد، که به ناچار به تکیلا Champs تبدیل شد. آهنگ ملودیک و حیله گر Only Prettier و White Liar کوبنده نیز برجسته بودند، و همچنین نسخه ای پرانرژی از مست رعد و برق (و من نمی خواهم به خانه بروم) که لمبرت به عنوان دوئت با ال کینگ در سال 2021 ضبط کرد.
جس موسکالوکه در افتتاحیه مهارت لمبرت در ملودی محکم و قلاب‌های به یاد ماندنی را داشت که در پس‌زمینه‌ای اسپارتی با حمایت یک گروه درجه یک ارائه کرد. این شامل آهنگ‌های کانتری پر جنب و جوش با گیتارهای هارد راک پررونق مانند Knock Off و Country Girls بود، هرچند که ساسکاچوان بومی با ارائه کاورهای فوق‌العاده آهنگ‌های Foo Fighters و Kelly Clarkson، شرط‌های خود را جبران کرد.
لمبرت در ژانر کمیاب به نظر می رسد. آهنگ‌های او مطمئناً دارای قلاب‌های رادیویی هستند، و او درباره شهرهای کوچک، عاشقانه‌های عاشقانه و مشروب‌نوشیدن می‌خواند، که همه ویژگی‌های رادیوی اصلی کانتری است. اما مطالب او دارای احساسات عمیق‌تر و ملودی‌های غنی‌تر از بسیاری از همسالانش است که به آهنگ‌های کلیشه‌ای تکیه می‌کنند که به نظر می‌رسد از یک کمیته بازاریابی بیرون آمده‌اند. آهنگ های لمبرت طنین انداز است. کنسرت جمعه ممکن است فاقد برخی از گذشته Stampede باشد، اما لحظات به یاد ماندنی بیشتری نیز وجود داشت.
این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید