کوپر: چرا کارگران انجمن کمک به کودکان مستحق حمایت هستند؟

محتوای مقاله

من روز سه‌شنبه به اولین اعتصاب خود رفتم و مصمم بودم از همکاران سابقم در انجمن کمک به کودکان اتاوا حمایت کنم که در اعتصاب در تلاش برای متوقف کردن کاهش بیشتر، حل بحران و محافظت از کودکان هستند.

من در 17 سال گذشته در حمایت از کودکان کار کرده ام، 11 سال از آنها در حمایت از کودکان در انجمن کمک به کودکان اتاوا. من به خوبی می دانم که این کارگران روز به روز با چه چیزی روبرو هستند.

محتوای مقاله

کارکنان حفاظت از کودکان تحت استرس زیاد، اغلب شرایط خطرناک، تلاش می کنند تا کودکان و خانواده ها را در کنار هم نگه دارند. آنها روزهای خود را در تلاش برای مقابله با درخواست‌های ناامیدکننده برای کمک از سوی خانواده‌های در بحران، و همچنین در جاده‌ها و در خانه‌های آن دسته از خانواده‌هایی که در پریشانی عاطفی عمیق هستند و تلاش می‌کنند از آسیب‌های روحی، سوء استفاده، سلامت روان، سلامت و اعتیاد جان سالم به در ببرند، سپری می‌کنند. .

این شغل اغلب خود را در موقعیت‌های خطرناک قرار می‌دهد – گاهی اوقات با رفتارهای خشونت‌آمیز، پرخاشگرانه و برخورد با تعارض مواجه می‌شوند، در حالی که انتخاب‌های بسیار دشواری در مورد بهترین روش محافظت از کودکانی که در این میان گیر کرده‌اند، انجام می‌دهند.

دپارتمان کودکان، خدمات اجتماعی و اجتماعی با غرق کردن کارگران در تشریفات اداری کار را بسیار سخت‌تر می‌کند: تیک تیک بی‌پایان و فزاینده جعبه‌های مورد نیاز این وزارتخانه باعث می‌شود تا کارگران هر دقیقه از روز، هر تماس تلفنی، هر خانه را ضبط کنند. بازدید و هر جلسه هیچ یک از اینها به اطمینان از ایمنی واقعی در محل برای کودکان کمک نمی کند. و همه اینها مانع از کار بعدی او می شود: نوشتن ارزیابی های متعدد، طرح های ایمنی، یادداشت های موردی و ارجاعات طولانی برای کمک گرفتن از آژانس های خارجی و حمایت از چندین شریک اجتماعی برای حمایت از نیازهای پیچیده این خانواده ها. و همه این شرکا با چالش های یکسانی روبرو هستند که بودجه لازم برای ارائه خدمات مورد نیاز در جامعه ما را ندارند.

محتوای مقاله

رویکرد بی‌رحمانه داگ فورد، نخست‌وزیر انتاریو به کل بخش مراقبت – خواه حمایت از کودک، مراقبت در خانه، مراقبت از کودک یا مراقبت‌های بهداشتی باشد – بحرانی را تداوم می‌بخشد که همه را در معرض خطر قرار می‌دهد. من به او جرات می کنم که فقط یک روز را در کفش یک افسر حفاظت از کودکان بگذراند. من شک دارم که بتواند ملاقات خانوادگی را انجام دهد.

این وزارتخانه می‌گوید که میلیون‌ها دلار برای انجمن‌های کمک به کودکان هزینه می‌کند، اما نمی‌تواند به مردم توضیح دهد که این پول چگونه و کجا خرج می‌شود. کسانی که در زمین کار می کنند از تجربه می دانند که مدل ضعیف و قدیمی بودجه نشان دهنده هیچ درکی از نحوه عملکرد انجمن های کمک به کودکان نیست. بودجه آن‌جا که باید پیش نمی‌رود: حمایت از کارگرانی که برای نگه‌داشتن کودکان در کنار خانواده‌ها و در جوامع خود کار می‌کنند.

کاهش بودجه و مشاغل تنها این بحران را بدتر می کند.

در مورد تشویق‌کننده‌های فورد که اعتصاب را مقصر به خطر انداختن کودکان می‌دانند، نمی‌توانید واقعیت این بحران را تصور کنید. فورد باید زمان کمتری را صرف فکر کردن در مورد طرح‌های «خرید آبجو» کند و زمان بیشتری را برای یادگیری آنچه برای ایمن نگه داشتن بچه‌ها لازم است صرف کند.

محتوای مقاله

من گمان می کنم این دولت فکر می کند که می تواند این کارگران را از گرسنگی به سر کار بازگرداند و اگر موفق شود، برای بچه ها یا جامعه ما خوب نخواهد بود. بنابراین من شما را تشویق می‌کنم که کاری را که من انجام دادم انجام دهید: حمایت خود را نشان دهید و در تجمعات شرکت کنید و کاری را انجام دهید که فورد به نظر خیلی تمایلی به انجام آن ندارد: به حرف‌های کارگران گوش دهید تا واقعاً بفهمید که شغل آنها چیست.

ناتالی کوپر از سال 2012 تا 2023 به عنوان کارگر خط مقدم حمایت از کودکان برای انجمن کمک به کودکان اتاوا کار کرد.

محتوای مقاله