دختران متوسط: محقق uOttawa چگونه و چرا را مطالعه می کند

محتوای مقاله

آخرین مطالعه منتشر شده توسط تریسی وایلنکور، محقق قلدری دانشگاه اتاوا، مبتنی بر آزمایش پیچیده ای است که شامل 87 دانشجوی دختر بود که به این باور رسیدند که زنان دیگر آنها را حذف می کنند.

Vaillancourt و همکارانش امواج مغزی P3 را در افراد مورد مطالعه ردیابی کردند که ناآگاهانه با رقبای ساختگی در Cyberball، یک بازی مجازی پرتاب توپ بازی می کردند.

محتوای مقاله

آزمودنی ها می توانستند تصاویر چهار نوع «رقیب» را که از پایگاه داده انتخاب شده بودند ببینند. یکی از شرکت کنندگان جذاب اما با لبخند دوستانه است. یکی دیگر جذاب بود، اما ناموفق، بدون لبخند. سومی خندان بود اما جذابیت نداشت. چهارمی هم ناخوشایند و هم جذاب نبود. بازی به گونه ای تقلبی بود که بازیکنان از پرتاب توپ به سمت شی منصرف شدند.

Vaillancourt می‌گوید این “رد” فوراً ثبت شد – افراد با استفاده از الکتروانسفالوگرافی (EEG) تحت نظر قرار گرفتند – باعث ایجاد یک موج P3 در مغز می‌شد، همان پریشانی یک آسیب ناگهانی و تیز، مانند ضربه زدن به انگشت پا.

«همه واکنش مشابهی داشتند. از رد شدن خیلی ناراحت بودند. این در میلی ثانیه اتفاق می افتد. ما در مورد آن بسیار مشتاق هستیم.»

شرکت کنندگان به طور تصادفی گروه بندی شدند تا در هر یک از این گروه ها طرد شدن از زنان را تجربه کنند. محققان انتظار داشتند که زنان در صورت طرد شدن توسط رقبای جذاب اما غیر دوستانه – که اساساً معادل دبیرستانی ملکه زنبورها – هستند، بیشترین آسیب را متحمل خواهند شد. در کمال تعجب، طردی که بیشترین آسیب را به او وارد کرد، از جانب زن غیرجذاب و غیر دوستانه بود.

محتوای مقاله

Vaillancourt می‌گوید: «شاید این درد ناشی از احساس طرد شدن توسط شخصی باشد که شما از نظر اجتماعی آن را پست‌تر می‌دانید.

با این حال، شرکت کنندگان زنبور ملکه پست را بیشتر «تنبیه» کردند و او را بی ادب تر و رقابتی تر، و کمتر جذاب، شاد و مهربان ارزیابی کردند. نتیجه نهایی: آنها به دختر آلفا چاقو زدند، نه دختری که انتظار داشت در انتهای نردبان اجتماعی باشد.

Vaillancourt استاد روانشناسی مشاوره در دانشکده آموزش در اتاوا و یک کرسی تحقیقاتی کانادا در بهداشت روانی مدارس و پیشگیری از خشونت است. او بیش از 20 سال است که در مورد قلدری، به ویژه آنچه که پرخاشگری “غیر مستقیم” یا “رابطه ای” در میان دختران نامیده می شود، مطالعه کرده است. او پایان نامه دکترای خود را در مورد فیلم دختران پست اثر تینا فی در سال 2004 نوشت، که داستان دسیسه های بیزانسی گروهی را که توسط یک ملکه زنبور دوگانه اداره می شود، شرح می دهد.

دخترها به خوبی با چشم های گرد شده، نگاه های تحقیرآمیز بالا و پایین، ابراز انزجار، توهین های کوچک هماهنگ شده اند. Vaillancourt می گوید، آنها می توانند محاسبه معنای این حرکات کوچک برای رابطه را در عرض یک میلی ثانیه انجام دهند.

محتوای مقاله

چرا تفاوت های ظریف تقریبا نامحسوس پرخاشگری در بین دختران و زنان را مطالعه کنید؟ وایلنکور که در حال نوشتن کتابی به نام Mean است که قرار است در سال 2025 منتشر شود، می گوید زیرا پرخاشگری زنان تقریبا برای همیشه نادیده گرفته شده است.

او می گوید: «بیشتر مردان درباره پرخاشگری می نوشتند و درباره پرخاشگری مردان نسبت به یکدیگر می نوشتند: بینی خونی، چشم آبی.

حتی داروین این واقعیت را که زنان پرخاشگر هستند نادیده گرفت.

او می‌گوید: تحقیقات بیش از 50 سال قبل نشان می‌دهد که دختران شش ساله از تازه واردان دوری می‌کنند. کودکان دو ساله زمانی که به خواسته خود نمی رسند نوعی از پرخاشگری اجتماعی به نام «کناره گیری عشق» را انجام می دهند.

این تحقیق از پیچیدگی تعاملات زنانه صحبت می کند. وایلانکورت می‌گوید نشانه‌های اجتماعی یک هدف تکاملی را دنبال کرده‌اند.

“زنگ عصبی” ناشی از درد طرد شدن با تشویق اجداد ما به همکاری به بشریت کمک کرد. مشکل این است که زنان نسبت به مردان نسبت به این سیگنال‌ها بسیار حساس‌تر هستند. او می گوید وقتی احساس می کنند یا حتی انتظار دارند طرد شوند، احساس اضطراب می کنند.

شما نمی توانید بگویید “شما بیش از حد حساس هستید” فقط به این دلیل که بینی خونی یا کبودی ندارد.

محتوای مقاله

در همین حال، محرومیت باعث می شود که هدف تلافی کند، مانند بدنام کردن شخصیت زنی که آنها را نادیده گرفته است.

«اگر با شما بدرفتاری می‌شود، می‌توانید با عصبانیت یا غمگین شدن با آن مقابله کنید. برای رفاه خودتان، دیوانه خیلی خوب کار می کند. اما در تصویر بزرگ، کار نمی کند.» وایلانکورت می گوید.

تحقیقات او نیز از زاویه دیگری می آید. Vaillancourt سرمربی استانی و پیشاهنگ فوتبال انتاریو است.

او می‌گوید: «من همیشه به شوخی می‌گویم که پشت سرم چشم‌های چرخان را می‌بینم.

نیاز دختران به تعلق شدیدتر از پسران است. گروه های مردان سلسله مراتبی بیشتری نسبت به گروه های زنان دارند. در پسران، بهترین بازیکن تیم آلفا است و قلدری قابل تحمل است. ملکه زنبور عسل ممکن است بی رحمانه بر کلنی خود حکومت کند، اما جایگاه او در بالای تپه همیشه ضعیف است.

Vaillancourt می گوید، دختران زمان بیشتری را صرف فکر کردن می کنند، به این معنی که زمان زیادی طول می کشد تا آنها را رها کنند. در دختران، حسادت با قطع کردن یک هم تیمی از “خشخاش بلند” رفع می شود. وقتی یک دختر موفق می شود، هیچ تحملی برای آن وجود ندارد. این دختر با همه توانایی ها و شایستگی هایش در برابر آزار و اذیت آسیب پذیر می شود.

محتوای مقاله

در آزمایش دیگری، Vaillancourt و یکی از همکارانش دریافتند که زنان جوان به ویژه برای زنان دیگری که آنها را رقیب جنسی می‌دانستند ناخوشایند هستند. این مطالعه از پاسخ‌های دانش‌آموزان دختر به همان زن جوان جذاب به نام لیزا که در این آزمایش نقش داشت ضبط کرد. در یک سناریو، لیزا در حالی که یک دامن کوتاه و یک تی شرت صورتی تنگ به تن داشت، وارد کلاس شد تا سوالی بپرسد. در دیگری محافظه کارانه لباس پوشیده بود. لیزا همان چیزها را گفت و در هر دو سناریو دقیقاً یکسان عمل کرد.

واکنش دانش آموزان به نحوه لباس پوشیدن لیزا بستگی داشت. وقتی لباس تحریک‌آمیز می‌پوشید، وقتی در اتاق بود، چشم‌هایشان را می‌چرخانیدند و به او خیره می‌شدند. پس از رفتن او، بسیاری از شرکت کنندگان او را مسخره کردند، ظاهر او را مسخره کردند، یا تصور کردند که او از نظر جنسی در دسترس است. از گروه دیگری از دانش‌آموزان خواسته شد تا به موذیانه بودن نظرات موجود در ویدیو امتیاز دهند.

Vaillancourt می گوید دو نوع پاسخ به تحقیقات او وجود دارد. از یک طرف، او خوشحال است که می گوید چنین اتفاقاتی رخ می دهد. دیگران استدلال می کنند که او بخشی از مشکل است.

محتوای مقاله

تحقیقات لیزا در مجله علمی رفتار تهاجمی منتشر شد و در رسانه های اصلی پوشش داده شد. هدر مالیک، ستون نویس تورنتو استار، تحقیقات لیزا را یک “آزمایش سادیستی” خواند.

«فمینیسم ما را تغییر داده است. پس این تندخوهایی که مطالعه کشف کرد چه کسانی هستند؟» و این ایده بیمارگونه ارائه سه جسد از سر تا پا برای درجه بندی به اساتید از کجا رسید؟

به نوبه خود، Vaillancourt می‌گوید اگر فکر نمی‌کنید که این اتفاق می‌افتد، تغییر رفتار دشوار است.

او می‌گوید: «اگر از تعصبات خود آگاه باشید، کمتر احتمال دارد آنها را نشان دهید. «به هر حال، ما نمی‌توانیم به چیزی که تصدیق نمی‌کنیم پاسخ دهیم. ما باید با آن کنار بیاییم.»

وایلنکور می‌گوید مغز برای پاسخگویی به کمبود، چه غذا یا دوستان، سخت‌افزاری دارد. ممکن است شرایط تغییر کرده باشد، اما سیم کشی ثابت است. تحقیقات او همچنین نشان داد که زنانی که از گروه‌های رسانه‌های اجتماعی کنار گذاشته شده‌اند، بیشتر احساس اضطراب و افسردگی می‌کنند. یک جهت آینده برای تحقیق، بررسی مکانیسم های مرتبط کننده حسادت دوستی با افسردگی و اضطراب خواهد بود.

Vaillancourt می گوید: این واقعیت که طرد اجتماعی معمولاً به عنوان یک تاکتیک پرخاشگری توسط زنان استفاده می شود و تأثیر عاطفی و فیزیولوژیکی دارد به این معنی است که نیاز به مطالعه و درک دارد.

محتوای مقاله

او می‌گوید: «جامعه یک شبه تغییر نمی‌کند، اما زنان می‌توانند نسبت به یکدیگر سخاوتمندتر باشند و بدانند که فقط به این دلیل که شما برنده می‌شوید، به این معنا نیست که من باختم». ما قصد نداریم مغزمان را تغییر دهیم. اما می‌توانیم تصورمان را تغییر دهیم که زندگی یک بازی حاصل جمع صفر است. این همیشه درست نیست.»

بخشی از پاسخ به کاهش رفتار قلدری این است که اطمینان حاصل شود که جوانان از نظر اخلاقی از اعمال خود جدا نیستند.

«مردم خودشان را آدم‌های بدی نمی‌دانند. اکثر مردم فکر می کنند در کاری که انجام می دهند موجه هستند. وایلنکور می گوید: آنها دیگری را به خاطر رفتارشان سرزنش می کنند. “اگر کسی به شما بدی می کند، این رفتار بد شما را توجیه نمی کند. یکی باید جاده بلند را برود.

تمایل به احساس نادیده گرفته شدن توسط پرخاشگری اجتماعی نیز با افزایش سن زنان رو به کاهش است. او می گوید، برای یک زن سخت است که احساس کند در حالی که اهمیتی نمی دهد احساس غفلت کند.

من همیشه به دانش‌آموزانم می‌گویم که وقتی شلوار خود را در Costco می‌خرید، می‌دانید که موفق شده‌اید و برایتان مهم نیست.»

محتوای مقاله