دنلی: افتتاح خط تریلیوم در اتاوا چقدر می تواند دشوار باشد؟

محتوای مقاله

خط جدید OC Transpo به سمت جنوب، سوالات زیادی را فراتر از بدیهی ایجاد می کند که چه زمانی بالاخره افتتاح می شود. دو سال از برنامه عقب افتاده است و هنوز تاریخ شروع قطعی ندارد.

تاخیر شاید کمترین تعجب در مورد این فیل سفید در انتظار باشد. اولین سوالی که مطرح می شود این است که چرا شهر باید یک خط قطار کاملاً جدید دیزلی بسازد که از نظر فناوری با بقیه سیستم ریلی سبک برقی ناسازگار باشد؟ این بدان معنی است که افرادی که از خط جنوبی استفاده می کنند، اگر بخواهند به شرق یا غرب بروند، باید در ایستگاه Bayview جابجا شوند.

محتوای مقاله

بحث در زمان اتخاذ تصمیم عملی و هزینه بود. این شهر قبلاً دارای قطارهای دیزلی، ایستگاه‌ها و مسیرهایی از گرین‌بورو تا بی‌ویو بود. باقی مانده پروژه چیزی بیش از یک تمدید نبود که در ایستگاه Limebank در ریورساید جنوبی خاتمه می یابد.

فناوری دیزل برای به حداکثر رساندن این دارایی ها انتخاب شد، اما شهر تصمیم گرفت تمام مسیرها و برخی از ایستگاه های موجود را جایگزین کند. اگر هزینه نگرانی اصلی بود، چرا این همه انجام می شود؟ نه اینکه توسعه جنوبی برای پروژه‌ای که انتظار می‌رود کمتر از پنج درصد حمل‌ونقل ترانزیت را تامین کند، 1.6 میلیارد دلار ارزان بود. برآورد فعلی 23000 مسافر در روز است که بسیاری از آنها اکنون با اتوبوس خدمات رسانی می کنند.

حداقل قطارهایی که در خط اصلی حرکت می‌کردند حفظ شدند، اما فقط برای خدمات رسانی به چیزی که تعداد کمی از مسافران می‌خواهند از فرودگاه به ساوت کیز بروند، جایی که می‌توانند به خط اصلی جنوبی منتقل شوند، سپس اگر مقصدشان فراتر از آن باشد، دوباره جابه‌جا شوند. ایستگاه بای ویو همیشه می توان روی به دست آوردن یک صندلی حساب کرد.

OC Transpo و پیمانکاران آن باید یک برنامه آزمایشی ظاهراً دقیق را قبل از افتتاح خط جدید به سمت جنوب تکمیل کنند. این ممکن است با توجه به مشکلاتی که شهر با نقص فنی در خط برق کنفدراسیون داشت معقول به نظر برسد. با این حال، خط جنوبی دیزلی یک فناوری کاملاً متفاوت است، و شهر با موفقیت قطارهای دیزلی را در آن خط به مدت نزدیک به 20 سال اجرا کرد تا اینکه در سال 2020 آن را برای بازسازی «دو ساله» تعطیل کرد.

محتوای مقاله

قطارهای جدید ساخت سوئیس که بیشتر خدمات را در خط جنوبی ارائه می دهند، در حال حاضر در سراسر جهان در حال استفاده هستند، نه تغییر خاصی برای اتاوا (مانند همتایان برقی آنها). آنها در سال 2021 وارد شدند.

واقعا چقدر همه چیز می تواند سخت باشد؟ این یک خط راه آهن معمولی به طول 16 کیلومتر است. ساخت آن یک پروژه نسبتا کوچک است که در حال حاضر چهار سال طول کشیده است. بله، کووید بخشی از تصویر است، اگرچه ساخت ریل را متوقف نکرد. در مقابل، اولین راه آهن کانادا در اقیانوس آرام به سواحل غربی در پنج سال ساخته شد. طول آن 4600 کیلومتر است.

در جنبه مثبت، دو خبر خوب نامرتبط در OC Transpo وجود دارد، تحولاتی که نشان دهنده تمایل جدید برای اولویت دادن به نیازهای مشتریان است.

سال‌ها، OC Transpo خدمات خود را به جایی برد که فکر می‌کرد مردم می‌خواهند بروند. اگر این برای شما کار نمی کند، خیلی بد است. Transpo اخیراً سیستم مسیر اتوبوس جدیدی را معرفی کرده است که می گوید بر خدمات محلی متمرکز است و مردم را به مقاصد کلیدی خارج از مرکز شهر می برد. این یک پاسخ معقول به کاهش تقاضای کارگران مرکز شهر است.

محتوای مقاله

در یک شگفتی خوشایند دیگر، Transpo اکنون با مفهوم اتوبوس بر اساس تقاضا، راهی انعطاف پذیر برای برآورده کردن نیازهای مسافران است. در یک پروژه آزمایشی، از مینی‌بوس‌ها برای بردن مردم در بلکبرن هملت به ایستگاه بلر و مرکز گلاستر استفاده می‌شود. اگرچه خدمت به دهکده ایده ای به نظر می رسید که قرار است با شکست مواجه شود، OC Transpo آن را موفقیت آمیز تلقی کرد و به 10 مینی بوس سفارش داد تا خدمات را به مناطق دیگر گسترش دهند.

متأسفانه، OC Transpo و مالیات دهندگان شهری با خطوط LRT غیر قابل انعطاف گیر کرده اند. به غیر از بردن دانشجویان به دانشگاه کارلتون، دیدن تقاضای قانع کننده برای خط جنوبی دشوار است. شاید رشد جمعیت در آینده این وضعیت را تغییر دهد، اما تا آن زمان، خط جنوبی یکی دیگر از تعهدات عملیاتی OC Transpo خواهد بود.

رندال دنلی روزنامه نگار و نویسنده اهل اتاوا است. با او در [email protected] تماس بگیرید

محتوای مقاله