نلسون: هیچ راه فراری از هیولای خط سبز وجود ندارد

محتوای مقاله

خط سبز کلگری چقدر بزرگ خواهد بود؟

به قدری بزرگ که بهانه ها در حال حاضر به راه افتاده است، حتی اگر حتی یک متر از پیست ساخته نشده باشد.

اما متوقف نخواهد شد، حتی اگر همه افراد درگیر بدانند که این فیل سبز برای دهه‌های آینده بار هزینه‌پردازان شهری را بر دوش خواهد کشید.

آن فیلم‌های صامت را با شخصیتی که هنگام پایین آمدن لوکوموتیو به ریل راه‌آهن گره خورده‌اند، به خاطر دارید؟ ما هم این روزها اسیریم، گرچه بعید است لحظه آخری فرار کند.

محتوای مقاله

این موضوع در روز سه‌شنبه مشخص شد، زمانی که ما متوجه شدیم که خطی که قبلاً کوتاه شده بود – که در ابتدا قرار بود از شمال دور تا اعماق جنوب با هزینه 4.5 میلیارد دلار اجرا شود – در حال اصلاح مجدد است. به جای اینکه از مرکز شهر Eau Claire به سمت جنوب شرقی Shepard حرکت کند، اکنون فقط تا Lynnwood پیش می رود و شش ایستگاه برنامه ریزی شده را در این فرآیند قطع می کند.

این نرخ فرسایش را ادامه دهید، و اگر زمانی شروع شد، اهالی کلگاری در همان ایستگاه سوار و پیاده می‌شوند، هرچند احتمالاً از درهای مختلف، تا مطمئن شوند که به ارزش پول خود می‌رسند.

این به عنوان فاز 1 تبلیغ می شود، با خطوط اضافی اضافه می شود که ما می توانیم آن را بپردازیم. اما فاز 2 وجود نخواهد داشت.

تمام این پروژه در نهایت زمانی که مهندسان سعی می کنند از طریق زمینی که توسط چندین رودخانه زیرزمینی متلاشی شده است، در مرکز شهر تونل بزنند، از بین خواهد رفت.

این شهر که نمی‌تواند تضمین کند که لوله‌های آب نمی‌ترکد، قصد دارد یکی از ترسناک‌ترین پروژه‌های ساختمانی شناخته شده برای بشر را انجام دهد – ساخت تونل‌های بزرگ از طریق سنگ متخلخل. برای همه ما در این زمینه موفق باشید. (در اواسط دهه 1970، زمانی که اولین پروژه CTrain در مرکز شهر مطرح شد، چندین مطالعه در نظر گرفتند که آن را زیرزمینی قرار دهند. خنده های متعاقب آن همه به آن جنون پایان داد. اوه، به آن روزهای ساده تر که نرخ پرداخت کنندگان در درجه اول و مهمتر از همه بودند. در ذهن سیاستمداران مدنی.)

محتوای مقاله

محتوای مقاله

منتظر تاخیرهای طولانی و هزینه های هنگفت برای همراهی تونل برنامه ریزی شده برای کشیدن پرده نهایی پروژه باشید. برخی از شوراهای آینده فریاد خواهند زد «بس است دیگر» و اصرار خواهند کرد که 10 میلیارد، 20 میلیارد یا 30 میلیارد دلاری که تاکنون خرج شده است، ربطی به ما ندارد.

اکنون به ما می گویند که ربطی به شهردار ندارد که تقریباً یک دهه پیش به این پروژه برکت داده است. ناهید ننشی انگشت اتهام را به سمت جیسون کنی می گیرد و نخست وزیر سابق حزب محافظه کار را متهم می کند که پروژه را دو سال به تعویق انداخته و در نتیجه باعث افزایش هزینه های مالی می شود. این یک کشش بزرگ است، اگرچه بعید است که نخست وزیر دنیل اسمیت به این زودی برای شهرت کنی مبارزه کند.

در واقع، دولت فعلی UCP، که در دهان اسب هدیه سیاسی به نظر نمی رسد، بیش از حد مشغول است که این پروژه را کابوس ننشی نامیده است. بسیاری در اسمیت می دانند که عواقب آن تا انتخابات استانی بعدی برای همه قابل مشاهده خواهد بود، که شهردار سابق ما امیدوار است با NDP پیروز شود و بر شهرت خود در اینجا در میدان نبرد حیاتی کلگری سوار شود. البته، این فقط یک تصادف است که اسمیت مصر است که حتی یک سنت از پول استانی برای خط سبز وجود نخواهد داشت.

محتوای مقاله

این یک سیاست ناخوشایند است، اما نتیجه این است که فقط مردم کلگاری در حال حاضر برای هر گونه خرج بیش از حد در قلاب هستند.

اگر بتوانید آخرین اعداد و ارقام را باور کنید – و واقعاً، چرا می خواهید – این خط کوتاه شده بیش از 6.2 میلیارد دلار هزینه دارد که از آخرین رقم بودجه 5.5 میلیارد دلاری بالاتر است. بیشتر بپردازید، کمتر دریافت کنید: شاید این باید جایگزین Blue Sky City به عنوان شعار مدنی کلگری شود.

یک چیز مثبت وجود دارد که می توانیم در این روزهای ناامیدانه به آن پایبند باشیم. اگر مردم کلگاری در همه‌پرسی رای نمی‌دادند، این شکست خط ترانزیت، همراه با پیامدهای مالی ناشناخته شکستگی لوله آب، زمانی رخ می‌داد که شهر در حال ساخت زیرساخت‌ها برای بازی‌های المپیک زمستانی 2026 بود.

فقط یک لحظه به آن فکر کنید: این هیئت مدیره فعلی مسئول یک رویداد جهانی است، با ما که برگه را انتخاب می کنیم.

نگاه کن میتونه بدتر باشه

کریس نلسون یک ستون نویس معمولی است.

محتوای مقاله