ساخت گروه هوی متال اتاوا

محتوای مقاله

در سنی که بیشتر بچه ها با لگو بازی می کنند، رافائل واینروث-براون در حال تمرین ویولن سل خود بود و قبلاً عمیقاً به هوی متال رسیده بود.

نوازنده اتاوا هنوز 10 سال نداشت که سازي را که بيش از دو دهه بعد مي نواخت به دست گرفت. در آن زمان، مانند اکنون، او مصمم بود که رد پای خود را بسازد.

«همه با بزرگ شدن گیتار یا پیانو یاد می گیرند. ویولن سل به نوعی متفاوت است. فکر می‌کنم همیشه این تمایل شهودی برای برجسته شدن و انجام کارهای غیرعادی را داشته‌ام. این یکی از جلوه های آن بود.

محتوای مقاله

در همان سن ملایم، اگرچه واینروث-براون قبلاً شنونده ای مشتاق با سلیقه های مختلف بود، او به ویژه به گروه هایی مانند متالیکا و تول علاقه مند بود، یک گروه راک سنگین برای خبره های واقعی.

واینروث-براون می‌گوید: «من از سنین پایین رکوردهای متال زیادی جمع‌آوری کردم. من تا 11 سالگی تمام دیسکوگرافی Tool را داشتم.

این خواننده 32 ساله می افزاید: «این نوع موسیقی واقعاً در قلب احساس من است.

اگر واینروث-براون را در کنسرت دیده باشند، ممکن است طرفداران قبلاً متوجه این موضوع شده باشند، به خصوص که او حدود هشت سال پیش اجازه داد موهایش به بلندی هوی متال مناسب برسد. “من هرگز به عقب نگاه نکردم. این بخشی از هویت من شد.» او در مورد قفل های بلند خود می گوید.

Weinroth-Browne کنسرت های بزرگ و کوچک را در طول سال ها اجرا کرده است، از اجرای 200 نمایش قبل از شیوع بیماری همه گیر با گروه پراگ-راک نروژی تور جهانی Leprous گرفته تا اجرای یک کنسرت انفرادی در Ottawa Bluesfest امسال تا اجرای هفته گذشته با یک کوارتت موسیقی مجلسی بداهه نوازی به نام Collected Strands در مرکز هنرهای ملی مستقر در اتاوا.

ویترین ویژه ای از استعدادهای التقاطی واینروث به زودی در راه است. واینروث-براون که دوشنبه آینده توسط جشنواره اتاق اتاوا در تئاتر گلادستون ارائه شد، قصد دارد تا آنجا که ممکن است جنبه های موسیقی خود را به نمایش بگذارد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

واینروث-براون علاوه بر اجرای چند قطعه انفرادی، با “سه نفره موسیقی تاریک اتاق تاریک” خود به نام Musk Ox بازی خواهد کرد. او همچنین با شهریار جمشیدی، نوازنده کرد ایرانی ساکن تورنتو، که ساز کمانچه، یک ساز زهی آرشه ای ایرانی، می نوازد، دونوازی کاملا بداهه خواهد نواخت. او سپس با سیاکا دیاباته، اهل بورکینافاسو که به اتاوا نقل مکان کرده و کورا، یک ساز زهی غرب آفریقا می نوازد، همکاری خواهد کرد.

کاریسا کلوپوشاک، مدیر هنری چمبرفست، از Weinroth-Brown، می‌گوید: «خوشحالیم که با نمایش کاملی که جنبه‌های متعدد او را به نمایش می‌گذارد، از او حمایت کنیم.

کلوپوساک می‌گوید: «من قدردانی می‌کنم که او به‌طور یکپارچه و ارگانیک موسیقی هنر کلاسیک غربی را با موسیقی خاورمیانه، هوی متال و هر چیزی که بین آن‌ها قرار دارد ادغام می‌کند. روحیه همکاری او کاملاً به نمایش گذاشته خواهد شد.»

واینروث-براون می‌گوید: «این نمایش چمبرفست، یک بوفه واقعی خواهد بود. به عنوان چیزی شبیه به گرم کردن این کنسرت، او روز شنبه ساعت 9 صبح در مقابل تالار شهر اتاوا موسیقی محیطی را برای علاقه مندان به یوگا پخش خواهد کرد.

محتوای مقاله

واینروث-براون، 32 ساله، در اتاوا بزرگ شد، پسر والدینی که موسیقیدانان معمولی بودند و همچنین از فعالیت های دوران جوانی او “بسیار حامی” بودند. آنها همیشه بسیار لیبرال بوده اند… به من اجازه می دهد موسیقی را کشف کنم و آن را به روش خودم بسازم،او می گوید: “هیچ وقت هیچ چیز عجیبی در آهنگسازی یا بداهه نوازی یا چیزی که من گوش می دادم وجود نداشت.”

آلبوم های زیادی در خانواده او وجود داشت، همه چیز از موسیقی کلاسیک گرفته تا موسیقی خاورمیانه، هند و آفریقا، صداهایی از رگی ناشناخته تا فولک اسکاندیناویایی. واینروث-براون به اندازه کافی سیر نشد و حتی در برنامه CKCU This Island Earth موسیقی بیشتری کشف کرد، برنامه ای برای تونی دی مجری برای ابراز عشق خود به موسیقی جهانی.

واینروث-براون می‌گوید: «همیشه شگفت‌انگیزترین چیزها در این نمایش وجود داشت. “او قبل از اینکه پخش جریانی وجود داشته باشد، همه چیزهای خوب را کشف کرد، قبل از اینکه همه این چیزها به ما توصیه شود.”

رادیو تجاری بیشتر او را با راک آشنا کرد و رابطه عاشقانه او با متال تا به امروز ادامه دارد.

“من واقعاً در سن خیلی خیلی کم عاشق موسیقی راک شدم.” «این واقعا بخش مرکزی ایده من در مورد چگونگی ساخت موسیقی بود. خوبیا من یک ساز یاد گرفتم و به آن موسیقی گوش دادم، این دو چیز به هم مرتبط بودند.

محتوای مقاله

او برای برنامه زهی به دبیرستان کانتربری رفت و در دوران نوجوانی دروس خصوصی دیگری گذراند و نه تنها در ویولن سل بلکه در پیانو، درام و حتی گیتار فلامنکو نیز مهارت کسب کرد.

هرگز شکی وجود نداشت که واینروث-براون وقتی بزرگتر شود چه خواهد کرد. او می‌گوید: «همیشه احساس می‌کردم می‌توانم یک موسیقی‌دان باشم، داشتن چنین زندگی، همیشه ممکن به نظر می‌رسید.

در سن 16 سالگی اولین آلبوم خود را که یک آلبوم پراگرسیو متال بود ساخت و تمام موسیقی را نوشت و تمام سازها را نواخت.

در دانشگاه اتاوا و بعداً در مدرسه موسیقی گلن گولد در تورنتو، واینروث-براون مهارت‌های فنی و تسلط بر ویولن سل را تقویت کرد، حتی اگر می‌دانست که حرفه موسیقی کلاسیک در کارش نیست.

او می گوید: «من رابطه پیچیده ای با موسیقی کلاسیک دارم… هیچ وقت دوست نداشتم در ارکستر بنوازم. من احساس نمی‌کردم که برای حضور در یک ارکستر یک جزء خلاقانه مانند حضور در یک خط مونتاژ وجود داشته باشد. من هرگز در پیروی از دستورالعمل ها به اندازه کافی خوب نبودم که بتوانم چنین موسیقیدان کلاسیکی باشم.

او می‌گوید: «اگر می‌خواهی می‌توانی آن را «خود» بنام… من می‌خواستم برای چیزی شناخته شوم، چیزی منحصر به فرد خلق کنم.

محتوای مقاله

در واقع، واینروث-براون خود را بیشتر یک آهنگساز و بداهه نواز می داند که کار خودش را می نوازد. من همیشه بیشتر احساس می کردم که یک آهنگساز شهودی هستم. بلکه این جایی است که توانایی من نهفته است. من همیشه روی بازیگری کار می کنم تا جبران کنم.»

او در سال 2020 اولین آلبوم انفرادی خود را با نام Worlds Within منتشر کرد. او در حال ضبط یک فیلم بعدی است، برای جلسات به تورنتو سفر می‌کند و موسیقی بسیار لایه‌ای خلق می‌کند که آن را تحت‌تاثیر خاورمیانه، سینمایی، برون‌گرا، ریتمیک، پویا و شدید توصیف می‌کند.

او می‌گوید: «به شدت به ویولن سل فشار می‌دهم.

واینروث-براون طوری صحبت می کند که گویی موسیقی مسیری است که او در آن قرار دارد، نه یک تعقیب.

«این من را به یک سفر خاص برد. این خیلی معمولی در هنر است. مسیر شما را به آنجا می برد و شما فقط به نوعی از حرکت او پیروی می کنید و فقط به او اعتماد دارید. واقعاً زیباست.»

او می‌گوید سعی می‌کند بیش از حد به پیشرفت حرفه‌ای خاص خود فکر نکند. در عوض، او سعی می کند از هر لحظه موسیقی نهایت استفاده را ببرد.

من سعی می کنم با آن هماهنگ باشم و به این فکر نکنم که چه چیزی در چشمان عمومی خوب به نظر می رسد یا مردم از من چه می خواهند یا صنعت در حال حاضر چه می خواهد.

او می‌گوید: «من هیچ‌یک از اینها را نمی‌دهم. من می‌خواهم تا 20 تا 30 سال دیگر این کار را به گونه‌ای انجام دهم که به نظرم شهودی باشد، نه اینکه از روندها پیروی کنم.»

[email protected]

رافائل واینروث-براون: جهان های موازی

زمان: 5 مرداد ساعت 19:30

مکان: تئاتر گلادستون، خیابان گلدستون 910.

بلیط: 39 دلار در chamberfest.com

محتوای مقاله