به نظر می رسد که طرفداران Motley Crue با نوستالژی تحریک شده اند

محتوای مقاله

وینس نیل، خواننده گروه Motley Crue، پنجشنبه شب در کلگری از تماشاگران پرسید: «به نظر می‌رسد که شما از بازی‌های قدیمی خوشتان می‌آید؟»

فاصله چندانی با محیط دنج Saddledome – که کمتر از یک ساعت و نیم به پایان رسید – نبود که نیل پرس و جوی غیر ضروری را انجام داد. هر گروهی که نزدیک به 45 سال است می‌تواند با خیال راحت تصور کند که این «چرندهای قدیمی» است که باعث می‌شود مردم برگردند. اما نمایش پنج‌شنبه نشان داد که Motley Crue یک شرکت است که به طور کامل توسط نوستالژی و خاطرات (احتمالا) روزهای بهتر تغذیه می‌شود.

محتوای مقاله

این نمایش اولین کنسرت از چهار کنسرت عرصه‌ای بود که امسال توسط کلگری Stampede برنامه‌ریزی شد و با صدایی مناسب و پر از شعله‌ها شروع شد که جمعیت آماده مهمانی را آماده نگه می‌داشت. گروه Crue – که اکنون شامل نیل، تامی لی درامر، نیکی سیکس نوازنده بیس و جان 5 نوازنده گیتار است – پس از موسیقی مهیج کرال و ارکستر و معرفی ویدیویی سرگرم‌کننده و آگاه به فناوری که گوینده‌ای خبری درباره شورش‌ها در آن ناسزا می‌گفت، روی صحنه رفت. خیابان‌ها و رادیو دزدان دریایی (یا چیزی دیگر.) شماره‌های افتتاحیه Primal Scream و Too Fast For Love در مه خشکی فریاد می‌زدند، اما گروه به سرعت شیار خود را با شاه بلوط‌های قدیمی مانند Wild Side و Shout at the Devil پیدا کردند.

Motley Crue هرگز محتمل ترین نامزد برای طول عمر، خلاق یا غیره به نظر نمی رسید. گروه نه بر خلاف پیشینیان KISS که در زمینه کسب و کار آگاه بودند، زندگی زیادی را از آهنگ هایی که اغلب سرسختانه پیش پا افتاده بودند، از دست دادند. با چند استثنا – ریف های گیتار قاتل در Dr. به عنوان مثال، احساس خوبی داشته باشید – موسیقی باریک موتلی کرو از موسیقی به یاد ماندنی اغلب به نظر می رسید که برای برجسته کردن درخشش نسبی همتایان مانند Guns N' Roses، به ویژه در بخش ترانه سرایی، ساخته شده است. با این وجود، با 43 سال فعالیت و فروش 100 میلیون آلبوم، گروه Crue به اندازه کافی آهنگ های قابل خواندن را برای اجرای یک برنامه ضبط کرده اند، به خصوص نمایشی که نسبتاً کوتاه و بدون انکور است.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

Dogs of War، یک سرود متال بسیار رعد و برق، تنها آهنگ اخیر در این میکس بود. متأسفانه، با یک ویدیوی احمقانه و رقصندگان پشتیبان سکسی با ماسک‌های استادانه‌ای همراه بود که به کل ماجرا حال و هوای بدی به اسپینال تپ داد. این واقعیت که پس از آن یک تکنوازی گیتار طولانی و قدیمی “بگذارید-باند-یک نفس بکشیم” از John 5 در این زمینه کمکی نکرد.

در واقع، همه چیزهای Crue به خوبی پیر نشده اند. در یک نقطه، تامی لی از پشت طبل ها برای یک سخنرانی هیجان انگیز ظاهر شد و از جمعیت درخواست کرد که آبجو خود را بلند کنند و سینه های خود را برهنه کنند تا کمی روحیه رکود را جلب کنند. او یک هوای غم انگیز ناامیدی را منتشر کرد. لی خواهش کرد: «حتی سینه‌های مرد هم خوب هستند!»

اما نمایش پنج‌شنبه نیز نکات برجسته خود را داشت، از جمله اجرای شدید دکتر فوق‌الذکر. یک ترکیب احساس خوب و سرگرم کننده شامل نسخه Crue از Smokin' In the Boys Room و جلدهای Helter Skelter از Beatles، UK Anarchy از Sex Pistols، Blitzkrieg Bop از Ramones و (شما باید) Fight for Your Right (To Party! ) Beastie Boys گنجاندن Pistols و Ramones به نظر می رسید که منعکس کننده استدلال مشکوک بسیاری از گروه های متال در طول سال ها بود که آنها وارثان واقعی رویکرد پانک خود را انجام دهید. چه آن را بپذیرید یا نه، به نظر می رسد این تقسیم بندی های شدید ژانر در طول دهه ها محو شده است.

محتوای مقاله

نمونه‌ای از آن Default بود، یک گروه کانادایی در رگه‌های نیکل‌بک که در اواخر دهه 1990 از فاز دوم صدای گرانج لایت استفاده کرد. سلاح مخفی این گروه دالاس اسمیت خواننده است که در حال لذت بردن از کار دوم در کشور اصلی است. در میان آهنگ‌های پیشنهادی پنج‌شنبه، کاور مانند یک سنگ از Audioslave بود، سوپرگروهی که توسط کریس کورنل فقید از ساندگاردن رهبری می‌شد.

امروزه، به راحتی می توان فراموش کرد که ژانر گرانج زمانی به نظر می رسید که برای همیشه از امواج رادیویی Motley Crue و موهای سفید شده آنها خلاص شود.

بدیهی است که این اتفاق نیفتاد. نمایش پنج‌شنبه نشان می‌دهد که Crue همچنان به زمزمه کردن همراه با شور مزدورانه ادامه خواهد داد، زیرا جمعیت همچنان ظاهر می‌شوند.

بنابراین احتمالاً برای خیلی‌ها مهم نبود که صدای نیل – هرگز انعطاف‌پذیرترین ساز نبود – اغلب برای حفظ لحن تیزش بر فراز هیاهوی پنجشنبه شب تلاش می‌کرد. به راحتی می توان خستگی ناگهانی را نادیده گرفت که به نظر می رسید بر این گروه غلبه کرده است زیرا آنها وارد موفقیت آمیز خود یعنی Same Ol' Situation (SOS) شدند. نادیده گرفتن اشتباهات نیل در دوران دختران، دختران، دختران آسان است.

این قطاری است که به جای خلاقیت یا دقت، با نوستالژی تغذیه می شود. با قضاوت بر اساس ترکیب سنی جمعیت، این سوخت لازم نیست از افرادی باشد که واقعاً در دوران اوج گروه در اطراف بودند. در نهایت، لذت بردن از Crue آسان است و طرفداران آنها به راحتی تحت تأثیر قرار می گیرند. این دستور العمل عالی برای نوستالژی است.

محتوای مقاله