آسیب مغزی یک پزشک اتاوا را به یک وکیل تبدیل کرد

محتوای مقاله

دکتر مایکل کوون در سال 2015 با دوستانش در یک تور دوچرخه سواری بود و پایان دوره پزشکی را جشن می گرفت، زمانی که زندگی او یک لحظه تغییر کرد.

او هیچ خاطره ای از تصادف با دوچرخه ندارد که باعث آسیب مغزی تروماتیک، لوله گذاری و کما در هنگام رسیدن به بیمارستان شد. هفته ها طول کشید تا او بتواند بفهمد چه اتفاقی افتاده و چرا آنجاست.

بهبودی او طولانی و گاهی دلهره آور بود، اما کوون می گوید این تجربه او را به دکتر بهتری تبدیل کرده است. اکنون متخصص عمومی داخلی در بیمارستان اتاوا در حال بهبود سیستم برای حمایت بهتر از پزشکانی است که با معلولیت زندگی و کار می کنند. این اثر در کانادا و ایالات متحده اطلاعیه دریافت کرده است.

محتوای مقاله

پس از سقوط، کوون در شوک بود و سعی می کرد بفهمد که چه معنایی برای آینده او به عنوان یک پزشک خواهد داشت.

من تازه تمریناتم را تمام می کردم و بعد بیمار شدم.»

کوون ابتدا در بیمارستانی در کلرادو بستری شد و در آنجا تصادف کرد. پس از تثبیت، او به برنامه توانبخشی آسیب تروماتیک مغزی در بیمارستان اتاوا (TOH) منتقل شد، جایی که راه او برای بهبودی آغاز خواهد شد.

او مصمم بود که “بهترین بیمار باشد و به هر چیزی که آنها به من توصیه کردند گوش دهد و فقط سعی کند به آنچه که من با آن دست و پنجه نرم می کردم ادامه دهم.”

او به مدت دو ماه در توانبخشی فشرده در بیمارستان ماند و تقریباً یک سال پس از بازگشت به مونترال، جایی که دوره آموزشی پزشکی خود را گذرانده بود، به توانبخشی سرپایی ادامه داد. در دوران نقاهت با روانشناسان، کاردرمانگران و گفتاردرمانگران کار کرد و به کار بازگشت.

اما او با موقعیت هایی دست و پنجه نرم می کرد که «ورودی حسی بیش از حد» را فراهم می کرد. سر و صدای زیاد یا نور یا صحبت زیاد او را خسته می کند و علائم دیگر را بدتر می کند، از جمله کند کردن فرآیندهای فکری او و ایجاد مشکل در حفظ توجه. این یک چالش است که نیاز به اقامت دارد زیرا او کار خود را در پزشکی داخلی آغاز کرد.

محتوای مقاله

او می گوید، اما این تجربه به او بینشی در مورد نیازهای بیماران نیز داده است و او را به پزشک بهتری تبدیل کرده است.

فکر نمی‌کنم در آموزش پزشکی خودم به اندازه کافی از دیدگاه بیمار قدردانی کرده باشم. داشتن آن آسیب پذیری و ناتوانی و آینده نامشخص و تمام آن تجربه به عنوان یک بیمار به من بینش زیادی در مورد مبارزات و چالش هایی که مردم با آن روبه رو هستند ارائه داد.

از همه مهمتر، کوون گفت، او اهمیت احساس مراقبت و درک توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی را آموخت.

«احساس اینکه آنها مرا درک می‌کنند، درک می‌کنند که با چه چیزی دست به گریبان هستم و ابراز همدردی می‌کنند، برای من به عنوان یک بیمار بسیار مهم بود. این یک لحظه لامپ بود زیرا قبلاً آن را کاملاً درک نکرده بودم.

تجارب خودش به عنوان یک بیمار و روند بهبودی کوون را به سمتی سوق داده است که به یک مدافع صریح برای پذیرش پزشکان دارای معلولیت تبدیل شود.

او می گوید، این منطقه ای است که نیاز فوری به توجه دارد. Quon خواستار رهبری قوی تر در کانادا برای رسیدگی به نیازهای پزشکان دارای معلولیت است.

در سال 2022، کوون با سایر اعضای دپارتمان پزشکی بیمارستان اتاوا برای ایجاد سیاستی برای پذیرش پزشکان در بخش دارای معلولیت کار کرد. این سیاست پیشگام اولین مورد در نوع خود در کانادا بود و توجه سراسر کشور را به خود جلب کرد.

محتوای مقاله

این اولین سیاست در نوع خود در هر بیمارستان دانشگاهی در کشور بود. این نشان می دهد که پزشکان دارای معلولیت ارزشمند هستند و بینش های منحصر به فردی ارائه می دهند.

او گفت که سایر بیمارستان ها و همچنین سازمان های پزشکان به این سیاست که بر ایجاد تسهیلات معقول برای پزشکان دارای معلولیت و کاهش موانع تمرکز دارد، ابراز علاقه کرده اند.

“این مورد علاقه زیادی را به خود جلب کرده است زیرا اولین است. من به این موضوع بسیار افتخار می کنم.»

با این حال، او گفت که کانادا در زمینه مسکن و حمایت از پزشکان دارای معلولیت بسیار عقبتر از کشورهای مشابه است، چیزی که در زمان کمبود پزشک بسیار مهم است. اسکان به پزشکان اجازه می دهد که به کار و مشارکت خود ادامه دهند.

در سراسر کانادا، هزاران پزشک دارای معلولیت، از جمله کسانی که در طول حرفه خود دچار معلولیت شده اند، وجود دارد.

«اگر آنها در خانه باشند، می‌توانند کار بالینی معناداری انجام دهند و از بیماران مراقبت کنند. در غیر این صورت، می‌تواند منجر به بازنشستگی زودهنگام و فرسایش نیروی کار شود.»

او گفت که بین 3 تا 10 درصد از 100000 پزشک کانادایی با معلولیت زندگی می کنند و بسیاری مانند او برای رهبری این موضوع به انجمن های پزشکی مراجعه می کنند.

محتوای مقاله

او گفت که کشورهایی مانند ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا در حال توسعه ابتکارات، برنامه ها و کمپین های آگاهی بخشی در مورد پزشکان دارای معلولیت هستند.

او گفت که سلامتی پزشک و پیشگیری از فرسودگی شغلی به کانون توجه انجمن پزشکی کانادا و سایر سازمان‌ها تبدیل شده است، اما پذیرش و گنجاندن پزشکان دارای معلولیت در اولویت نبوده است که به پزشکان آسیب می‌زند.

کوون گفت که بسیاری از پزشکان دارای معلولیت به دلیل نبود محل اقامت و شمولیت، با تبعیض و نتایج بد سلامت روانی مواجه شده اند. برخی به سادگی نیروی کار را ترک کردند.

علاوه بر اینکه کار درستی است، محیط فراگیرتری ایجاد می‌کند که می‌تواند ماندگاری پزشکان دارای معلولیت را بهبود بخشد.» این در عصر حاضر حیاتی است.»

Quon اخیرا مقاله ای نوشت که در مجله معتبر JAMA منتشر شد. در آن، او از طرح ملی جدید ایالات متحده برای رفاه نیروی کار مراقبت های بهداشتی، که با هدف کاهش فرسودگی شغلی است، انتقاد می کند. او گفت که نگران است این طرح نیازهای کارکنان مراقبت های بهداشتی معلول را برآورده نمی کند و فرهنگ توانمندی را منعکس می کند.

محتوای مقاله

او نوشت: «توانایی در فرهنگ پزشکی ریشه دوانده است و نشان دهنده سوگیری و بی ارزش کردن پزشکان دارای معلولیت است.

«ظرفیت ساختاری و نابرابری که پزشکان معلول با آن مواجه هستند، به طور شگفت‌انگیزی تأثیر عمیقی بر رفاه آنها دارد. احتمال اینکه پزشکان دارای معلولیت در مقایسه با افراد فاقد معلولیت، پیامدهای سلامت روانی ضعیف تری داشته باشند، بیشتر است. در دستیاران چندتخصصی، عدم دسترسی با افزایش خطر افسردگی مرتبط بود.

کانادا در حال کار بر روی یک طرح ملی برای رفاه نیروی کار مراقبت های بهداشتی است. Quon امیدوار است که طرح کانادایی در مورد پزشکان دارای معلولیت جامع تر باشد.

امیدوارم بتوانیم از کاری که آمریکایی ها انجام داده اند درس بگیریم و کار بهتری انجام دهیم.»

کوون گفت که نیاز فوری به انجمن‌های پزشکی و سایرین برای بهبود شمولیت پزشکان دارای معلولیت وجود دارد: برای سیستم مراقبت‌های بهداشتی، برای پزشکان و بیماران.

کوون گفت: «به خوبی شناخته شده است که جمعیت پزشکانی که بیمارانی را که به آنها خدمت می کنند بهتر منعکس کنند، برای مراقبت از بیمار بهتر است و می تواند کیفیت مراقبت را بهبود بخشد.

وب سایت ما مقصد شما برای اخبار فوری است، بنابراین مطمئن شوید که صفحه اصلی ما و در خبرنامه های ما مشترک شوید تا بتوانیم شما را در جریان قرار دهیم.

محتوای مقاله