نامه های امروز: نامگذاری خیابان هایمان به نام قهرمانان محلی، اتاوا

محتوای مقاله

نامگذاری هوشمند خیابان می تواند اتاوا را بهبود بخشد

پاسخ: نام خیابان‌های اتاوا فقط باید بهترین‌ها را در 19 جولای ستایش کند.

سیاست جدید شهر اتاوا برای تمرکز بر مردم محلی برای نامگذاری پارک ها و خیابان های شهرداری ایده خوبی است.

بسیاری از افرادی که در اینجا زندگی کرده اند، و برخی هنوز در اینجا زندگی می کنند، که کمک های موفقی به اتاوا و جهان کرده اند. فکر کنید: تام کروز، رایان رینولدز، پل آنکا، لورن گرین، پیتر منسبریج، آدرین کلارکسون، ویلبرت کیون، آلانیس موریست، دن آیکروید، ساندرا اوه، تام کاوانا، الکس تربک، ریچ لیتل، لس امرسون، ریچارد رابینسون، لس لی، دیو اسمیت و غیره. برخی از قبل با نام خیابان شناخته شده اند، برخی دیگر نه.

محتوای مقاله

گاهی اوقات نام بردن از جایی که شخص واقعاً در آن زندگی کرده است دشوار است، زیرا ممکن است دیگر مکانی در دسترس نباشد. به عنوان مثال، رایان رینولدز در کودکی در وانیر زندگی می کرد، اما نام خیابان او اورلئان است.

همچنین ممکن است ایده خوبی باشد که حتی یک “پیاده روی مشاهیر” در اتاوا داشته باشید، جایی که پلاک های افراد مشهور محلی در یک خیابان خاص نصب می شود. خیابان اسپارکس مکان خوبی است زیرا خیابانی بدون وسایل نقلیه است یا یک خیابان عابر پیاده را در بازار بیوارد انتخاب کنید. شما نمی خواهید بر روی یک تابلو رانندگی کنید. شما می خواهید از آنجا بگذرید، بایستید و به نام آن فکر کنید.

بازیگران، نوازندگان، هنرمندان، نویسندگان، مجریان نمایش بازی، دانشگاهیان، پزشکان – بله، حتی سیاستمداران. این شهر چیزهای زیادی برای افتخار دارد، اما نیاز به ارتقای بیش از یک تصویر دولتی باثبات دارد.

داگلاس کورنیش، اتاوا

آبکاری نیکل و کم نور شدن هرگز جواب نمی دهد

پاسخ: قراردادهای مترجمان پارلمانی مستقل در 19 جولای به پایان رسید.

تصور کنید که آتش نشان ها فقط برای زمان بین زنگ هشدار و خاموش کردن آتش دستمزد می گیرند و بقیه زمان ها جبران نشده است. من مطمئن هستم که بسیاری این را مانعی برای استخدام یا حفظ می دانند.

محتوای مقاله

ترجمه ممکن است به اندازه آتش نشانی خطرناک یا حیاتی نباشد، اما مانند آتش نشانی، خدمات دیگری است که ممکن است همیشه به آن نیاز نداشته باشیم، اما وقتی انجام می دهیم، واقعاً به آن نیاز داریم، و به کسانی نیاز داریم که آن را ارائه می دهند، خوب باشند. مترجمان نیکل و سکه، به منظور صرفه جویی، مانعی برای حفظ این سرویس هستند.

به همان اندازه مهم، ترجمه نمونه دیگری از اهمیت دانش سازمانی و حافظه سازمانی برای ارائه کیفیت خدماتی است که ما از بخش عمومی انتظار داریم. یک ترجمه خوب مستلزم درک مقصود گوینده در متن است، نه فقط معادل کلمه در زبان دیگر. این بر دانش و حافظه نهادی متکی است. وقتی عوامل بازدارنده وجود داشته باشد، این حافظه سازمانی ناپدید می شود. با ترجمه، مانند بسیاری از چیزهای دیگر، آنچه را که برای آن پرداخت می کنید، دریافت می کنید.

مارک همر، اتاوا

محتوای مقاله