آدام: محرمانه بودن پرداخت LRT Stage 2 به سادگی غیرقابل قبول است

محتوای مقاله

راه آهن سبک قرار بود پروژه ای باشد که اتاوا را مدرن کرده و آن را به یک شهر لیگ برتر تبدیل کند، شاید بهترین پایتخت در اندازه خود در همه جا باشد.

اما سکسکه های ساخت و ساز، درگیری های داخلی پیمانکاران، تأخیر در پروژه ها و اختلافات قانونی، LRT اتاوا را به یک آلباتروس بر گردن ما تبدیل کرده است. ناامیدی، نه شادی، بزرگترین کمک LRT به شهر تا کنون است. باعث تمسخر ما شد

محتوای مقاله

جای تعجب نیست که تکرارهای مختلف ساخت و ساز مرحله 2 – شرق، غرب و جنوب – با برخی از مشکلات مشابهی که خط کنفدراسیون را از مرحله 1 گرفتار کرده بود، گرفتار شده است، و در حال حاضر هیچ کس – نه شهر و نه پیمانکاران – نمی تواند بگوید. با هر درجه از اطمینان زمانی که هر یک از خطوط شروع به کار خواهند کرد. ما آنقدر تاریخ افتتاحیه جعلی داشته ایم که مجبوریم سوار قطار شویم تا هر چیزی را که کسی می گوید باور کنیم.

هر چقدر هم که بد باشد، شاید مشکل‌کننده‌ترین جنبه مدیریت پروژه، محرمانه بودن ادعاهای ساخت‌وساز برای فاز 2 و نحوه پنهان کردن اطلاعات شهر از ساکنان باشد. ظاهراً بین شهر و پیمانکاران مرحله 2 بر سر گرانی هزینه ها اختلاف ایجاد شده است و در جلسه ای که در ماه گذشته برگزار شد، اعضای شورا پشت درهای بسته و خارج از انظار عمومی برای بحث در مورد این موضوع تشکیل جلسه دادند. و به نظر می رسد که شهر هیچ یک از درس های شفافیتی را که تحقیقات Hourigan در مرحله 1 LRT به وضوح بیان کرده است، نیاموخته است.

پس از یک جلسه طولانی، شورا با حل و فصل ادعاهای معوق در مورد ساخت فاز 2 موافقت کرد و از مدیر شهر وندی استفانسون خواست تا مذاکره کند. اما من و شما، مالیات دهندگانی که در نهایت این صورت حساب را پرداخت می کنیم، هیچ چیز نمی دانیم.

محتوای مقاله

این شهر نمی‌گوید هزینه این شهرک چقدر است، چه کسی حقوق دریافت می‌کند یا حتی کدام یک از الحاقات – شرق، غرب یا جنوب – شامل می‌شود. هیئت مدیره موافقت کرد که جزئیات توافقنامه “نباید به صورت عمومی منتشر شود، زیرا مربوط به دعوی قضایی است و تحت پوشش امتیاز وکیل-موکل است.”

امتیاز وکیل – موکل این نوع مزخرفی است که شهر همیشه وقتی می‌خواهد اطلاعات را از افرادی که صورت‌حساب‌ها را پرداخت می‌کنند مخفی کند، می‌کشد. این همان چیزی است که آنها از افشای اطلاعات مربوط به قرارداد گران قیمت با گروه Rideau Transit، پیمانکار مرحله 1 خودداری می کردند. با این حال، کلمه به گوش رسید و آسمان سقوط نکرد.

شهر دوباره همان نمایشنامه را می سازد و بزرگان که همیشه مرعوب وکلا هستند همگی به صف شده اند. یک کلمه اعتراض از کسی نیست.

این را در نظر بگیرید: شهر در حال مذاکره با یک پیمانکار یا پیمانکاران است که احتمالاً میلیون ها هزینه برای مالیات دهندگان دارد. اما نمی گوید چه کسی حقوق می گیرد. تنها چیزی که می دانیم این است که توافق برای فاز 2 است، اما پیمانکار یا پیمانکاران مربوطه را نمی دانیم. با این حال، ما می دانیم که مرحله 2 شامل سه برنامه افزودنی است: شرق به Trim Road و غرب به Baseline و Moodie Drive که توسط East-West Connectors ساخته شده است. گسترش جنوبی خط تریلیوم به ریورساید جنوبی در جاده لیم‌بانک، با شعبه‌ای به فرودگاه، توسط TransitNEXT، یکی از شرکت‌های تابعه SNC-Lavalin، که اکنون به AtkinsRealis تغییر نام داده است، ساخته می‌شود.

محتوای مقاله

اما آیا این دو شرکتی هستند که شکایت کرده اند؟ آیا ادعاهای مربوط به توسعه خط کنفدراسیون یا Trillium است؟

شهر به ما نمی گوید همه چیز محرمانه است، متوجه می شوید. امتیاز وکیل – موکل این البته مزخرف است. می توان فهمید که ما در مورد پول صحبت نمی کنیم، اما از شرکت های درگیر نام نمی بریم؟ اگر بدانیم شهر در حال مذاکره با شرکت اتصال شرق-غرب یا TransitNEXT است، چه ضرری خواهد داشت؟

این زمانی اتفاق می افتد که دولت شهر فکر می کند که اطلاعات عمومی متعلق به آنهاست. او را در امان نگه می دارد و هیچ کس حق ندارد بداند. قرار بود شورایی جدید و شفاف تر باشد که از گذشته درس گرفته باشد. بدیهی است که نه. هنگامی که این مذاکرات کامل شد، ساکنان حق دریافت اطلاعات بیشتر را دارند. ما نمی توانیم پولی را که به سختی به دست آورده اند به شرکت های پوسته پرداخت کنیم.

محمد آدم روزنامه نگار و مفسر اهل اتاوا است. با او در [email protected] تماس بگیرید.

محتوای مقاله