مک‌دوگال: شکست المپیک کانادا در فوتبال منعکس کننده دوران است

محتوای مقاله

تا آنجا که به «مراسم افتتاحیه» می رسد، اینکه یکی از تیم های المپیک شما قبل از مراسم افتتاحیه المپیک متهم به تقلب شود، دیدنی است. پس تعظیم کن، Soccer Canada، که تیم زنانش اکنون توسط فیفا، هیئت حاکمه فوتبال تحت بررسی است.

نگران کننده است، به نظر می رسد یک پرونده باز و بسته است. جاسمین مندر، دستیار مربی تیم کانادا و جوزف لومباردی، تحلیلگر، پیش از این توسط مقامات کانادایی پس از پرواز یک پهپاد بر فراز تمرین تیم نیوزیلند به خانه فرستاده شده اند، در حالی که سرمربی کانادایی، Bev Priestman، برنده مدال طلا با تیمش قبل از سه سال در توکیو بود. ، در اولین بازی تیمش به طور پیشگیرانه از مربیگری کناره گیری کرد. به نوبه خود، پریستمن می گوید که او این زوج را «مدیریت» نکرده است. این راهی نیست که ما انتظار داشتیم شما برای طلا بروید، تیم کانادا.

محتوای مقاله

کل حادثه ممکن است در مورد هیچ چیز غوغایی باشد. باید صبر کنیم و ببینیم اما سخت است که آن را به عنوان تمثیلی از عصر نخوانیم. در دنیایی که معامله گران مالی به دنبال هر “لبه” ای هستند که در بازارها پیدا کنند و مردم بر این باورند که کل سیستم ها تقلب شده اند، این رسوایی فوتبال متأسفانه بی جا به نظر می رسد. اگر حتی تیم فوتبال زنان کانادا به دلیل تقلب تحت بازجویی قرار گیرد، آیا آنها می توانند ورزشکاران صادق باقی بمانند؟

البته ما قبلاً اینجا بوده‌ایم – معروف‌ترین آن لحظه‌ای است که بن جانسون با شلیک گلوله به بن جانسون برای شکست دادن رقیب آمریکایی کارل لوئیس در دوی 100 متر در سال 1988 مورد اصابت گلوله قرار گرفت. به اصطلاح “کثیف‌ترین مسابقه تاریخ” اثری ماندگار بر جای گذاشت. ورزش آماتور کانادا 35 سال گذشته به سختی نظر مردم را بهبود بخشیده است. در حالی که ورزش ممکن است تنها راه خروجی قابل قبول برای ناسیونالیسم آشکار باشد، اما ابزاری که به طور فزاینده ای برای توجیه روی سکو استفاده می شود، مخاطبانی را که قرار است راضی کنند، از خود بیگانه می کند.

این موضوع در کل المپیک نیز صدق می کند که میزبانی آن برای هر ملتی به کابوس تبدیل شده است. فقط از شهردار پاریس، آن هیدالگو، بخواهید که تازه از شیرجه رفتن خود در رودخانه سن، رودخانه ای که با وجود سرمایه گذاری 1.5 میلیارد یورویی بودجه عمومی برای پاکسازی آن قبل از مسابقات شنای المپیک، هنوز پر از مدفوع است، بپرسید. فرانسه مجبور شد دعا کند که آنقدر باران نبارد که سیستم فاضلاب باستانی پاریس را در روزهای مسابقه غرق کند.

محتوای مقاله

و در حالی که پاکسازی ضعیف فقیر ممکن است منبع فوری ناامیدی فرانسوی‌ها از دولتشان نباشد، اما نمادی مناسب از نوع هزینه‌هایی است که توسط دولت‌های سراسر جهان انجام می‌شود، زمانی که شهروندان نیازهای مبتذل‌تری دارند. خرج کردن پول برای پاکسازی یک رودخانه بزرگ کار درستی است، اما ارائه آن به عنوان یک تمرین روابط عمومی به مخاطبان بین المللی مطمئناً راهی برای فروش آن به جمعیتی نیست که نگران هزینه گذاشتن غذا در دهان خود هستند.

اما عامل احساس خوب! حسی که چشم دنیا به توست! ما در سال های گذشته روزهای سختی را سپری کرده ایم. مطمئناً المپیک راهی برای یک لحظه فراموش کردن جهان است؟

بله، هستند، یا حداقل بودند، اما اگر چیزی غیر از آنچه باید باشند، نخواهند بود: جشنی برای دستاوردهای انسانی از نظر ورزشی. نادیا کومانچی را در نظر بگیرید. یا یوسین بولت. این نبرد شرق با غرب یا اقتدارگرایان علیه جهان آزاد نیست. تحریم های مربوط به المپیک 1980 مسکو و بازی های 1984 لس آنجلس به جنگ سرد پایان نداد. این کار توسط میخائیل گورباچف ​​و رونالد ریگان انجام شد. به همین ترتیب، اوکراین با هدف قرار دادن ورزشکاران روسی “پیروز” نخواهد شد. و در حالی که چینی ها ممکن است ورزشکاران خود را به عنوان بخشی از تلاش خود برای تسلط جهانی ایجاد کنند، آلمان شرقی می تواند به آنها بگوید که این داستان خاص چگونه به پایان می رسد.

محتوای مقاله

ژئوپلیتیک با آشکار شدن رویدادها محو خواهد شد، حتی اگر مانند مدفوع در رود سن، به طور کامل از دید ناپدید نشود. انبوه بلیت‌هایی که در بازار باقی مانده است، جایگزینی برای بوی بدی است که در حال حاضر بر جنبش المپیک آویزان است. این یک موقعیت نادر است، و تقلب قبل از زنگ افتتاحیه راهی برای احیای روحیه نیست.

اندرو مک دوگالمشاور ارتباطات مستقر در لندن و مدیر سابق ارتباطات استفان هارپر نخست وزیر سابق است.

محتوای مقاله