ساکنان جاسپر، کلگری، در حال مبارزه با تخریب شهر خود هستند

محتوای مقاله

پناهندگان آتش‌سوزی که پس از سفرهای اغلب دلخراش به کلگری رسیدند، از تصاویر سوخته جاسپر که چند روز قبل آن را خانه خوانده بودند، ابراز شوک و وحشت کردند.

شانتال بیلودو در حالی که با دوستانش در خارج از مرکز پذیرایی Shouldice Arena در شمال غربی کلگری در حال بررسی وضعیت بود، گفت: “من بی حس هستم، برای من جاسپر خانه بود.”

“به ما گفته شده است که (آتش سوزی ویرانگر) موضوع زمان است، نه اگر.”

محتوای مقاله

بیلودو، که یک خدمه نظافت هتل را اداره می کرد، گفت که بقیه کارکنان او به ادمونتون پناه برده اند و افزود که او انتظار ندارد شغلی برای بازگشت داشته باشد.

او گفت: «حداقل ما همه با هم هستیم و حمایت داریم.

در حال حاضر، بیلودو گفت که در خانه خانوادگی دوست الکسیس جونز در ایردری خواهد ماند.

جونز که در یک فروشگاه هدایای جاسپر کار می کرد، گفت که توانست با لباس و وسایل احساسی فرار کند، اما انتظار دارد تمام وسایل دیگر خود را گم کند.

“ممکن است چیزی برای بازگشت وجود نداشته باشد، ممکن است فقط آوار باشد. . . جونز 28 ساله گفت که بسیار ویرانگر است.

“آنها باید بهبودی زیادی را با مدت طولانی سوگواری انجام دهند.”

هنگامی که او چهارشنبه شنید که بسیاری از آتش نشانان در حال ترک جاسپر هستند، جونز گفت که از بدترین اتفاق می ترسد و اعتراف کرد که هرگز فکر نمی کرد چنین فاجعه ای رخ دهد.

جونز گفت: “من ساده لوح تر بودم و امیدوار بودم که همه چیز درست شود.”

“دوباره اتفاق می افتد”: مرد اوکراینی که از جنگ فرار کرده بود مجبور شد از آتش سوزی جنگل فرار کند

سرور رستوران آلیس ورشاوسکا در سال 2022 از جنگ در زادگاهش اوکراین فرار کرد، اما از آتش سوزی جنگل در جاسپر فرار کرد و موقعیت سرور خانه و رستوران خود را پشت سر گذاشت که ممکن بود از بین برود.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

“من فکر کردم، “باشه، ما خانه را پیدا کردیم، می توانیم اینجا احساس خوبی داشته باشیم.” . . ورشاوسکا، 26 ساله، که اصالتاً اهل وینیتسیا، اوکراین است، گفت: پس از آن همه این اشک ها – دوباره تکرار می شود.

“شاید این مرا قوی تر کند. . . اگه بشکنم چیکار کنم بشینم گریه کنم هیچ چیز تغییر نخواهد کرد.»

او گفت، دوشنبه مانند هر روز دیگری با کار و صرف شام آغاز شد، اما وقتی شیفت خود را تمام کرد، با کولاکی از خاکستر ناشی از آتش سوزی های جنگلی که به سرعت نزدیک می شد و یک پتوی غلیظ از دود مواجه شد.

اما او هرگز انتظار نداشت که همه چیز را در جاسپر پشت سر بگذارد، شاید برای همیشه.

ورشاوسکا گفت: “من فکر کردم، شاید تعطیلات باشد، امیدوارم که بگذرد.”

در عوض، او متوجه شد که دیوانه‌وار کاغذها، رایانه‌ها و تلفنش را در یک عجله پنج دقیقه‌ای بسته‌بندی می‌کند و سپس به مهاجرتی پیوست که او را به والمانت و کلیرواتر، بریتیش کلمبیا و سپس کلگری برد.

او گفت که تصاویر تخریبی که او به سختی از آن فرار کرد، وحشتناک است.

ورشاوسکا گفت: “همه چیز سوخته است – حتی خانه های سنگی.”

“شاید در کلگری شغلی پیدا کنم، تازه شروع کنم.”

“نوسان بین خندیدن و گریه کردن”

همانطور که او صحبت می کرد، گروه هایی از مردم، خسته از سفر طولانی جاسپر و حیرت زده از از دست دادن آنچه پشت سر گذاشته بودند، به مرکز پذیرش رسیدند.

محتوای مقاله

یکی از آنها اسکای مک کنزی 28 ساله بود که با سه دوستش حاضر شد و متقاعد شد که محل کارش در Fairmont Jasper Park Lodge از بین خواهد رفت. (صاحبان او گفتند که آتش به ملک رسیده است، اما از خسارت مطمئن نیستند.)

مک کنزی که یک سال در این هتل کار کرده است، گفت: “غالگیر است، ما بین خندیدن و گریه کردن در نوسان بودیم.”

او توانست بخندد و بگوید که چه چیزی را انتخاب کرده و چه چیزی را پشت سر گذاشته است.

مک‌کنزی که بعدا جدی شد، گفت: «کارت‌های تاروتم را بسته‌بندی کردم، اما لپ‌تاپم را نه.

من احتمالاً بین 8000 تا 10000 دلار چیزهایی را از دست داده ام – لوازم الکترونیکی، لباس، و 80 درصد از ما به دلیل اجاره‌نشین بودن بیمه نداریم.

مردم تمام زندگی خود را از دست داده اند».

او گفت که دود غلیظی از دود آتش‌سوزی که بر فراز کلگری فرود آمده بود، یادآور صحنه‌ی دردناکی بود که او فرار کرده بود.

او گفت که سفر به کلگری یادآور بحران آتش سوزی جنگلی آلبرتا و بریتیش کلمبیا بود.

محتوای مقاله

زن که مطمئن نبود آینده اش چه خواهد شد، گفت: «درست پس از عبور از ریولستوک، آنها هشدار تخلیه دریافت کردند و گلدن هم همینطور.

مک کنزی گفت: «من به (بومی خود) انتاریو برنمی گردم، مطمئن نیستم که قرار است چه کار کنم.

“شهر رفته”

دون وودکاکس گفت که هنوز امیدوار است محل کارش – لژ Maligne Lake در خارج از شهر – از آتش سوزی جان سالم به در برده باشد.

وودکاکس 47 ساله گفت، اما چشم انداز شهر و سایر مناطق پارک ملی جاسپر وخیم است.

او گفت: «نگاه کردن به عکس ها وحشتناک است.

رئیس من خانه اش را از دست داد و مدیرعامل هم خانه اش را از دست داد.

وودکاکس گفت که به او یک اتاق در هتل در کلگری داده شده است، اما نمی داند چه مدت به او نیاز دارد.

او گفت: «بیش از یک هفته طول می کشد زیرا شهر از بین رفته است.

[email protected]

X (توئیتر): @BillKaufmannjrn

محتوای مقاله