داستان سیندرلا: دونده استارت از اتاوا به المپیک پاریس می رود

محتوای مقاله

الیزر اجیبی در اولین تلاش خود برای تشکیل تیم پیست در École secondaire publique Louis Riel، نتوانست واجد شرایط شود.

او می گوید: «من کمی کند بودم.

به سرعت به اواخر ژوئن، زمانی که اجیبی در فینال دوی 100 متر، اسطوره دوومیدانی کانادایی، آندره دی گراسه، باخت.

این مقام دوم باریک، همراه با شکستن سد 10 ثانیه‌ای و چندین بار دیگر در اوایل سال جاری، دانشجوی جوان 23 ساله مهندسی مکانیک دانشگاه اتاوا را تا المپیک پاریس سوق داد. بخشی از تیم امدادی کانادا در 4×100 متر.

محتوای مقاله

موقعیت ها هنوز در میان شش نامزد واجد شرایط برای رقابت در کانادا در پاریس وجود دارد و گلنروی گیلبرت، سرمربی دو و میدانی کانادا، تصمیمات نهایی را قبل از شروع مسابقات امدادی در 8 آگوست خواهد گرفت.

با وجود اینکه این برنامه زمانی که فصل شروع شد این بود، اما همچنان سورئال است. لیندون جورج، مربی آجیبی، می گوید: این داستان سیندرلا عالی است. از ناتوانی در ایجاد تیم امدادی دبیرستان تا رسیدن به بالاترین سطح، تقریباً انگار قرار نبود این اتفاق بیفتد، راهی که او وارد این ورزش شد.»

همانطور که جورج می گوید، این به طور قابل توجهی منحصر به فرد است.

در کلاس 10، آجیبی از بازی فوتبال با کبراهای کامبرلند بسیار خوشحال بود که یکی از دوستانش به او پیشنهاد داد که مسیر را امتحان کند.

این یک شروع متواضعانه بود.

او می‌گوید: «سعی کردم، اما در 100 متر افراد زیادی بودند و خیلی کند بودم. بنابراین من فقط پرش ارتفاع را انجام دادم. رقابت کمتری بود. در آن زمان تمام هدف فقط رفتن به OFSAA (مسابقات قهرمانی دبیرستان انتاریو) بود تا با دوستانم باشم.

اجیبی از مقایسه با مایکل جردن، که به طور مشهوری قبل از کسب شش عنوان NBA و پنج جایزه ارزشمندترین بازیکن NBA، از تیم بسکتبال دبیرستان خود اخراج شد، می خندد.

محتوای مقاله

مانند اردن، اجیبی به آن پایبند بود و از لطفی خیدا، مربی لویی ریل دم، که در المپیک 1988 و 1992 برای الجزایر در پرش طول شرکت کرد، تشویق و راهنمایی های اولیه دریافت کرد.

در درجه 11، آجیبی به فینال 100 متر OFSAA رسید، اما در آن ماده با زمان 11.33 ثانیه به پایان رسید.

وقفه بزرگ در تابستان بعد اتفاق افتاد که آجیبی با جورج، مربی CANI (دو و میدانی ثابت و بی نهایت برای بهبود) کار خود را آغاز کرد.

عجیبی که مدال برنز OFSAA را در 100 متر و 200 متر در درجه 12 کسب کرد، می گوید: «او به من گفت که یک سال از عمرم را به آن بدهم و ببینم تا کجا می توانم در این ورزش پیش بروم. من از 11.1 به 10، 5 رفتم . شروع کردم به وزنه زدن. باید قوی تر می شدم. من در بدنم رشد کردم. مربیان به من ایمان داشتند.»

جورج می‌گوید به ندرت پیش می‌آید که در مدت زمان کوتاهی تا این حد افت کند، و او تصور می‌کند که Adjibi بتواند در بالاترین سطوح در عرض چهار تا شش سال رقابت کند.

با این حال، چیزی که Adjibi را از بسیاری از ورزشکاران با استعداد در سطح بالا متمایز می کند، این است که این یک پیشنهاد بورس تحصیلی پرسود به یک مدرسه NCAA در ایالات متحده نبود.

جورج می‌گوید: «تقریباً همه آنها، چه اهل اتاوا، تورنتو یا ادمونتون باشند، برای توسعه به جنوب می‌روند.» این تنها داستانی است که من به این شکل می دانم: شخصی از دبیرستانی در اتاوا تا دانشگاهی در زادگاهش در اتاوا. همه ما این شخص را خلق کردیم. همه ساخت اتاوا

محتوای مقاله

نزدیک بودن به خانه برای اجیبی که زمانی که با والدین، سه خواهر بزرگتر و یک برادر بزرگترش در کلاس 7 بود، از بنین به اتاوا مهاجرت کرد، مهم بود. بیش از همه اولویت خانواده این بود که او دانشگاه را تمام کند.

او می‌گوید: «خانواده‌ام کاملاً خوشحال هستند، اما آنها واقعاً نمی‌دانند موضوع چیست. آنها می‌دانند که من به المپیک می‌روم، اما واقعاً نمی‌دانند چقدر سخت است.»

اگرچه زمان‌های سرعت عجیبی در طول سال‌ها کاهش پیدا کرد – او در دوی 100 و 200 متر در بازی‌های تابستانی کانادا در سال 2022 طلا گرفت – یک سری آسیب‌های جدی پیشرفت او را کند کرد.

این شامل از دست دادن کل فصل 2023 به دلیل مشکلات همسترینگ و زانو است. بر این اساس، با ورود به سال 2024، او به طور کلی برای حضور در تیم المپیک کانادا مورد علاقه تلقی نمی شد.

او می‌گوید: «احساس می‌کردم فرصتی برای حضور در تیم المپیک دارم، اما پارسال که مصدوم شدم نتوانستم پتانسیل‌هایم را نشان دهم، بنابراین در گفتگوی المپیک نبودم». توانبخشی زیادی وجود داشت. من فقط باید صبر می کردم تا به درستی بهبود پیدا کنم.

با این حال، در ماه‌های اخیر، او بارها چشم‌ها را به خود جلب کرده است، از جمله سقوط به زیر سد جادویی 10 ثانیه‌ای با ساعت 9.98 در گوئلف در 4 ژوئن. (با این حال، این امتیاز رسمی در نظر گرفته نمی شود، زیرا مسابقه با باد جزئی در پشت آجیبی برگزار شد.)

محتوای مقاله

رکورد 9.84 کانادا همچنان در اختیار دانوان بیلی است، در حالی که رکورد جهانی یوسین بولت از جامائیکا 9.58 است.

عجیبی می‌گوید: «خیلی خوشحال بودم، زیرا (شکستن 10 ثانیه) بزرگترین هدف من از زمانی بود که پیست سواری را شروع کردم. بعد از آن یک هفته لبخند می زدم.

Adjibi همچنین 10.04 و 10.07 را در سال جاری راه اندازی کرد. سپس ناسیونال در مونترال در پایان ژوئن آمد.

پس از دویدن 10.13 در دور مقدماتی، به فینال راه یافت و برای اولین بار به مصاف دگراس رفت. دگراس با یک مدال طلا، یک نقره و چهار برنز پرافتخارترین ورزشکار دوومیدانی المپیک کانادا است.

روی نوار خیلی نزدیک بود که بتوان با چشم غیر مسلح تماس گرفت و تابلوی امتیاز در ابتدا آجیبی را برنده نشان داد.

دگراس دگراس پس از بررسی رسمی عکس، با 10.20 ثانیه جلوتر از 10.23 عجیبی برنده اعلام شد، اما اجیبی همچنان جلوتر از آرون براون، بازیکن قدیمی تیم ملی امدادی به پایان رسید.

عجیبی می‌گوید: «نمی‌گویم ترسیده‌ام، اما مدت‌هاست که آنها را می‌بینم که می‌دوند. (دی گراس) یکی از ورزشکاران مورد علاقه من است. قبل از مسابقه می دانستم که شانس برنده شدن دارم. من تنها کسی بودم که امسال زیر 10 ثانیه رفتم. شروع خوبی نداشتم، اما به آنها برگشتم. دگراس تجربه زیادی دارد. او روی خط یک جورهایی آرام شد و من کمی تنش کردم.

محتوای مقاله

پس از گذراندن دو هفته در اتاوا پس از ملی پوشان، آجیبی به لندن سفر کرد تا در مسابقات لیگ الماس در 20 جولای شرکت کند. با حضور دگراس و براون در رله 4×100، اجیبی به برندان رادنی و جروم بلیک، دارندگان مدال نقره 2020 به همراه دوان آسموتا پیوست. آنها پس از ژاپن، استرالیا و بریتانیا با زمان 38.35 چهارم شدند.

سال‌های اوج اجیبی احتمالاً در پیش است و او می‌تواند خود را در رقابت‌های 100 متر انفرادی و امدادی برای المپیک 2028 لس‌آنجلس بیابد.

اما در حال حاضر همه چیز در مورد پاریس است.

عجیبی می گوید: «من برای آن آماده هستم. “من به کاری که می توانم انجام دهم ایمان دارم.”

[email protected]

X: Citizenwarren

محتوای مقاله