کیلی مک کی، غواص کلگری، برای سکوی بازی های المپیک پاریس می جنگد

محتوای مقاله

کائلی مک کی برای دومین بازی تابستانی خود سالم است.

غواص کلگری نیز با تجربه تر است.

و ما می دانیم که این ورزشکار ستاره 25 ساله کانادایی یک جنگجو است.

اما مدال آور؟

این در تاریخ المپیک او گم شده است.

مک کی، فارغ التحصیل ستاره Dive Calgary می گوید: «من خودم را یک تهدید مدال می دانم. “احساس خوبی دارم و دائماً در بین پنج تیم برتر جهان هستم. بنابراین اگر واقعاً درگیر باشم، خود را تهدید می‌دانم.

محتوای مقاله

و من قصد دارم خیلی فعال باشم.”

در واقع، مک‌کی در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ پاریس حضور دارد و قصد دارد در مسابقات سکوی ۱۰ متر زنان «بسیار خوب» باشد.

او بزرگترین تهدید مدال فردی کلگری در این المپیک است – که بیش از هر زمان دیگری با بهبود سلامت، تجربه و اراده امکان پذیر شده است.

به یاد داشته باشید که او چند هفته قبل از بازی‌های توکیو در تمرینات دچار پیچ‌خوردگی شدید مچ پا شد، اما همچنان تقریباً روی سکو قرار گرفت و با شریکش مگان بنفیتو در ماده 10 متر در سکوی همگام زنان، تنها با یک نیم امتیاز دلخراش از مدال برنز فاصله گرفت.

مک کی گفت: «من حتی به گذشته نگاه می‌کنم و واقعاً نمی‌دانم چگونه می‌توانم این کار را انجام دهم، زیرا یک مصدومیت واقعاً جدی بود. من واقعاً به خودم ثابت کردم که واقعاً می توانم هر کاری که در ذهنم باشد انجام دهم.

مک کی ادامه داد: «وقتی مچ پایم صدمه دید، نمی‌توانستم قبل از المپیک در ماه گذشته تمرین کنم، بنابراین همه چیز به تجسم شیرجه‌ها بود. “بنابراین تا پیش از این بازی ها، من همچنان همان نوع تجسم و آموزش را بسیار بیشتر انجام می دهم. و من فکر می کنم که این واقعاً برای من مفید خواهد بود.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

البته، سالم ماندن – به قول والدینش، مارک و کتی، “حبابی بودن” نیز کمک کرد.

مک کی گفت: من همزمان با غواصی فوتبال بازی می کردم و همیشه در فوتبال صدمه می دیدم. “بنابراین پدر و مادرم می‌گفتند، “ما شما را در پوشش حبابی برای یک فوتبال می‌پیچیم تا بتوانید بعد از آن غواصی کنید – غواصی همچنان اولویت است.”

به همین دلیل است که من برای چند هفته (قبل از بازی ها) خودم را در یک حباب می پیچم. من تمام تلاشم را در تمرینات می‌گذارم، اما خودم را در یک حباب می‌پیچم تا مطمئن شوم که یک تکه به المپیک می‌رسم و همان‌طور که از تمرین لذت می‌برم از آن لذت می‌برم.»

اکنون، فقط چند ساعت قبل از اولین مسابقه او – فینال 10 متر همزمان با کیت میلر از اتاوا در اوایل روز چهارشنبه در مرکز ورزشهای آبی در سنت دنیس، فرانسه (3 بامداد MT) – “پوشش حبابدار” از بین رفته است.

اگرچه این جفت کانادایی برنز بازی‌های Pan Am 2023 را به دست آوردند، اما ماجراجویی همزمان در واقع یک گرم کردن برای مک‌کی است، زیرا او برای یک سکوی اصلی در مسابقات 10 متری انفرادی هفته آینده آماده می‌شود، که قرار است دوشنبه – با یک مسابقه مقدماتی (ساعت 2 بامداد). MT) و نیمه نهایی (7 صبح MT) – و سه شنبه – با فینال (7 صبح MT).

محتوای مقاله

مک کی گفت: «در این مرحله واقعاً برای سلامتی خود ارزش قائل هستم. در بازی‌های المپیک گذشته، در آن لحظه از حضور در آنجا خوشحال بودم، اما در تمام مدتی که با مگان بودم، واقعاً به دنبال مدال بودم – و این هدف بود. و زمانی که من یک مچ پا داشتم تقریباً به آن رسیدیم.

“بنابراین این بار – با دو مچ پا – من واقعاً به یک نتیجه قوی خوب امیدوار هستم و فقط بدنم را قوی نگه دارم. من واقعاً خوشحالم که اکنون در اینجا هستم و آنچه در المپیک گذشته ام یاد گرفتم، حتی اگر لزوماً بهترین چیز در مورد مچ پایم نبود. فکر می‌کنم در درازمدت به نفعم است، مخصوصاً با بازی ذهنی و همه چیز.»

در ماده 10 متر انفرادی، مک کی با درخشش دو غواص چینی – به گفته او “بی نظیر – در یوسی چن و هونگچان کوان، دیلینی شنل آمریکایی، آندریا اسپندولینی سیریکس بریتانیایی و آلخاندرا اوروزکو لوزا و گابریلا آگوندز گارسیا از مکزیک به چالش کشیده شد.

شریک Synchro، Miller، 19 ساله نیز برای یک جایگاه واجد شرایط بود.

مک کی که می تواند از مدال برنز خود در مسابقات جهانی آبزیان سال گذشته استفاده کند، گفت: “من قطعا می دانم که رقابت اصلی من چه کسی است و نقاط قوت آنها را می دانم.” «اما من لزوماً به رقبایم توجه مستقیم نمی‌کنم.

محتوای مقاله

“مطمئناً شدت رویداد واقعاً به من کمک می کند تا شیرجه های خوبی داشته باشم – من از آن تغذیه می کنم. اما من واقعاً یاد گرفته ام که نگران سایر ورزشکاران نباشم زیرا نمی توانم آنها را کنترل کنم. من فقط می توانم خودم را کنترل کنم.

مک کی که با وینسنت ریندو قهرمان دو دوره شیرجه المپیک ازدواج کرده است، افزود: “البته این همیشه در پس ذهن من است – من همیشه می خواهم مدال آور المپیک باشم.” اما من می‌دانم که راه رسیدن به آن هدف دستیابی به این اهداف کوچک‌تر است که برای خودم تعیین کرده‌ام – با قوام و قدرت و قدرت – و عقب نماندن و اعتماد نکردن. بنابراین با این طرز فکر وارد آن می شوم.

و اگر همه این کارها را انجام دهم و به همه این اهداف کوچک برسم، حتی اگر مدال هم نگیرم، می‌دانم که هنوز به آنچه در نظر داشتم دست یافته‌ام.»

[email protected]

X: @ToddSaelhofPM

محتوای مقاله