اولین فرودگاه کلگری یک زمین چمن در Bowness بود

محتوای مقاله

بیش از 120 سال است که مردم مجذوب پرواز بوده اند. سپس تیبرادران رایت اولین هواپیمای موفق موتوردار را توسعه دادند (در سال 1903) و به زودی پس از آن، شهرهای سراسر جهان شروع به ساخت فرودگاه برای پذیرش هواپیما کردند. در کلگری، بخش وسیعی از زمین باز در Bowness به عنوان اولین فرودگاه شهر مورد استفاده قرار گرفت که در سال 1914 شروع شد و با یک باند چمن فرودگاه تکمیل شد.

محتوای مقاله

فرودگاهی با باند چمنی البته در دراز مدت کمکی نمی کرد و شهر شروع به جستجوی خانه ای برای فرودگاه جدید کلگری کرد. در سال 1928، مقامات منطقه ای در جنوب غربی شهر به نام فرودگاه قدیمی کوچ بانف را امتحان کردند، اما تصمیم گرفته شد که آشفتگی در این منطقه بسیار شدید است.

آنها سپس فرودگاهی را در محله ای که اکنون به نام رنفرو می شناسیم، ساختند و آن را فرودگاه شهرداری کلگری یا فرودگاه استنلی جونز نامیدند. یک شرکت هواپیمایی محلی به نام Renfrew Air Service، آشیانه Rutledge را در خیابان 6 و 13th Avenue NE ساخت. Rutledge Hangar که در سال 1929 ساخته شد، تنها ساختمان باقی مانده از اولین فرودگاه عمومی کلگری است.

رشد شهر به زودی باعث ازدحام این فرودگاه شد و دوباره به مکان فعلی منتقل شد. این شهر در سال 1938 زمین شمال شهر را به مبلغ 31000 دلار خریداری کرد. قراردادی با خطوط هوایی Trans-Canada (که تبدیل به ایر کانادا شد) برای ساخت و اجاره یک آشیانه امضا کرد. اتاوا بودجه ساخت سه باند فرود را تامین کرد و فرودگاه جدید پس از جنگ جهانی اول، فرد مک کال، مک کال فیلد نام گرفت. در پایان ژانویه 1939، اولین هواپیما در فرودگاه جدید فرود آمد. نه تنها این یک معامله بزرگ برای سفر هوایی بود. همچنین به این معنی بود که کلگری بخشی از زنجیره پست هوایی آلبرتا خواهد شد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

با این حال، کلگری به رشد خود ادامه داد و به زودی از این امکانات پیشی گرفت. یک پایانه مسافربری جدید در سال 1956 ساخته شد. ساخت و ساز منجر به یک پروژه 1 میلیون دلاری شد. تا سال آینده، نزدیک به 111000 مسافر به اینجا وارد خواهند شد.

کلگری شروع به لابی گری در اتاوا برای دریافت مجوز برای نامگذاری مک کال فیلد به عنوان فرودگاه بین المللی کرد، زیرا دولت فدرال باید این نام را ارائه می کرد. اولین پروازهای مستقیم اقیانوس اطلس توسط خطوط هوایی کانادا اقیانوس آرام در سال 1961 برنامه ریزی شد و کلگری را به آمستردام متصل کرد. مقاصد اروپایی بیشتری در سال بعد دنبال شد. این وضعیت به طور رسمی در سال 1969 اعطا شد.

در همین حال، صنعت هواپیمایی کلگری منفجر شد. ترمینال مسافربری جدید در فرودگاه در سال 1972 افتتاح شد، اما تأخیرهای زیادی در طول مسیر وجود داشت. در نهایت در 12 اکتبر 1977 با هزینه 130 میلیون دلار افتتاح شد – بیش از دو برابر هزینه تخمینی اولیه 57.7 میلیون دلار.

وقتی فرودگاه در سال 1977 افتتاح شد، همه چیز به آرامی پیش نرفت. درب نادرست باعث شد تا مقامات بلندپایه در اتاقی قفل شوند و مراسم افتتاحیه به تاخیر بیفتد. فرود برنامه ریزی شده کنکورد مافوق صوت در روز افتتاحیه به دلیل مشکلات مکانیکی آن هواپیما انجام نشد. با این حال، خود ترمینال مورد توجه مردم قرار گرفت و آن ترمینال بخش عمده ای از فرودگاه توسعه یافته ای است که امروزه می بینیم.

محتوای مقاله

در طول سال ها، صنعت هوانوردی محلی رشد کرده است. دولت آلبرتا هواپیمایی وسترن پسیفیک را خریداری کرد و دفتر مرکزی و مرکز را به کلگری منتقل کرد.

پسفیک وسترن ایرلاینز با شرکت هواپیمایی کانادا پسیفیک ادغام شد و در مارس 1987 شرکت هواپیمایی کانادا را تشکیل داد که مقر آن در کلگری بود. این اقدام صنعت هواپیمایی را در آن زمان تکان داد و روزنامه ها به نقل از تحلیلگران صنعت نوشتند که برای اولین بار یک رقیب قدرتمند جدید برای ایر کانادا وجود دارد. در سال 1999، ایر کانادا برای خرید خطوط هوایی کانادا پیشنهاد داد و در نهایت در این تلاش موفق بود.

تاریخچه خطوط هوایی کلگری با ایجاد WestJet، ایرلاین کوچکی که می‌توانست، چرخش جدیدی پیدا کرد. در ژوئن 1994 تاسیس شد و در سال 1996 شروع به کار کرد.

فصل جدیدتری در تاریخ فرودگاه کلگری در 31 اکتبر 2016 با افتتاح فرودگاه بین المللی YYC کلگری آغاز شد. این یک ترمینال 1.6 میلیارد دلاری به مساحت دو میلیون فوت مربع است که 24 گیت هواپیمای جدید اضافه کرده است. پیش از این، فرودگاه همچنین شاهد افتتاح یک برج جدید کنترل ترافیک هوایی، باندهای جدید و یک پردیس/دفتر مرکزی WestJet بود. قبل از کووید، سالانه 17.9 میلیون مسافر از آن استفاده می کردند. سال گذشته، پس از کاهش شدید در طول کووید، این تعداد به 18.5 میلیون افزایش یافت.

***

محتوای مقاله