خیابان‌های مناسب برای عابر پیاده در اتاوا می‌خواهید؟ صحبت کن | نظر

محتوای مقاله

چرا اتاوا نمی تواند بیشتر شبیه مونترال باشد؟ همیشه این سوال از من پرسیده می شود، زیرا همسایگان من با حسادت به شبکه گسترده ایمن مسیرهای دوچرخه و خیابان های عابر پیاده در این شهر نگاه می کنند.

در مونترال، بسیاری از خیابان هایی که قبلاً پر سر و صدا و پر از دود گاز بودند، اکنون ساکت و پوشیده از گل هستند. جاده هایی که قبلاً از پارک ها عبور می کردند اکنون با مسیرهای پیاده روی آرام جایگزین شده اند. گذرگاه‌های تجاری مانند خیابان‌های مون رویال، دولوث و سنت کاترین در طول ماه‌های تابستان کاملاً پیاده‌روی می‌شوند و جای ترافیک شلوغ را با صحنه‌های بیرونی، تأسیسات هنری بازیگوش و صندلی‌های راحت می‌گیرند.

محتوای مقاله

چگونه می‌توانیم چنین چیزهای خنده‌داری را در اتاوا انجام دهیم؟ پاسخ کمی پیچیده است – زیرا ما در اینجا یک سیستم سیاسی شهرداری بسیار متفاوت داریم. وقتی تابستان گذشته با یکی از اعضای شورای شهر مونترال صحبت کردم و از او پرسیدم که قبل از اینکه خیابان‌های عابر پیاده را انجام دهند چه نوع مشاوره عمومی انجام داده‌اند، او گفت: “ما انجام ندادیم.”

مونترال دارای احزاب سیاسی در سطح شهرداری است و توسط مجموعه ای از شوراهای شهرداری اداره می شود. هنگامی که پروژه مونترال اکثریت را در فلات به دست آورد، به اجرای اولویت های سیاسی خود پرداخت. این شامل ساخت خطوط دوچرخه و خیابان های عابر پیاده می شود. وقتی اعضای آن اکثریت را در شورای شهر به دست آوردند، در سراسر شهر نیز همین کار را کردند. اکثریت سیاسی آنها کافی بود تا به آنها قدرت تغییر را بدهد. دولت مونترال تصمیم گرفت که بهترین راه برای آزمایش یک ایده انجام آن است. و البته، ابتکارات آنها بسیار محبوب بود. این شهر تابستان امسال با پیاده‌سازی 11 خیابان اصلی این برنامه را گسترش داد.

اتاوا یک شهر متحد با مساحت وسیع و تفاوت های قابل توجه بین جوامع شهری و روستایی است. ما یک سیستم حزب سیاسی نداریم، بنابراین راهی که ما در مورد ابتکارات اصلی راهنمایی می کنیم، مشورت با جامعه است، سپس در میز شورا رای می دهیم. اگر بخواهم جاده ای را برای بازار شبانه یا جشنواره ببندم، باید 24 شورایار و شهردار به آن رای بدهند. اگرچه این رویکرد ممکن است دموکراتیک‌تر باشد، اما زمان بیشتری می‌طلبد و اغلب به نظر می‌رسد که تا حد مرگ در حال مشورت هستیم.

محتوای مقاله

در طول همه گیری، شهر توانست برخی از این فرآیندهای کار فشرده را کاهش دهد تا فضاهای تجمع بیشتری در فضای باز ایجاد کند، زمانی که غذا خوردن در داخل خانه بسیار خطرناک بود. شورا قوانین پیرامون پاسیوها را آزاد کرد و به رستوران‌ها اجازه داد غذاخوری در فضای باز ارائه دهند. شهر همچنین با اعطای منطقه بهبود کسب و کار یا دو سوم مشاغل موجود در خیابان که از آنها خواسته شده بود، بستن خیابان ها به روی خودروها را آسان تر کرد.

من در حال حاضر با BIA روستای سامرست کار می کنم تا تلاش کنم در مورد بستن بخشی از خیابان سامرست غربی برای تابستان بین اوکانر و خیابان بانک به توافق برسم تا رستوران ها بتوانند پاسیوهای خود را گسترش دهند و تاجران محلی و سازمان های اجتماعی بتوانند بازارهای در فضای باز، درس های اسکیت بورد، بازی های پینگ پنگ، نمایش درگ و سایر فعالیت های سرگرم کننده را سازماندهی کنید.

هنگامی که BIA و من با صاحبان مشاغل ملاقات کردیم تا پروژه را توضیح دهیم، با دیواری از شک مواجه شدم، حتی اگر پارکینگ جایگزین در نیم بلوک آنطرفتر برای صاحبان مشاغل آسیب دیده پیدا کردیم. این در حالی بود که شهر مبلغ 100000 دلار برای بهبود حوزه عمومی برای حمایت از برنامه‌نویسی پیشنهاد داد. و علیرغم این واقعیت که تعطیلی تابستان تنها تقریباً پنج جای پارک را حذف می کند. شواهد از سراسر جهان نشان می‌دهد که خیابان‌های عابر پیاده در واقع برای تجارت بهتر هستند. تحقیقات انجام شده توسط Transport for London نشان می دهد افرادی که پیاده روی می کنند، سوار بر رولر و دوچرخه سواری می کنند و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنند، هر ماه 40 درصد بیشتر از رانندگان ماشین هزینه می کنند. اعداد مشابهی در مطالعات تورنتو و نیویورک تکرار شد.

محتوای مقاله

اتاوا به تازگی ماتیو گروندین را که یکی از کهنه کارها در عرصه هنر و موسیقی مونترال است، به عنوان اولین مامور زندگی شبانه شهرمان استخدام کرد. امیدوارم بتواند به ما کمک کند تا بخشی از انرژی بازیگوش و پر جنب و جوش زادگاه او را به تصویر بکشیم.

ساکنان همیشه از من می‌پرسند که چگونه می‌توانیم مکان‌های پویا، دلپذیر و امن‌تر در مرکز شهر داشته باشیم. پاسخ این است که ما نیاز داریم که مردم با صدای بلند صحبت کنند و خواهان تغییر باشند. وقتی از رستوران‌ها یا فروشگاه‌های محله بازدید می‌کنید، به صاحبان کسب‌وکار بگویید که آیا در آنجا دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی یا رولربلی کرده‌اید. و اگر خود را در سامرست بین بانک و اوکانر دیدید، به صاحبان کسب و کار اطلاع دهید که اگر خیابان به روی مردم باز باشد، احتمالاً در آنجا غذا می‌خورید یا خرید می‌کنید.

من اغلب می گویم که تلاش برای ایجاد تغییر در این شهر مانند هل دادن یک سنگ به بالای تپه است. اما اگر با هم کار کنیم به آنجا خواهیم رسید.

آریل تروستر عضو شورای شهر سامرست وارد است.

محتوای مقاله