به دلیل یک شکست عمده آب، باونس با یک بحران طولانی مدت دست و پنجه نرم می کند

محتوای مقاله

این اولین سفر برندا بوث به یک ون آبی بود، اما ساکن Bowness شک دارد که این آخرین سفر او باشد.

این مرد 66 ساله بعد از ظهر شنبه در حال پر کردن مخازن مختلف آب بود، اندکی پس از آن که مقامات شهری اعلام کردند که تعمیر یک لوله آب پاره شده در همسایگی مونتگومری حداقل یک هفته طول می کشد.

خانواده او – که مانند هر کس دیگری در Bowness، از روز پنجشنبه تحت توصیه آب جوش بوده است – آب را به سرعت مصرف کرده بود که او مجبور شد به کامیون آبی که در شهر در خارج از انجمن جامعه Bowness پارک شده بود سفر کند.

محتوای مقاله

بوث گفت: “این برای بسیاری از مردم مایه تاسف است، اما شما فقط باید با آن کنار بیایید.”

این می تواند خیلی بدتر باشد. شما به کشورهایی فکر می‌کنید که هرگز آب تمیزی نداشته‌اند، و این باعث می‌شود که بیشتر از آنچه که ما می‌توانیم برای صرفه‌جویی بهتر آب انجام دهیم آگاه شوید.»

لوگان رنو، داوطلب، گفت که داوطلبان انجمن های محلی اطراف آب بسته بندی شده اهدایی را به ساکنانی می دادند که در دو روز اول پس از شکسته شدن خط اصلی آب، دسته دسته جمع شده بودند.

او گفت: «اضطراب و دلهره زیادی وجود داشت، اما مردم کمک می‌کنند – وقتی می‌توانند، هستند.

اما او گفت که موانع زبانی و چالش های حرکتی، آمدن برخی از مردم به مراکز اجتماعی یا واگن های آبی را دشوار کرده است.

همکار او دب هال گفت که وضعیت اسفناک بونزیان ها باید یادآور این باشد که چگونه جوامع ملل نخستین سال ها تحت توصیه های آب بسته بندی شده زندگی کرده اند.

هال گفت: “این باید یک فراخوان برای اقدام باشد – فقط سه روز از آن زمان می گذرد و این اولین ملل چندین دهه است که این مشکل را پشت سر گذاشته اند.”

در آن نقطه، شهردار جیوتی گوندک در مرکز اجتماعی توقف کرده بود تا “چشیدن آنچه در اینجا لازم است” بچشد.

او تأثیر سیل سال 2013 را بر روی Bowness و اینکه چگونه یک بحران آب دیگر بر آنها تأثیر می گذارد، اذعان کرد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

گوندک که بعداً از مشاغل در قلب جامعه در امتداد جاده Bowness NW بازدید کرد، گفت: “دل شما برای مردم می سوزد، این افراد چیزهای زیادی را پشت سر گذاشته اند و هنوز در حال جمع شدن هستند.”

او از اهالی کلگاری خواست که از کسب و کارهای Bowness که تحت تأثیر این تصور غلط که جامعه بسته است حمایت کنند.

سارا سوروکا، متصدی بار، گفت که یکی از آن مشاغل، میخانه لئوپولد، از آن اپتیک کاذب رنج می برد.

او با نگاهی به اطراف میخانه تقریباً خالی، گفت: “روز شنبه، این مکان از داخل و خارج پر خواهد شد.”

“مردم فکر می کنند که مشاغل در Bowness حتی باز نیستند – اکثر افرادی که می بینیم محلی هستند.”

چند بلوک آن طرفتر، یوان در حال پر کردن یک کوزه پلاستیکی آبی در گاری آبی بود که در مدرسه آسومپشن پارک شده بود.

این مرد که نخواست نام خانوادگی خود را ذکر کند، گفت که مردم استخوان هرگز نباید به دنبال چنین اقدامات اضطراری باشند.

ایوان گفت که باید یک خط پشتیبان موازی به لوله اصلی آب آسیب دیده نصب شود.

او گفت: «به نظر می‌رسد که باید مدت‌ها پیش به این موضوع رسیدگی می‌شد، این چیزی است که ما به سیاستمداران پول می‌دهیم تا انجام دهند. “کسی فکر می کند که این یک اولویت است… مالیات دهندگان کسانی هستند که بیشترین هزینه را در هر سطحی می پردازند.”

محتوای مقاله

کیت مک کالوم، یکی از ساکنان بونس، گفت که او به تازگی مبتلا به کووید-19 شده است، که حتی جوشاندن آب را برای او دشوار می کند و حضور در گاری آب را غیرممکن می کند.

او گفت که یکی از بستگانش یک کوزه بزرگ آب کمپینگ برای او آورده است تا از آن استفاده کند و افزود که از کسانی که جدی بودن بحران آب را نادیده می گیرند بیشتر ناراحت است تا از سیاستمداران مدنی.

مک کالوم که در مورد چشم انداز جوشاندن نامحدود آب فکر می کرد، گفت: “این وضعیت عالی نیست، و افرادی که آن را به اندازه کافی جدی نمی گیرند، کار را برای همه ما دشوارتر می کنند.”

“الان که مریض هستم برای من فوق العاده سخت خواهد بود… شما تا زمانی که این کار را نکنید متوجه نمی شوید که چقدر از داشتن (نوشیدن) آب سپاسگزار هستید.”

[email protected]

X (توئیتر)@BillKaufmannjrn

محتوای مقاله