محتوای مقاله
تالار شهر اطلاعات بسیار کمی در مورد آنچه در خط اصلی آب Bearspaw South Feeder رخ داده است به ما می دهد.
می شنویم که سیم های فولادی میلگرد شکسته یا ضعیف شده اند – در شش مکان – و ممکن است بیشتر باشد.
این همه برای افشا است.
اما شهر – که می‌گوید بررسی کامل این مشکل دنبال خواهد شد – از 26 ژانویه 2004، زمانی که یک اصلی کوچک‌تر در بلوار مک‌نایت ظاهر شد، می‌دانست که مشکلی در راه است.
محتوای مقاله
خطوط دیگر از همان نوع – از جمله فیدر غول پیکر – فوراً در برابر شکست “فاجعه بار” مشابه آسیب پذیر بودند.
این منطقه در هوای خنک دچار سیل شد. صد هزار نفر از ساکنان آن بی آب بودند.
جیمز بوکر که 42 سال قبل از بازنشستگی در سال 2016 به عنوان رئیس انتقال و توزیع آب شهر خدمت می کرد، گفت: «در آن زمان بود که فهمیدیم مشکل جدی داریم.
بوکر و بقیه وقتی لوله را حفر کردند شوکه شدند.
او می گوید: «زیر بلوار مک نایت، آن لوله، آن بتن طلق بود. “خیلی بد شده بود.
این لوله تنها 20 سال قدمت داشت و ما فکر می کردیم که اگر مقاومت سولفیدی آن چیزی باشد که می‌خواهیم، تمام این لوله بتنی که در آن قرار دادیم باید واقعاً خوب باشد.
«باید زرهی می شد. اما کار نکرد.”
مشکل سیم تقویت کننده فولاد نبود، این بتن بود که سیم را پوشانده بود و قرار بود در برابر حمله شیمیایی و خوردگی آسیب ناپذیر باشد.
اما بتن متلاشی شد و سیم را آشکار کرد که شکست.
تالار شهر در اوایل سال 2004 در حالت آماده باش بود. یک بخش کاملاً جدید نظارت بر آبراهه ایجاد شد. بررسی‌های دقیقی انجام شد، اما احتمالاً روی فیدر Bearspaw نه، زیرا همیشه پر است و روبات‌های راه دور نمی‌توانند در آب کار کنند.
محتوای مقاله
من تمام لوله‌ها را از سال 1975 تا 2016 گذاشتم و تنها زمانی که با شکست مواجه شدیم، زمانی بود که بتن به دلیل حمله شیمیایی توسط سولفیدها و کلریدها خراب شد. ما هرگز شکستی نداشتیم که بتوانید بگویید فقط سیم فولادی بوده است.» او می گوید.
لوله‌های استوانه‌ای بتنی که از سال 1955 تا 1990 تولید شده‌اند احتمالاً ناکافی بوده است. متخلخل تر بود، به این معنی که می توانست توسط مواد شیمیایی مورد حمله قرار گیرد.
در سال 1990، این سخت‌تر شد و از آن زمان تاکنون هیچ خط لوله‌ای ساخته شده با شکست مواجه نشده‌ایم.»
یکی دیگر از سیستم های آبی کلگری که هرگز قطع نشده است، خط مخزن گلنمور است که در سال 1932 زمانی که جمعیت آن تنها 85000 نفر بود، نصب شد.
92 سال است که مشکل جدی وجود ندارد.
در آن زمان کلگری آب آشامیدنی کثیف و کدر داشت. پروژه گلنمور یک مدرنیزاسیون عظیم و بزرگترین پروژه سرمایه ای در تاریخ شهر بود.
برای ساخت و روش ریختن بتن مستقیم در محل مورد تحسین بین المللی قرار گرفت.
بوکر می‌گوید: «برای عبور از آن بتن باید یک چاقوی الماسی تهیه کنید، خیلی سخت است.
انجمن کار آب آمریکا، که هنوز یک نهاد کلیدی در تجارت لوله است، در سال 1934 گزارشی مملو از تمجید از نبوغ و زیبایی کلگری نوشت: «شهر با منظره دوردست از کوه های راکی در غرب، واقعاً زیبا است. . “
مانند همه کسانی که در نصب خط Bearspaw Feeder دخیل بودند، بوکر هم نمی‌دانست که از لوله‌های بتنی با طول عمر کمتر نسبت به لوله‌های چهار دهه قبل استفاده می‌کنند.
لوله ای که می تواند – به احتمال زیاد برای سال های آینده – به پودر تالک تبدیل شود.
ستون دان برید به طور منظم در هرالد ظاهر می شود
ایکس: @DonBreid
این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید