آزمایش فاضلاب در انتاریو نباید کاهش یابد | نظر

محتوای مقاله

تصور کنید، اگر بخواهید، یک سیستم مراقبت از بیماری را تصور کنید که به آزمایش های گران قیمت و دردناک متکی نیست. لازم نیست سواب را در بینی خود بچسبانیم، سوزن هایی را در بازوهایمان گیر کنیم یا حتی به سؤالات پیش پا افتاده در مورد علائم پاسخ دهیم. در عوض، این سیستم باعث می‌شود که ما روز عادی خود را بگذرانیم، بخوابیم، بیدار شویم، بخوریم و… مدفوع کنیم. در این سیستم، گیک‌های قهرمان – دور از چشم و خارج از ذهن – نمونه‌های فاضلاب را جمع‌آوری و آزمایش می‌کنند تا به ما بگویند که آیا سطح بیماری نگران‌کننده یا قابل تحمل است.

محتوای مقاله

حال تصور کنید که سیاستمداران کوته فکر تصمیم بگیرند که تأمین مالی چنین سیستم نظارتی را متوقف کنند، درست همانطور که ارزش و کیفیت پیشرو آن در سراسر جهان تجلیل می شود.

آزمایش فاضلاب انتاریو برای بیماری‌های عفونی در میان معدود نقاط روشن در واکنش متزلزل به همه‌گیری کووید است. در غیاب یک سیستم نظارت فعال قوی که شامل آزمایش منظم و تصادفی تعداد زیادی از افراد برای بیماری‌های مختلف مانند COVID، Mpox، RSV و آنفلوانزا باشد، دانشمندان برای اندازه‌گیری میزان عفونت در جمعیت ما به چهار منبع داده تکیه می‌کنند. : میزان بستری شدن و مرگ و میر در بیمارستان، آزمایش تصادفی افرادی که در برخی بیمارستان‌ها بیمار هستند (آنچه ما «نظارت نگهبان» می‌نامیم) و آزمایش فاضلاب.

از این چهار، فاضلاب تنها روشی است که تقریباً همه موارد را پوشش می دهد، به ویژه عفونت های بدون علامت یا مواردی که به اندازه کافی جدی نیستند که به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. با بسته شدن مراکز تست کووید و عدم انجام آزمایش‌های سریع خانگی برای کووید و سایر بیماری‌ها، سطح فاضلاب شاید بهترین شاخص برای اطلاع عموم مردم از خطر فعلی عفونت باشد. و این اطلاعات برای کسانی که باید برای محافظت از خود و دیگران در برابر عفونت تصمیمات روزانه در معرض قرار گرفتن و اجتماعی شدن بگیرند، حیاتی است.

محتوای مقاله

فراتر از کاربرد آن برای شهروندان عادی، داده‌های حاصل از آزمایش فاضلاب به تحقیقات در حال انجام، برای مثال، بررسی فصلی بودن عفونت یا گسترش بیماری در پاسخ به محرک‌های محیطی مختلف، کمک می‌کند. اما شاید مهم‌ترین عملکرد هر سیستم نظارت بر بیماری‌های عفونی این باشد که به عنوان یک سیستم هشدار اولیه برای یک موج یا شیوع بیماری عمل کند و به تصمیم‌گیرندگان این امکان را می‌دهد که بر اساس آن برنامه‌ریزی یا پاسخ دهند.

انتاریو قصد دارد 59 سایت آزمایش سیستم فاضلاب استان را به نفع یک برنامه فدرال با سایت‌های بیشتر در سراسر کشور اما به مراتب کمتر در این استان کنار بگذارد. در ظاهر، برنامه ای که توسط فدرال اداره می شود بسیار منطقی است. یک برنامه فدرال می‌تواند به صورت مرکزی اداره شود، گزارش‌دهی داده‌ها و استانداردهای کیفیت را در سراسر کشور اجرا کند، از تأمین مالی پایدار اطمینان حاصل کند و مقایسه‌های بین‌المللی آسان‌تری را ارائه دهد.

با این حال، اتکا به سرعت اغلب سرد پردازش و به اشتراک گذاری داده های فدرال می تواند تلاش های محلی را به خطر بیندازد. مگر اینکه به استان ها دسترسی مستقیم به داده های خام جمع آوری شده داده شود، اتکا به بارگیری های فدرال بسته به نوع معماری اطلاعات و منابعی که اجرا می شود می تواند مشکل ساز باشد. از زمان شیوع سارس در سال 2003، اشتراک‌گذاری داده‌های محلی فدرال آسیب‌پذیری بوده است که اصلاح‌طلبان بهداشت عمومی با درجات مختلف موفقیت سعی در رفع آن داشته‌اند.

محتوای مقاله

بخشی از این نوسان، ماهیت خود داده ها است. نیازهای محلی ما ممکن است به عنوان یک اولویت فدرال دیده نشود. شیوع بیماری های خاص در جامعه ممکن است نیاز به اصلاحات سریع در رژیم آزمایش محلی داشته باشد که بقیه کشور نیازی به آن ندارند. هنوز مشخص نیست که آیا چنین انعطافی در برنامه فدرال برنامه ریزی شده گنجانده خواهد شد یا خیر. برای مثال، اگر موارد مشکوک H5N1 در انتاریو وجود داشته باشد، آیا دستگاه فدرال آزمایش محلی را با سرعت معنی‌داری اجرا می‌کند؟ تنها مزیت حفظ یک سیستم استانی، چابکی آن، توانایی آن برای چرخش در زمان بروز بحران های محلی است.

چشمگیرترین وضوح کاهش ارائه شده توسط یک برنامه فدرال است. طرح فعلی جایگزینی 59 سایت آزمایشی فعلی در انتاریو با تعداد ناشناخته اما کمتری از سایت‌های فدرال است. تعداد سایت‌های کمتر به معنای کاهش توانایی در محلی‌سازی شیوع و در نتیجه فردی کردن ارزیابی خطر است. این باعث می شود سیستم نظارتی ما قدرت کمتری داشته باشد و مفیدتر نباشد.

دلیل این تغییر احتمالاً قیمت است. اما هزینه سیستم فعلی در انتاریو 10 تا 15 میلیون دلار برآورد شده است. همانطور که این چیزها پیش می روند، به طرز شگفت آوری ارزان است. آزمایش فاضلاب نسبت هزینه/تاثیر بسیار مطلوبی دارد. این یکی از آن چیزهایی است که ما باید آن را گسترش دهیم، نه کاهش. صادقانه بگویم، نظارت بر فاضلاب باید در زیرساخت های هر جامعه ایجاد شود.

محتوای مقاله

فرقی نمی کند که چه سطحی از دولت برای آن هزینه می کند. نظارت بر فاضلاب در انتاریو باید به حداقل و در بهترین حالت افزایش یابد. و داده های آن باید به طور قابل اعتماد و مکرر برای دسترسی آسان همه مالیات دهندگان در دسترس باشد. از آنجایی که به نظر می رسد سیاست گذاران به طور فزاینده ای مسئولیت مدیریت ریسک سلامت را به افراد منتقل می کنند، ضروری است که همه بهترین اطلاعات مورد نیاز خود را برای انجام این کار دریافت کنند.

رایوات دیوناندان اپیدمیولوژیست بهداشت جهانی و استاد دانشگاه اتاوا است. او یک دانشمند ارشد سابق دولت فدرال کانادا و یک نویسنده برنده جایزه است.

این مقاله در اصل در Canada Healthwatch منتشر شده است.

محتوای مقاله