Calgary Herald Letters برای 18 ژوئن


محتوای مقاله

به همه ما گفته می شود که در مصرف آب صرفه جویی کنید، لباس های شسته شده و دوش گرفتن و غیره را به تعویق بیندازید، اما چرا کارواش ها اجازه دارند کاملاً باز و کاربردی بمانند؟ این مسخرست. کارواش ها مقدار زیادی آب مصرف می کنند اما نیازی به خاموش شدن ندارند؟ چرا؟

شهردار همه اینها را کاملاً بد مدیریت می کند و سیگنال های متفاوتی می دهد.

کار به دلیل مجروح شدن یک نفر در محل 18 ساعت به تاخیر افتاد، اما شهر به ما گفت که باعث تاخیر یک هفته دیگر می شود. اینجا یک چیز خیلی اشتباهی در حال رخ دادن است.

محتوای مقاله

بیل استمپ، کلگری

هزینه آب زیاد به نظر می رسد

وقتی آب را برای شستن ظرف ها در سینک آشپزخانه می ریزم، آن را می ریزم تا گرم شود. به جای پایین رفتن از سینک، اکنون آب را در یک کوزه برای گیاهانم جمع می کنم. من همچنین آب را از ماکارونی و سبزیجات صرفه جویی می کنم و از قهوه باقی مانده رقیق شده استفاده می کنم. به جای پایین رفتن از زهکش، به داخل باغ می رود.

در صورتحساب Enmax من 30.68 دلار به عنوان هزینه فاضلاب برای 18.92 دلار آب پرداخت می کنم. من فکر می کردم فاضلاب باید 90 درصد قبض آب باشد. این در حالی است که با «هزینه خدمات فاضلاب» 162 درصد است. تغییر سرویس فاضلاب دو برابر تغییر سرویس آب است.

آیا برای کاهش آبی که وارد سیستم فاضلاب می شود، تخفیف دریافت می کنم؟

کالین پرت، کلگری

پیشنهادات شهروندان در مورد نحوه برخورد با مشکل آب ادامه دارد

در 26 فوریه 1980، ایستگاه کمپرسور پرنسس به دلیل نقص جوش منفجر شد و در نتیجه جریان گاز به شرق کشور قطع شد. اپراتور آن زمان، NOVA، توانست یک خط لوله کنارگذر را در 24 ساعت نصب کند.

در حال حاضر آبرسانی شهر به شهروندان به دلیل خرابی خط لوله بتنی اصلی که تنها نیمی از عمر مفید آن می گذرد، قطع شده است. به طور باورنکردنی، شهر هیچ برنامه پشتیبان برای مقابله با چنین رویدادی ندارد.

آیا نصب بخش های بای پس موقت لوله HDPE در حالی که بخش های بتنی آسیب دیده آماده می شوند منطقی نیست تا بتوان حداقل جریان آب را حفظ کرد؟ قبل از اینکه به شهر به خاطر تلاش‌های تعمیرش تبریک بگوییم، به جای تلاش برای نجات سیاره، چند طرح جدی واکنش در برابر بلایا را ببینیم.

تئو ون بسو، کلگری

محتوای مقاله

افزایش سود سرمایه به کسب و کار لطمه می زند

در دنیایی که شرکت‌ها در استفاده از فناوری پیشرفته به طور فزاینده‌ای پیچیده‌تر می‌شوند، کانادا باید انگیزه‌های بیشتر و نه کمتری برای ایجاد کسب‌وکارهای جدید فراهم کند که بتوانند با موفقیت در یک محیط بسیار رقابتی رقابت کنند. مبتکران و مخترعان کانادایی مهارت های لازم برای انجام این کار را دارند، اما اغلب پول لازم برای شروع کار را ندارند. اینجاست که سرمایه گذاران خطرپذیر می توانند وارد عمل شوند و به آنها کمک کنند.

هیچ تضمینی برای موفقیت یک سرمایه گذاری وجود ندارد و اگر آنها شکست بخورند، هیچ کس آنها را نجات نخواهد داد. بنابراین، نرخ شمول عایدی سرمایه 50 درصد انگیزه اضافی لازم را فراهم می کند. ریسک‌پذیرانی که شرکت‌هایی را ایجاد می‌کنند که مشاغل خوب و تولید کالاها و خدمات ارزشمند را ایجاد می‌کنند، نه اینکه دلسرد شوند.

وقتی سود سرمایه بالا باشد، به این معنی است که شرکت خوب عمل کرده است. اکنون می توان از این سود برای رشد بیشتر و ایجاد مشاغل بیشتر (و مالیات بر درآمد بیشتر برای دولت) استفاده کرد. افراد موفق پول را دوست ندارند. آنها از دستاوردهایی که می توانند به آنها افتخار کنند لذت می برند. اینکه چرا دولت فدرال ما می خواهد موفقیت را مجازات کند، فراتر از من است.

پیتر مانیستو، کلگری

این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید