نامه های امروز: آیا خدمات پاسپورت باید خیلی بد باشد، کانادا؟


محتوای مقاله

مشکلات گذرنامه: آیا خدمات باید اینقدر بد باشد؟

درخواست تمدید پاسپورتم فرستاده بودم. من تماسی را در 14 ژوئن از پاسپورت کانادا در مورد درخواست از دست دادم و از من خواسته شد که دوباره تماس بگیرم. 14 ژوئن زنگ زدم و 274مین نفر بودم. به خط 98 رسیدم که تماس قطع شد. در 18 ژوئن دوباره امتحان کردم و 418 تماس پیش رویم بود. یک ساعت و 32 دقیقه طول کشید تا یک نفر زنده بدست بیاید. بعد از اینکه درخواستم را در 1 آوریل پست کردم، اکنون به من گفته شد که عکس های پاسپورت من قابل قبول نیست و باید آنها را دوباره بگیرم و دوباره بفرستم.

محتوای مقاله

از ورودی که می گفت به دلیل تعطیلات سنت ژان باپتیست در کبک، خدمات رسانی در 24 ژوئن کند می شود، سرگرم شدم. وقتی در 18 ژوئن در صف 418 هستم، زمان انتظار در 24 ژوئن چقدر خواهد بود؟ دلیل این عدم سرویس دهی چیست؟ آیا این کارمندان دولت از خانه کار می کنند و نان می پزند یا سگ های پیاده روی می کنند یا واقعاً خدمات باید آنقدر بد باشد؟

کارول بادنوک، اتاوا

شهر اتاوا به یک استراتژی جدید برای سالمندان نیاز دارد

با رسیدن به پایان ماه سالمندان، شایان ذکر است که تقریباً 20 درصد از جمعیت اتاوا بالای 55 سال سن دارند.

من مطمئن هستم که شهر می تواند تمام کارهای خوبی را که برای سالمندان انجام داده است فهرست کند. اما این همان لیستی است که 10 سال پیش ایجاد شد. در این بین، طرح ارشد باید به روز شود. طرح کنونی برای سال‌های 2020-2022 است، کمیته مشورتی سالمندان با یک میزگرد کمتر موثر جایگزین شد که از زمان کووید-19 تشکیل نشده است.

گروه سالمندان در حال رشد است و شهر باید به نیازهای آینده خود نگاه کند. لنز ارشد که به مسکن، حمل و نقل، تفریح، بهداشت عمومی و سایر سیاست ها و الزامات نگاه می کند کجاست؟
به نظر می رسد مشکلات سالمندان دیگر در اولویت و توجه نیست. زمان بازگرداندن کمیته مشاوره سالمندان فرا رسیده است.

محتوای مقاله

پیتر ون بوشوتن، رئیس سابق کمیته مشورتی سالمندان

با تشکر از مقاله تونی لوفارو در مورد غم و اندوه

پاسخ: چرا ما هنوز هم سالگرد درگذشت یکی از عزیزان، 12 ژوئن را گرامی می داریم.

مقاله تونی لوفارو در مورد مقابله با غم و اندوه به وضوح ارائه شده و به زیبایی بیان شده است، خواندن و تفکر لذت بخش است. بنابراین بسیاری از رویکردهای مرسوم برای تسلی دادن و تسکین افراد داغدار در ایجاد آسایش ناکام هستند. واقعاً در آبهای ناشناخته در حال حرکت است، به امید زنده ماندن. این سفری بدون مقصد قابل تعریف است و برای بسیاری از ما این عدم وضوح ترسناک است. یافتن معنا در آیین به طرز شگفت انگیزی با فرصتی که برای احساسات عمیقا شخصی دارد پاداش می دهد. از به اشتراک گذاشتن این افکار سپاسگزاریم.

سلیا ام. کارتر، بروکویل

انعام دادن اکنون یک تست استرس واقعی است

پاسخ: غرب وحشی کوچک، 17 ژوئن.

روزی روزگاری انعام دادن یک فعالیت ساده و گاهی گیج کننده بود. مشتریان خدمات عالی رستوران را با چند دلار اضافی پاداش می‌دهند. یک دهه و یک بیماری همه گیر بعد، چشم انداز اوج به یک حماسه گیج کننده از خزش نوک تبدیل شده است.

اگرچه بسیاری از مصرف‌کنندگان در طول همه‌گیری به دلیل همدردی سخاوتمندانه انعام دادند، انتظار انعام‌های بالاتر پس از کووید وجود داشت. فشار انعام فراگیر شده است، زیرا هر تراکنش، مهم نیست که چقدر بی اهمیت باشد، پتانسیل انعام را دارد. نیاز دائمی به محاسبه و تصمیم گیری در مورد یک نکته مناسب به یک تمرین ذهنی طاقت فرسا تبدیل شد. هر معامله مانند یک آزمون کوچک برای سخاوت، آگاهی اجتماعی و، از قضا، احتیاط مالی شخص بود.

دونو باندورو، اتاوا

توسط ویراستاران توصیه شده است

این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید