درگذشت: رولاند رالی آرمیتاژ (1925-2024)

محتوای مقاله

ساحل جونو در شعله های آتش بود که رالی آرمیتاژ 19 ساله برای اولین بار از روی عرشه کشتی جنگی خود، SS George Wythe، آن را دید.

کانادایی ها تنها 10 روز قبل در D-Day به ساحل یورش برده بودند و حالا نوبت آرمیتاژ بود و سومین هنگ متوسط ​​توپخانه سلطنتی کانادا برای شرکت در نبرد شدید و خونین برای نرماندی.

ساحل پر از سرباز بود، اما آنها کانادایی نبودند. در عوض، هنگامی که آرمیتاژ به ساحل می‌رفت، صف‌های طولانی اسیران جنگی آلمانی سوار کشتی‌ای شدند که به تازگی حرکت کرده بود.

محتوای مقاله

آرمیتاژ در ویدئویی که در سال 2019 برای مرکز ساحلی جونو تهیه کرد، به یاد می آورد: «آنها پیاده شدند و سوار قایق شدند و به انگلستان بازگشتند. “آنها فقط برای ما دست تکان می دادند و می گفتند: “روز خوبی داشته باشید!” لذت ببرید!'”

آرمیتاژ هفته گذشته در خانه کهنه سربازان سلامت پرلی، تنها چند روز پس از هشتادمین سالگرد D-Day در 6 ژوئن 1944 درگذشت. کهنه سرباز، دامپزشک، سوارکار جنگ جهانی دوم، شهردار سابق وست کارلتون و سازنده مشهور جامعه 99 ساله بود. .

رولاند مونتگومری آرمیتاژ در 8 فوریه 1925 در یک خانه خانوادگی در ساوت مارس تاونشیپ، یکی از هشت فرزند متولد شد. او که یکی از اعضای کادت ها بود، در دبیرستان زمانی که تنها 17 سال داشت، از روی هوی و هوس به ارتش پیوست. او و دوستش گروهی از نوجوانان را در صف استخدام دیدند و تصمیم گرفتند به خدمت سربازی بروند.

او به مرکز ساحلی جونو گفت: «این بسیار بداهه بود. ما به صف شدیم و امروز بعدازظهر در ارتش بودیم».

پس از فرود در نرماندی، واحد توپخانه آرمیتاژ به نبرد برای کان پرتاب شد، تنها چند کیلومتر دورتر از سواحل D-Day، فیوزهایی را تنظیم می کرد که فقط یک ثانیه قبل از برخورد در هوا منفجر شوند و ویرانی را به حداکثر می رساند. قطعات ترکش فولادی سفید داغ.

محتوای مقاله

او به مرکز ساحلی جونو گفت: «همیشه نسبت به آن احساس بدی داشتم. “همه چیزهایی که در ذهن شما وجود دارد … کسی آن را دریافت کرده است.”

او به یاد می آورد که افسر فرمانده خود را دیده بود که بر اثر شلیک گلوله آلمانی به شدت زخمی شده بود و از آرمیتاژ و یک سرباز دیگر التماس می کرد که به او مورفین مسکن تزریق کنند.

آرمیتاژ در حالی که صدایش در گلویش نشست گفت: «او یک دقیقه بعد از آن دوام نیاورد. «خون سوراخ های زیادی در آن وجود دارد.

چند روز بعد خود آرمیتاژ بر اثر انفجار گلوله مجروح شد که برای همیشه از ناحیه سمت چپش ناشنوایی کرد و از چشم و گوشش خونریزی کرد. او از تخلیه به انگلستان امتناع کرد و پس از دو هفته در یک پست پشتیبانی پیشروی به واحد خود پیوست که از طریق کاله، از طریق فرانسه و به هلند می رسید.

یک شب بارانی در نزدیکی آرمیتاژ آیندهوون در حال رانندگی با یک جیپ بود که متوجه حرکت در کنار جاده شد. او ایستاد و دو کودک هلندی را دید که در گل و لای پوشیده شده بودند و دور از هر شهری جمع شده بودند.

او گفت: «من هر دو را برداشتم و داخل خودروی شاسی بلند گذاشتم و به آشپزخانه برگرداندم. «ما آنها را تمیز کردیم. آنها به خوردن ادامه دادند تا سرانجام به خواب رفتند. آنها را در پتو پیچیدیم و خواباندیم. ما دو هفته این بچه ها را داشتیم تا اینکه کسی را پیدا کردیم که آنها را ببرد.

محتوای مقاله

به طور باورنکردنی، در سال 2023، آرمیتاژ با یکی از این کودکان دوباره متحد شد. او این ماجرا را برای رسانه‌های هلندی گفت و سونیا جابز 83 ساله اهل مینه‌سوتا این ماجرا را آنلاین دید.

جابز تابستان گذشته به CTV Ottawa گفت: “من آن را خواندم و می دانستم که این من هستم.” “این مثل یک پازل بود که با هم جمع شده بود.”

این دو با خانواده و دوستان خود در اتاوا جمع شدند.

جابز که زمانی که برای اولین بار با هم آشنا شدند تنها سه سال داشت، گفت: «او قهرمان من بود.

آرمیتاژ پس از جنگ به کانادا بازگشت و در کالج دامپزشکی گوئلف برای دامپزشکی تحصیل کرد. او تا زمان نقل مکان به دانروبین در سال 1968 در شووویل تمرین کرد.

این عاشق اسب، مدیر کل Rideau Carleton Raceway بود و به تالار مشاهیر مسابقات اسب دوانی کانادا و تالار مشاهیر ورزشی اتاوا معرفی شد. او از سال 1990 تا 1994 شهردار وست کارلتون بود و در سال 2006 کلید شهر اتاوا به او داده شد. او به عنوان دریافت کننده نشان اتاوا و نشان انتاریو معرفی شد. او همچنین به مدت 9 سال مدیر کل فرودگاه کارپ بود.

آرمیتاژ در سال 2019 برای هفتاد و پنجمین سالگرد فرود در D-Day به نرماندی بازگشت – او یک شیشه شن و ماسه را که از ساحل برداشته بود در خانه خود نگه داشت – و امیدوار بود تا زمانی که حالش بد شود در مراسم امسال شرکت کند.

آرمیتاژ از سال 1947 تا زمان مرگ او در سال 1985 با مری اسپیرمن ازدواج کرد. آنها چهار فرزند داشتند: ماکسول، آن، بلیک و دونالد. همسر دوم او، کارن فلاون، در سال 2013 درگذشت.

جشن زندگی در خانه تشییع جنازه هایلند پارک در کارپ در 13 جولای از ساعت 1 تا 4 بعد از ظهر برگزار می شود.

وب سایت ما مقصد شما برای اخبار فوری است، بنابراین مطمئن شوید که صفحه اصلی ما و در خبرنامه های ما مشترک شوید تا بتوانیم شما را در جریان قرار دهیم.

محتوای مقاله