بل: ننشی رهبر جدید NDP ترسیده بود، اما مطمئناً اکنون نمی ترسد

محتوای مقاله

ناهید ننشی، رهبر تازه منتخب NDP، ایده ای از مسیری که در حال طی کردن آن است به ما می دهد.

به نظر همان پیاده‌روی سیاسی است که او سال‌ها پیش، زمانی که در انتخابات شهرداری کلگری پیروز شد، سفر کرد.

سخنان او در پایان کنفرانس مطبوعاتی اش پس از انتقاد از مخالفانش در رقابت رهبری حزب ملی دموکراتیک آلبرتا بیان شد.

محتوای مقاله

ننشی از ترس گذشته خود به ما می گوید.

رهبر NDP که مشتاق مبارزه با دانیل اسمیت و UCP است، می گوید: «وقتی برای اولین بار وارد این مسابقه شدم، ترسیدم.

ننشی ترسیده؟ این همه چیست؟

ننشی می‌گوید: «می‌ترسیدم که سیاست من در صحبت با مردم، الهام بخشیدن به بزرگ‌تر شدن از خودشان، کاملاً از مد افتاده باشد.

“من فکر می کردم که این دیگر کار نمی کند.”

ولی…

ما خیلی سریع یاد گرفتیم، در هفته اول در یک اتاق ایستاده در گوزن قرمز فهمیدیم که مردم مشتاق سیاست بیشتر هستند.»

در این مرحله، بسیاری از حامیان UCP و Smith بدون شک از نظرات ننشی نفس می‌کشند.

کلمات خوب برای خلق و خوی خوب. بدون مشخصات همه ی اینها چه معنایی میدهد؟ مردم آن را خواهند دید.

واقعیت این است که این حامیان UCP واقعاً Nenshi را دوست ندارند و فهرست کاملی از دلایل برای آن دارند.

آنها همچنین متقاعد شده اند که NDP به رهبری ننشی شانس زیادی ندارد.

UCP بدون شک در حال آماده سازی حمله به ننشی ها هستند. دیگر محافظه کاران هم اکنون به دنبال او هستند.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

از این گذشته، گفته می شد که آنها از فکر مبارزه با رهبر جدید NDP آب دهانشان جاری می شود.

ننشی پس از اینکه رهبری NDP را با زیر پا گذاشتن مخالفان خود به دست آورد، از این نظر خندید.

انتخابات تا سال 2027 نیست.

ننشی وقت دارد در مورد چیزهای رایج، صدای بلند، احساسات گرم و مبهم صحبت کند.

او می تواند از آنچه به عنوان امید و خوش بینی می بیند صحبت کند و زمینه را برای آنچه در آینده خواهد آمد فراهم آورد.

در نهایت، ننشی متقاعد شده است که مردم از «نوعی پوپولیسمی که به آنها الهام می‌دهد کوچک فکر کنند» خسته شده‌اند.

من معتقدم که ما می‌توانیم وارد این مسیر شویم. من معتقدم که ما در آغاز یک جنبش هستیم.

این مرد در سخنرانی خود به همان اندازه گفت و از UCP اسمیت صرفاً به عنوان “نسخه ای از جنبش محافظه کار” یاد کرد که به گفته او امروز نماینده آلبرتا نیست.

او در سخنرانی روز شنبه خود با محافظه کاران مترقی تماس گرفت، درست همانطور که در آخرین انتخابات استانی هنگامی که رای خود را به NDP داد و از دیگران خواست همین کار را انجام دهند.

هنگام سخنرانی ننشی، محافظه‌کاران سابق پیشرو در اتاق بودند، برخی از آنها که در زمان نخست‌وزیر سابق جیسون کنی از UCP جدا شدند و مطمئناً به اسمیت باز نخواهند گشت.

محتوای مقاله

ننشی احمقی نیست.

او روح NDP مدرسه قدیمی را ندارد و آن را می داند و به آن اعتراف می کند، و مردم NDP مدرسه قدیمی آن را می دانند و اعتراف می کنند و واضح است که اهمیتی نمی دهند.

او ندوید تا اسمیت را بگیرد و خود را یک سوسیالیست یا سوسیال دموکرات معرفی کرد. شما هرگز آن کلمات را از ننشی نخواهید شنید.

جهنم، او پیوندهایی با NDP فدرال نمی خواهد. اعضای حزب دموکراتیک آلبرتا تصمیم خواهند گرفت، اما اگر ننشی را به عنوان رهبر بپذیرند، می توانند قطع رشته افرادی مانند جگمیت سینگ، رهبر NDP فدرال را بپذیرند.

آنها می خواهند در آلبرتا برنده شوند.

من فکر می‌کنم ننشی بدش نمی‌آید اگر انتخابات بعدی مانند نبرد رای 2012 باشد، به اصطلاح انتخابات دریاچه آتش.

من به راحتی می توانم NDP ننشی را ببینم که UCP تحت رهبری اسمیت به عنوان نوعی جانشین Wildrose است.

اسمیت در آن انتخابات رهبری وایلدروس را بر عهده داشت.

به عبارت دیگر، NDP ننشی سعی خواهد کرد خود را به عنوان خانه سیاسی برای هر کسی که در سمت چپ قرار دارد نشان دهد که چگونه UCP را نمایندگی می کند.

ننشی قبلاً گفته است که اسمیت UCP را بسیار بسیار کوچک می‌داند و آلبرتا را مکانی مورد حمله می‌داند و باید در مقابل افراد خارجی از آن دفاع کرد.

محتوای مقاله

در سه سال، همانطور که برخی از حامیان NDP ننشی پیشنهاد می کنند، اگر پیر پویلیور نخست وزیر شود، آلبرتا چقدر با اتاوا می جنگد؟

این کارت، Ace of Outrage، احتمالاً در عرشه نخواهد بود.

چه کسی می داند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ سابقه شهرداری ننشی در سال 2027 چقدر به او آسیب می رساند یا حتی اهمیت دارد؟

نمی دانم.

اقتصاد، سیستم مراقبت های بهداشتی، کیفیت زندگی برای اکثر آلبرتایی ها چگونه خواهد بود؟

نمی دانم.

ننشی از پیروزی اخیر واب کینیو، نخست‌وزیر NDP مانیتوبا و به قول رهبر جدید NDP، “کمپین امید و خوش‌بینی” کینو الهام گرفت.

او استدلال کرد که رایانه های شخصی بازنده در منیتوبا روی “نوعی تقطیر فلسفه UCP به یک کمپین بسیار تفرقه انگیز، برخی می گویند نفرت انگیز و نژادپرستانه” کار می کنند.

عجب لقمه ای است

او می‌افزاید که از زمان پیروزی کینیو، مانیتوبان‌ها نشان داده‌اند که تشنه «سیاست‌هایی هستند که الهام‌بخش» هستند.

اما سه سال بعد، آیا آلبرتایی‌ها تشنه آنچه در منوی ننشی است خواهند بود؟

این سوال است.

[email protected]

محتوای مقاله