توسط کالین بینکلی، استیو لبلانک و بیانکا وازکز تونز (آسوشیتدپرس)
دانش‌آموزان تعداد فزاینده‌ای از کالج‌های آمریکایی با یک خواسته از مدارس خود در اردوگاه‌های اعتراضی تجمع می‌کنند: توقف تجارت با اسرائیل – یا هر شرکتی که از جنگ طولانی‌مدت آن در غزه حمایت می‌کند.
این خواسته ریشه در جنبش بایکوت، سلب سرمایه و تحریم دارد، یک کارزار یک دهه ای علیه سیاست های اسرائیل در قبال فلسطینی ها. این جنبش با گذشت شش ماه از جنگ بین اسرائیل و حماس شتاب جدیدی به دست آورد و داستان های رنج در غزه جرقه درخواست های بین المللی برای آتش بس را برانگیخت.
با الهام از تظاهرات جاری و دستگیری بیش از 100 دانشجوی دانشگاه کلمبیا در هفته گذشته، دانشجویان از ماساچوست تا کالیفرنیا اکنون با صدها نفر در محوطه دانشگاه جمع شده‌اند، کمپ‌های خیمه‌ای برپا می‌کنند و قول می‌دهند تا زمانی که خواسته‌هایشان برآورده نشود، در آنجا خواهند ماند.
محمود خلیل، رهبر معترضان کلمبیا، که خاطرنشان کرد که دانشجویان این دانشگاه از سال 2002 بر خروج اسرائیل از اسرائیل فشار می آورند، گفت: «ما می خواهیم قابل مشاهده باشیم. دانشگاه باید در مورد آنچه ما می‌پرسیم، درباره نسل‌کشی‌ای که در غزه در حال وقوع است، کاری انجام دهد. آنها باید سرمایه گذاری در این نسل کشی را متوقف کنند.»
اعتراضات محوطه دانشگاه پس از حمله مرگبار حماس در جنوب اسرائیل در 7 اکتبر آغاز شد که در آن تروریست ها حدود 1200 نفر را که بیشتر آنها غیرنظامی بودند کشتند و حدود 250 گروگان را گرفتند. در جنگ متعاقب آن، اسرائیل بیش از 34000 فلسطینی را در نوار غزه به شهادت رساند، به گفته وزارت بهداشت محلی، که تفاوتی بین رزمندگان و افراد قائل نیست، اما می‌گوید حداقل دو سوم کشته‌شدگان را کودکان و زنان تشکیل می‌دهند. ایالات متحده، کانادا و اتحادیه اروپا حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی به رسمیت شناخته اند.
دانش‌آموزان می‌خواهند چه چیزی را ببینند؟
دانشجویان از دانشگاه‌ها می‌خواهند که خود را از هر شرکتی که تلاش‌های نظامی اسرائیل در غزه را ترویج می‌کند – و در برخی موارد از خود اسرائیل – جدا کنند.
تظاهرات در بسیاری از دانشگاه‌ها توسط ائتلاف‌هایی از گروه‌های دانشجویی، اغلب شامل بخش‌های محلی سازمان‌هایی مانند دانشجویان برای عدالت در فلسطین و صدای یهودی برای صلح، سازماندهی شد. آنها در گروه های چتری مانند ائتلاف ضد آپارتاید MIT و ائتلاف تحریر دانشگاه میشیگان به هم می پیوندند. این گروه ها عمدتاً به طور مستقل فعالیت می کنند، اگرچه دانشجویان می گویند از همکاران سایر دانشگاه ها الهام گرفته اند.
الزامات از دانشگاهی به پردیس دیگر متفاوت است. از جمله:
- از تجارت با سازندگان تسلیحات نظامی که به اسرائیل اسلحه می‌رسانند، دست بردارید.
- از پذیرش پول تحقیقاتی اسرائیل برای پروژه هایی که به تلاش های نظامی این کشور کمک می کند، دست بردارید.
- از سرمایه گذاری موقوفات دانشگاهی روی مدیرانی که از شرکت ها یا پیمانکاران اسرائیلی سود می برند، دست بردارید.
- در مورد اینکه چه پولی از اسرائیل می آید و برای چه استفاده می شود شفاف تر باشید.
نهادهای حاکمیتی دانشجویان در برخی کالج‌ها در هفته‌های اخیر قطعنامه‌هایی را تصویب کرده‌اند که خواستار پایان دادن به سرمایه‌گذاری و مشارکت دانشگاهی با اسرائیل شده‌اند. چنین لوایحی توسط سازمان های دانشجویی در کلمبیا، حقوق هاروارد، راتگرز و دانشگاه های آمریکا تصویب شده است.
کالج ها و دانشگاه ها چگونه واکنش نشان می دهند؟
مقامات چندین دانشگاه می گویند که می خواهند با دانشجویان صحبت کنند و به حق اعتراض آنها احترام بگذارند. اما آنها همچنین نگرانی بسیاری از دانشجویان یهودی را تکرار می کنند که برخی از سخنان و اقدامات معترضان به نوعی یهودی ستیزی است – و آنها می گویند که چنین رفتاری قابل تحمل نخواهد بود.
سیلویا بورول، رئیس دانشگاه آمریکایی، قطعنامه سنای دانشجویان مبنی بر پایان دادن به سرمایه گذاری و مشارکت با اسرائیل را رد کرد.
بورول در بیانیه ای گفت: «چنین اقداماتی آزادی آکادمیک، بیان آزادانه محترمانه عقاید و نظرات، و ارزش های شمول و تعلق را که برای جامعه ما مهم است، تهدید می کند.
بورول به “موضع دیرینه” دانشگاه در برابر جنبش BDS اشاره کرد که برای دهه ها وجود داشته است.
معترضان در این جنبش تشابهاتی بین سیاست های اسرائیل در غزه – نوار کوچکی از زمین که بین اسرائیل، مصر و دریای مدیترانه قرار گرفته است – با آپارتاید آفریقای جنوبی ترسیم کرده اند. اسرائیل پس از آنکه حماس کنترل این نوار را در سال 2007 به دست گرفت، محاصره نامحدودی را علیه غزه اعمال کرد.
مخالفان BDS می گویند که پیام آن به یهودستیزی منحرف می شود. تنها در دهه گذشته، بیش از 30 ایالت قوانین یا دستورالعمل هایی را تصویب کرده اند که آژانس ها را از استخدام شرکت های پشتیبانی ترافیک منع می کند. بتسی دیووس، وزیر سابق آموزش، در سال 2019 آن را یک “تهدید مخرب” خواند و گفت که این امر باعث ترویج تعصبات ضد یهودی در دانشگاه های آمریکایی می شود.
این هفته، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در پاسخ به این سوال که آیا «اعتراضات یهودی‌ستیزانه» را محکوم می‌کند یا خیر. بایدن پس از مراسم روز زمین در روز دوشنبه گفت: «من همچنین کسانی را که نمی دانند چه بر سر فلسطینی ها می آید، محکوم می کنم.
در دانشگاه ییل، جایی که روز دوشنبه ده‌ها دانشجوی معترض دستگیر شدند، رئیس‌جمهور پیتر سالوی در پیامی به محوطه دانشگاه گفت که پس از شنیدن نظرات دانشجویان، کمیته مشورتی مسئولیت سرمایه‌گذار دانشگاه توصیه کرده است که تولیدکنندگان سلاح‌های نظامی را کنار بگذارند.
مینوش شفیق، رئیس جمهور کلمبیا، گفت که باید در مورد اینکه چگونه دانشگاه می تواند به خاورمیانه کمک کند، “گفتگوهای جدی” صورت گیرد. او روز دوشنبه در بیانیه ای گفت: “ما نمی توانیم یک گروه داشته باشیم که شرایط را دیکته کند.”
در بیانیه ای از MIT، این مؤسسه اعلام کرد که معترضان “توجه کامل مدیریت را دارند که دائماً با دانشجویان، اساتید و کارکنان دیدار و گفتگو می کنند.”
مدارس چقدر پول دریافت می کنند؟
در بسیاری از دانشگاه‌ها، دانشجویانی که برای واگذاری سرمایه‌گذاری تلاش می‌کنند، می‌گویند که نمی‌دانند دانشگاه‌هایشان چقدر با اسرائیل مرتبط است. دانشگاه‌های با وقف بزرگ، پول خود را در میان طیف گسترده‌ای از سرمایه‌گذاری‌ها تقسیم می‌کنند، و تعیین اینکه کجا می‌رود می‌تواند دشوار یا غیرممکن باشد.
وزارت آموزش ایالات متحده کالج‌ها را ملزم می‌کند هدایا و قراردادها را از منابع خارجی گزارش کنند، اما مشکلاتی در مورد گزارش‌دهی کم وجود داشته است، و کالج‌ها گاهی اوقات با انتقال پول از طریق بنیادهای جداگانه‌ای که از طرف آنها کار می‌کنند، از الزامات گزارش‌دهی طفره می‌روند.
بر اساس پایگاه داده وزارت آموزش، حدود 100 کالج آمریکایی هدایا یا قراردادهایی را از اسرائیل به مبلغ 375 میلیون دلار در دو دهه گذشته گزارش کرده اند. با این حال، داده ها در مورد اینکه پول از کجا می آید و چگونه استفاده می شود، اطلاعات کمی دارد.
برخی از دانشجویان MIT اسامی چندین محقق را منتشر کرده‌اند که از وزارت دفاع اسرائیل برای پروژه‌هایی که دانشجویان می‌گویند می‌توانند به ناوبری هواپیماهای بدون سرنشین و دفاع موشکی کمک کنند، پول می‌پذیرند. به گفته دانشجویان طرفدار فلسطین، MIT در دهه گذشته بیش از 11 میلیون دلار از وزارت دفاع دریافت کرده است.
مقامات MIT به درخواست ایمیلی برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
کوین پریان، دانشجوی دوم، یکی از رهبران یک گروه دانشجویی یهودی که خواستار آتش بس در جنگ اسرائیل و حماس است، گفت: “MIT مستقیماً در همه اینها شریک است.” او گفت که تحرک فزاینده ای برای پاسخگویی به کالج ها برای هر نقشی که در حمایت از ارتش اسرائیل ایفا می کنند وجود دارد.
او گفت: «همه ما از یک آتش می‌کشیم. آنها ما را به عنوان دانشجو مجبور می کنند که در این نسل کشی شریک باشیم.»
به انگیزه اعتراضات در دانشگاه کلمبیا، دانشجویان دانشگاه میشیگان روز سه شنبه در محوطه دانشگاه دست به تحصن زدند و خواستار پایان دادن به سرمایه گذاری مالی با اسرائیل شدند. آنها می گویند که مدرسه بیش از 6 میلیارد دلار برای مدیران سرمایه گذاری که از شرکت ها یا پیمانکاران اسرائیلی سود می برند، ارسال می کند. آنها همچنین به سرمایه گذاری در شرکت هایی اشاره کردند که پهپادها یا هواپیماهای نظامی مورد استفاده در اسرائیل و محصولات نظارتی مورد استفاده در پست های بازرسی در نوار غزه را تولید می کنند.
مقامات دانشگاه میشیگان گفتند که آنها هیچ سرمایه گذاری مستقیمی در شرکت های اسرائیلی ندارند و سرمایه گذاری های غیرمستقیم از طریق بنیادها تنها 1 درصد از 18 میلیارد دلار موقوفه دانشگاه را تشکیل می دهد. این مدرسه با استناد به یک سیاست تقریباً 20 ساله “که از سرمایه گذاری های دانشگاه در برابر فشارهای سیاسی محافظت می کند” درخواست های معافیت را رد کرده است.
چه چیزی در انتظار دانش آموزان است؟
دانشجویان دانشگاه هاروارد و ییل خواهان شفافیت بیشتر هستند و خواستار واگذاری سرمایه هستند.
شفافیت یکی از خواسته های کلیدی در کالج امرسون بود، جایی که 80 دانشجو و سایر حامیان آن روز سه شنبه یک حیاط شلوغ در مرکز پردیس بوستون را اشغال کردند.
دوازده چادر با شعارهای ورزشی از جمله “غزه را آزاد کنید” یا “نه دلار آمریکا برای اسرائیل” در ورودی حیاط قرار داشتند و کیسه خواب ها و بالش ها از درهای زیپ دار به چشم می خوردند.
دانش آموزان به صورت ضربدری روی سنگفرش آجری می نشستند و مقالات ترم را تایپ می کردند و برای امتحانات می خواندند. یکی دو هفته دیگه ترم تموم میشه
اوون باکستون، متخصص سینما، گفت: “من می خواهم به خانه بروم و دوش بگیرم، اما تا زمانی که خواسته هایمان را برآورده نکنیم یا پلیس مرا بیرون بکشد، نمی روم.”
پوشش آموزشی آسوشیتدپرس از بسیاری از بنیادهای خصوصی حمایت مالی دریافت می کند. AP تنها مسئول تمام محتوا است. استانداردهای AP را برای کار با موسسات خیریه، لیستی از حامیان و مناطق حمایت مالی شده را در AP.org بیابید.